7 Νοεμβρίου 1867 - 4 Ιουλίου 1934
Το 1867, γεννήθηκε η Μαρία Κιουρί.
Η επιστήμονας που έχει τιμηθεί δύο φορές με το βραβείο Νομπέλ: το 1903 πήρε το Νόμπελ Φυσικής μαζί με τον στον Πιερ Κιουρί, και τον Ανρί Μπεκερέλ, για την έρευνα των φαινομένων της ακτινοβολίας που είχε ανακαλύψει ο Μπεκερέλ και το 1911, το Νόμπελ Χημείας για την ανακάλυψη των στοιχείων του ραδίου και του πολωνίου.
Η επιστήμονας που έχει τιμηθεί δύο φορές με το βραβείο Νομπέλ: το 1903 πήρε το Νόμπελ Φυσικής μαζί με τον στον Πιερ Κιουρί, και τον Ανρί Μπεκερέλ, για την έρευνα των φαινομένων της ακτινοβολίας που είχε ανακαλύψει ο Μπεκερέλ και το 1911, το Νόμπελ Χημείας για την ανακάλυψη των στοιχείων του ραδίου και του πολωνίου.

Γεννήθηκε το 1867 στην Βαρσοβία, από μία μητέρα δασκάλα που πέθανε νωρίς και έναν πατέρα μαθηματικό. Ο θάνατος ενός από τα αδέλφια της και η δίψα για μάθηση, διαμορφώνουν τα παιδικά της χρόνια.
Όταν πάει στο Παρίσι, παραλείπει και να φάει ακόμα προκειμένου να σπουδάσει. Μια εργασία που αναλαμβάνει, για την οποία χρειάζεται εργαστήριο, την οδηγεί ως τον Πιερ Κιουρί, την αγάπη και τον γάμο της μαζί του τον Ιούνιο του 1895.

Ήταν πρώτη φορά που μια γυναίκα καταλάμβανε ανάλογη θέση.
Το όνομά της δόθηκε σε μονάδα μέτρησης της ραδιενέργειας (το κιουρί ή Ci) και στο τεχνητό χημικό στοιχείο με ατομικό αριθμό 96 (το κιούριο).
Υπήρξε η πρώτη Ευρωπαία η οποία πραγματοποίησε διδακτορική διατριβή στις θετικές επιστήμες. Ηταν η πρώτη γυναίκα η οποία τιμήθηκε με το βραβείο Νομπέλ και μάλιστα δύο φορές.
Επίσης υπήρξε η πρώτη μητέρα βραβευμένη με Νομπέλ που και η κόρης της έλαβε το ίδιο βραβείο (η μεγαλύτερη κόρη της Ιρέν Ζολιό-Κιουρί τιμήθηκε με το Νομπέλ Χημείας το 1935).
Τέλος μεταθανάτια πρωτιά είναι η μόνη γυναίκα η οποία αναπαύεται στο Πάνθεον, το μαυσωλείο στο οποίο βρίσκονται θαμμένοι οι «μεγάλοι άνδρες» της Γαλλίας.
Ο Αλβέρτος Αϊνστάιν έλεγε: «Η Μαρία Κιουρί είναι το μόνο διάσημο πλάσμα του οποίου το ήθος δεν έχει διαφθαρεί από τη φήμη».

Το ήθος της και η ακεραιότητα του χαρακτήρα της ήταν αυτά που τη βοήθησαν να αντεπεξέλθει στις δύσκολες ημέρες του σκανδάλου, όταν η υποκριτική κοινωνία της γαλλικής Μπελ Επόκ την καταδίκαζε για ένα αληθινό αίσθημα με έναν λάθος άνδρα (τον Πολ Λανζεβάν, παλιό μαθητή του συζύγου της Πιερ και παντρεμένο συνεργάτη της)
Η ακτινοβολία από τα υλικά που τόσο απρόσεκτα χειρίζονταν όλοι οι επιστήμονες της εποχής μη γνωρίζοντας τους κινδύνους, στάθηκε μοιραία για την Μαρί, που προσβλήθηκε από θανατηφόρο αναιμία και πέθανε το 1934.


0 Σχόλια