Ήταν Σαββάτο βράδυ και ενώ οι Βερολινέζοι κοιμόντουσαν, η κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας ξεκίνησε το κλείσιμο των συνόρων.
Νωρίς το πρωί της Κυριακής το μεγαλύτερο μέρος του έργου είχε γίνε, τα σύνορα πλέον προς το Δυτικό Βερολίνο ήταν κλειστά..
Έτσι, για 28 χρόνια, ένα σχεδόν ανυπέρβλητο εμπόδιο διατηρούνταν ώστε να αποτρέψει τη διαφυγή των ανθρώπων από την Ανατολική Γερμανία.
Στη διάρκεια αυτών των 28 χρόνων πάνω από 100 άτομα έχασαν τη ζωή τους, στην προσπάθειά τους να διαφύγουν!
Αλλά μία δραματική νύχτα στις 9 Νοεμβρίου του 1989 ο Κόσμος, είδε την πτώση του τείχους που χωρίζεται Γερμανία.
Σήμερα, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τι ήταν πικρή πραγματικότητα η οποία υπήρχε μόλις δύο δεκαετίες πριν!
Το 1987, το Βερολίνο γιόρταζε την επέτειο των επτακοσίων πενήντα ετών από την σύστασή του. Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε για τον εορτασμό, παραβρέθηκε και ο τότε Αμερικανός πρόεδρος, Ρόναλντ Ρέιγκαν, ο οποίος στην ομιλία του μπροστά στην πύλη του Βραδενβούργου απηύθυνε έκκληση στον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ να ανοίξει τις πύλες και να γκρεμίσει το τείχος. Την ίδια ώρα, στο Ανατολικό Βερολίνου, επικρατούσε χάος, καθώς η αστυνομία προσπαθούσε να απομακρύνει χιλιάδες νέους που είχαν συγκεντρωθεί δίπλα στο τείχος για να ακούσουν μια ροκ συναυλία που είχε διοργανωθεί από την άλλη πλευρά. Η κατάσταση εκτραχύνθηκε περαιτέρω στην ανατολική πλευρά της πόλης μετά τις τοπικές εκλογές, το Μάιο του 1989, με τα κόμματα της αντιπολίτευσης να αμφισβητούν ευθέως το αποτέλεσμα που έδινε τη νίκη στο σοσιαλιστικό κόμμα… Στις 4 Νοεμβρίου, περισσότεροι από μισό εκατομμύριο κάτοικοι του Ανατολικού Βερολίνου συγκεντρώθηκαν στην Alexanderplatz, απαιτώντας δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις και την λήξη της κυριαρχίας του σοσιαλιστικού κόμματος (SED).
Στις 9 Νοεμβρίου, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, ο Günther Schabowski, ανακοίνωσε τις νέες ταξιδιωτικές οδηγίες που περιλάμβαναν έγκριση των ταξιδιών χωρίς προϋποθέσεις και ειδικές άδειες. Συγκεκριμένα είπε, «οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί προς τη Δυτική Γερμανία αίρονται» !! Οι Βερολινέζοι έσπευσαν κατά χιλιάδες, αρχικά να κάνουν μια βόλτα στην «άλλη πλευρά» και εν συνεχεία άρχισαν να γκρεμίζουν το τείχος με ό,τι έβρισκαν- αξίνες, σφυριά και κάθε λογής εργαλεία, υπό τους ήχους της μουσικής του Ροστρόποβιτς, του διάσημου τσελίστα που είχε εξοριστεί στη Δύση, ο οποίος βρέθηκε άμεσα στο Τείχος για να ενθαρρύνει τους κατοίκους.
Το σταδιακό γκρέμισμα του τείχους κατέστησε συμβολικό το άνοιγμα της πύλης του Βραδενβούργου, στις 22 Δεκεμβρίου του 1989 καθώς μέχρι τότε, οι Βερολινέζοι είχαν ήδη γκρεμίσει μεγάλο μέρος του τείχους που δίχασε την πόλη για 28 χρόνια.</
0 Σχόλια