Sandford Fleming Σκωτσέζος εφευρέτης 1827 - 1915

Σάντφορντ Φλέμινγκ (7 Ιανουαρίου 1827 – 22 Ιουλίου 1915) 

Ο χρόνος είναι χρήµα, όπως συνηθίζουµε να λέµε και η απλή ερώτηση «Τι ώρα είναι;» είχε µετατραπεί σε πηγή έντονων διαφωνιών σε ολόκληρο τον κόσµο.

Ως τον 19ο αιώνα οι κοινότητες ανά τον πλανήτη είχαν την ελευθερία να θέτουν τη δική τους τοπική ώρα. 

Το 1876 όμως ένας σκωτσέζος μηχανικός µε το όνομα Σάντφορντ Φλέμινγκ πρότεινε να θεσμοθετηθεί μία κοινή παγκόσμια ώρα και να χωριστεί ο πλανήτης σε χρονικές ζώνες. 

Η σύλληψή του για την επίσημη ώρα αποτέλεσε τη βάση του συστήματος των χρονικών ζωνών που υιοθετήθηκε το 1884, ωστόσο χρειάστηκαν άλλα 35 χρόνια προκειμένου να συμφωνήσουν όλα τα κράτη σε µία κοινή ομάδα χρονικών ζωνών που να καλύπτουν την υδρόγειο. 

Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία 24 μεσημβρινών που «κόβουν» καθέτως σε φέτες την επιφάνεια της Γης, καθένας εκ των οποίων σηματοδοτεί µία ώρα του 24ώρου. 

Κανένας οργανισμός δεν ασκούσε επίσημη εξουσία επάνω σε αυτές τις ζώνες. 

Άφησε πίσω του σημαντικό τοπογραφικό και χαρτογραφικό έργο, ενώ πρότεινε το πρώτο σύστημα ωριαίων ατράκτων (ζώνες ώρας) που έτυχε διεθνούς αποδοχής. Μάλιστα έφτιαξε και το πρώτο γραμματόσημο του Καναδά. 

O Σάντφορντ Φλέμινγκ γεννήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 1827 στο Κέρκαλντι της Σκωτίας. Το 1845 μετανάστευσε στον Καναδά, όπου εκπαιδεύτηκε ως μηχανικός. Το 1857 ήταν ήδη αρχιμηχανικός των Σιδηροδρόμων Οντάριο, Σίμκοου και Χιούρον, που αποτελούν σήμερα τμήμα των Εθνικών Καναδικών Σιδηροδρόμων. 

Τότε μεγάλο μέρος του Καναδά, της δεύτερης σε έκταση χώρας του κόσμου, εξακολουθούσε να είναι μια ανεξερεύνητη ερημιά. 

Ενόψει αυτών των προβλημάτων, ο πρωθυπουργός Σερ Τζον Α. Μακντόναλντ πρότεινε το 1871 την κατασκευή ενός σιδηροδρόμου ο οποίος θα ένωνε τις ακτές του Καναδά στον Ατλαντικό Ωκεανό με τις ακτές του στον Ειρηνικό. 

Μάλιστα τότε η κυβέρνηση υποσχέθηκε να αποπερατώσει το σιδηρόδρομο μέσα σε δέκα χρόνια. 

Ο Σάντφορντ Φλέμινγκ, υπολόγισε ότι το έργο θα στοίχιζε γύρω στα 100 εκατομμύρια δολάρια, αστρονομικό ποσό για εκείνη την εποχή. 

Παρότι η διαδρομή θα γινόταν συντομότερη και ευκολότερη αν μέρος της γραμμής περνούσε από το έδαφος των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Μακντόναλντ επέμεινε να βρίσκεται ολόκληρη η γραμμή εντός των καναδικών συνόρων για την προστασία των συμφερόντων της χώρας σε περίπτωση πολέμου. 

Πολλοί επενδυτές ήταν απρόθυμοι να αναλάβουν ένα τόσο δαπανηρό και ριψοκίνδυνο έργο. Εντούτοις, το 1875 η εταιρία των Καναδικών Σιδηροδρόμων του Ειρηνικού (CPR) άρχισε την κατασκευή της κύριας γραμμής.