.
Η γιαγιά μου, όπως όλες οι καλές νοικοκυρές της δεκαετίας του '60 και του '70, το είχε τιμή και καμάρι να σερβίρει σε όλα της τα τραπεζώματα, τις χρυσές, τραγανές πατατοκροκέτες της.Η πατατοκροκέτα, τις εποχές εκείνες του Τσελεμεντέ, ήταν αξίωμα, ήταν αγαπημένη λιχουδιά, ένα συνηθισμένο πιάτο στο μενού της εβδομάδας. Ορεκτικό ή συνοδευτικό σε κρέας κοκκινιστό ή ακόμα και με ψάρι, φτιαχνόταν με πολλές και διάφορες συνταγές, με βάση τη μπεσαμέλ ή τον απλό πουρέ της πατάτας. Και ξαφνικά, χάθηκε από τις συνηθειές μας, ξεχάστηκε μαζί με τόσες άλλες ονειρεμένες συνταγές, στη δίνη των καιρών που αλλάζουν γούστα και ορέξεις. Τις ξαναθυμήθηκα πρόσφατα με μεγάλο ενθουσιασμό, τον ίδιο που μοιράζονται γύρω μου και όσοι τους δοκιμάζουν.Υλικά για 12 κροκέτες
3 μεγάλες, ζεστές, βρασμένες πατάτες
1 κ.σ. βούτυρο γάλακτος
2 κρόκους αβγών
1 φλ. κεφαλοτύρι τριμμένο
1 μικρό κρεμμύδι ξερό, τριμμένο στο μούλτι
στη μύτη του κουταλιού, μοσχοκάρυδο
4-5 κ.σ. κοφτές αλεύρι φαρίνα
1 κ.γ. μπέικιν πάουντερ
μπόλικο μαϊντανό ψιλοκομμένο
αλάτι-μπόλικο πιπέρι
Για το τηγάνισμα
μισό φυτικό λάδι-μισό βούτυρο γάλακτος
αλεύρι
Εκτέλεση
Βράζουμε τις πατάτες σε αλατισμένο νερό με τη φλούδα, τις στραγγίζουμε και τις ξεφλουδίζουμε.
Όσο είναι ακόμη ζεστές, προσθέτουμε το βούτυρο και με πιρούνι, τις λιώνουμε να γίνουμε πουρές, σε ένα μπολ.
Προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά και ζυμώνουμε με το χέρι, μέχρι να πάρουμε ένα σφιχτό μείγμα. Ίσως χρειαστεί να προσθέσουμε λίγο αλεύρι παραπάνω.
Σκεπάζουμε το μείγμα και το αφήνουμε μισή ώρα στο ψυγείο.
Πλάθουμε κεφτεδάκια στο σχήμα που έχουν τα σουτζουκάκια και τηγανίζουμε στο μείγμα λάδι-βούτυρο. Το βούτυρο θα τους δώσει ονειρεμένο άρωμα, το λάδι θα τις κάνει τραγανές.
Προσέχουμε να μην φύγουμε στιγμή από πάνω τους, γιατί "αρπάζουν" εύκολα. Θέλουν λίγο τηγάνισμα και γύρισμα με δυό πιρούνια, μέχρι να πάρουν ένα χρυσαφένιο χρώμα. Γι'αυτό και τις βάζουμε λίγες-λίγες στο τηγάνι, για να μην πέσει η θερμοκρασία του λαδιού και δεν τραγανίσουν ποτέ!
Tip
1 Αν θέλετε, μπορείτε να τις πανάρετε, πρώτα σε αλεύρι, μετά σε αβγό και τέλος σε φρυγανιά. Πολλή δουλιά για το τίποτα! Με σκέτο αλεύρι, βγαίνουν πιο ανάλαφρες και το ίδιο τραγανές.
2 Μπορείτε να προσθέσετε όποιο τυρί και αλλαντικό σας αρέσει, ιδιαίτερα αν τις σερβίρετε σαν μεζεδάκι.
3 Το ίδιο αυτοσχεδιάζουμε και στα μυρωδικά: τους ταιριάζει και ο βασιλικός, η φρέσκια ή ξερή ρίγανη, το θυμάρι.
4 Γίνονται και ψητές στο φούρνο αλλά άλλη χάρη έχουν τηγανητές.
Lurpak, κάντε τα μαγικά σας!
0 Σχόλια