Ο Muthoni Kirima γεννήθηκε στο χωριό Nairutia , στην κομητεία Nyeri , στην Κένυα, το 1931. [3]Γεννήθηκε με το όνομα Muthoni Whihuini από τον παππού της. Όταν η Muthoni ήταν πολύ μικρή, η οικογένειά της μετακόμισε στο Karing'u για μια καλύτερη ζωή. Θυμόταν αυτό το ταξίδι τόσο μακρύ και δύσκολο για εκείνη ως νεαρή κοπέλα. Έπρεπε να διανύσουν 15 χιλιόμετρα, τα μισά με ένα μικρό γαϊδουράκι χωρίς σέλα, και τα άλλα μισά έπρεπε να περπατήσει μόνη της. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο Karing'u, η Muthoni έμαθε για πρώτη φορά για τον Χριστιανισμό και ερωτεύτηκε μαζί του. Ως παιδί, πήγε στη σκηνή των ιεραποστόλων με άλλα παιδιά για να μάθει για τον Χριστιανισμό. Όταν έγινε οκτώ ετών, άρχισε τη μακρόχρονη αφοσίωσή της στην εκκλησία. Η πρώτη της πραγματική γεύση ρατσιστικής βίας μεταξύ των εποίκων της Κένυας και των Kikuyu ήρθε όταν έκανε παιδική εργασία στο αγρόκτημα ενός λευκού αποίκου. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου της ζωής της, είδε λεκτική και συναισθηματική κακοποίηση, σωματική βία σε άνδρες Kikuyu και σεξουαλική βία σε γυναίκες Kikuyu. Αυτό ήταν που την οδήγησε στην αποφασιστικότητά της να αγωνιστεί για την ανεξαρτησία για να απελευθερώσει τον λαό της και τη χώρα της. Το 1948, γνώρισε τον σύζυγό της Mutungi Gichuhi, ο οποίος ήταν ένας νεαρός μάγειρας που εργαζόταν στην ίδια φάρμα εποίκων με εκείνη. Μετά το γάμο τους, το ζευγάρι μετακόμισε στην άκρη της πόλης Nyeri και ξεκίνησε τη δική του ζωή. Η Μουθώνη έγινε έμπορος και ο άντρας της μάγειρας. 
Στην εξέγερση του Μάου Μάου
Η Muthoni Kirima πήρε για πρώτη φορά τον όρκο Mau Mau το 1952. Από τότε, έπρεπε να ισορροπήσει ως μέρος της επανάστασης με τις οικογενειακές ευθύνες. Ξεκίνησε χρησιμοποιώντας τις συνδέσεις της ως έμπορος για να πάρει πληροφορίες και γεγονότα που συνέβαιναν στους Μάου Μάου που βρίσκονταν στο δάσος. Οργάνωσε και τους όρκους άλλων ανθρώπων. Αυτό ήταν εξαιρετικά σκληρό για εκείνη γιατί εκείνη τη στιγμή ο σύζυγός της δεν ορκίστηκε και ένιωθε ένοχη λέγοντάς του ψέματα. Αυτό άλλαξε το 1953 όταν ο σύζυγός της Mutungi Gichuhi αποφάσισε τελικά ότι ήθελε να ορκιστεί και εντάχθηκε στο Mau Mau. Την ίδια μέρα, η Muthoni Kirima τον πήγε μαζί με μια κατσίκα στο σπίτι του πεθερού της στο δάσος Kinaini όπου ορκίστηκε στους μαχητές του Mau Mau. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που έβλεπε τον σύζυγό της για 11 χρόνια, καθώς έζησε στο δάσος μέχρι το 1963.
Την επόμενη μέρα, ο αρχηγός Muhoya, ο οποίος ήταν αφρικανός αρχηγός αποικιοκρατών στην Κένυα, έστειλε στρατιώτες στο σπίτι της Muthoni Kirima για να ελέγξουν τον σύζυγό της, καθώς ήταν υποψήφιος για να γίνει μέλος της Kamatimu, η οποία ήταν η πιστή ομάδα που ήταν υπό τον αρχηγό Mubhoya. . Όταν την ρώτησαν, τους είπε ότι πήγε να πάρει αυγά και δεν είχε επιστρέψει, οπότε τελικά έφυγαν. Τρεις μέρες αργότερα, επέστρεψαν με την υποψία ότι εντάχθηκε στους μαχητές του Μάου Μάου. Για να πάρουν τις πληροφορίες που χρειάζονταν, την χτύπησαν ανελέητα. Σε συνέντευξή της, το περιγράφει λέγοντας: «Με χτύπησαν. Με κλωτσούσαν με τις μπότες τους μέχρι που δεν μπορούσα να κουνηθώ. Αίμα έτρεχε από τα ρουθούνια μου. Με άφησαν αναίσθητο». Θεωρεί αυτή τη στιγμή ως το σημείο καμπής που την έκανε να θέλει όχι απλώς να βρίσκεται στο χωριό βοηθώντας τους μαχητές του Μάου Μάου, αλλά να είναι μαχητής του δάσους.
Η Kirima ξεκίνησε το χρόνο της στο δάσος ως άμαχος. όπως οι περισσότερες από τις άλλες γυναίκες, απλώς μαγείρεψε και πρόσεχε τους στρατιώτες ενώ τους έπαιρνε πυρομαχικά και χειροβομβίδες από την αγορά. Γρήγορα όμως εντυπωσίασε τους συναδέλφους της στρατιώτες με τις ικανότητές της στη βολή και τη γρήγορη σκέψη. Σύντομα, οδήγησε τις δικές της διμοιρίες και βοήθησε να σπάσουν τα πρότυπα φύλου των μαχητών του Μάου Μάου. Σε μια συνέντευξη το 2015, μια γυναίκα βετεράνος στρατιώτης λέει, «Υπήρχε μια γυναίκα που την έλεγαν Muthoni, ήμουν μαζί της. Δεν φοβόταν τίποτα. Πήγαινε στον πόλεμο με τους άντρες γιατί δεν φοβόταν. Ήταν μια επικίνδυνη γυναίκα. ακόμη και οι άντρες τη φοβόντουσαν». Η Muthoni ήταν μια από τις γυναίκες ηγέτες του κινήματος και ανέβηκε γρήγορα στις τάξεις. Ωστόσο, όλες οι προαγωγές του βαθμού δεν είχαν να κάνουν με τη μάχη, Οι μαχητές του Μάου Μάου επιβράβευαν επίσης τους ανθρώπους για μη στρατιωτικά επιτεύγματα για να ενθαρρύνουν την ανάπτυξη στο κίνημά τους. Προήχθη μερικές φορές γιατί όταν η έλλειψη τροφίμων ήταν πρόβλημα, έβγαινε από το δρόμο για να βρει φαγητό για το κίνημα και τα στρατεύματά της. Τέτοιες πράξεις, καθώς και η ικανότητά της στη μάχη, ήταν ο λόγος που προήχθη σε στρατάρχη. Ήταν επίσης σπουδαία γιατρός και φρόντιζε τους τραυματίες.
Εμπόριο ελεφαντόδοντου
Ο Στρατάρχης Muthoni πήρε άδεια για το εμπόριο ελεφαντόδοντου το 1966, ανακτώντας και πουλώντας χαυλιόδοντες που είχαν θάψει ο Μάου Μάους γύρω από το όρος Κένυα, έχοντας κυνηγήσει ελέφαντες για φαγητό και ελεφαντόδοντο κατά τη διάρκεια της εξέγερσης. Η άδειά της να συλλέγει και να πουλάει «άγριο» ελεφαντόδοντο έληξε το 1976 όταν απαγορεύτηκε το εμπόριο ελεφαντόδοντου.
Μετά το τέλος του πολέμου το 1956 ο Muthoni και άλλοι μαχητές του Μάου Μάου δυσκολεύτηκαν πολύ να επιστρέψουν στην κοινωνία. Καθώς η ομάδα Mau Mau εξακολουθούσε να θεωρείται μια ριζοσπαστική οργάνωση και μετά τον πόλεμο, τους έβαλαν σε στρατόπεδα κράτησης και τους ξυλοκόπησαν καθώς άλλοι προσπαθούσαν να δημιουργήσουν τη νέα τους ζωή. Η Muthoni ήταν μια από αυτές που προσπάθησαν να δημιουργήσουν μια νέα ζωή, αλλά δυσκολευόταν. Αυτή και ο σύζυγός της δεν είχαν χρήματα ή κεφάλαια και παρόλο που ήταν μέρος των ανθρώπων που αγωνίστηκαν για την ανεξαρτησία, δεν είχαν κανένα από τα οφέλη της νέας κυβέρνησης. Οι άνθρωποι τα ξέχασαν και δεν τους ένοιαζαν, γι' αυτό έπρεπε να παλέψουν ζητιανεύοντας φαγητό στο δρόμο και κοιμόντουσαν δίπλα σε τουαλέτες, μέχρι που ο Μουθώνη βαρέθηκε την κατάσταση. Πήγε κατευθείαν στον Δήμαρχο του Ναϊρόμπι, και σύμφωνα με το βιογραφικό της, αυτό συνέβη στη συνέχεια: «Όταν πήγα στο γραφείο του, Δεν του μίλησα πρώτα, απλώς ξάπλωσα στο ταπί. Σηκώθηκε και με ρώτησε ποιο ήταν το πρόβλημά μου. Του είπα ότι δεν επρόκειτο να φύγω μέχρι να μου δώσει ένα μέρος να μείνω και αν δεν ήταν διαθέσιμο, θα με άφηνε να κοιμάμαι στο χαλάκι του γραφείου του καθώς πήγαινε σπίτι». Μετά από αυτό ο δήμαρχος της βρήκε το μέρος που έζησε στο Nyeri όπου έμεινε μέχρι το θάνατό της. Αν και δεν ήξεραν πολλοί άνθρωποι ποια ήταν ή τι έκανε, είχε επισκέπτες που της άρεσε να ακούν την ιστορία της.
Το 1990, υπηρέτησε ως διορισμένη σύμβουλος στο συμβούλιο της κομητείας Nyeri, στην κεντρική Κένυα.
Το 1998, ο Πρόεδρος Daniel arap Moi της απένειμε μετάλλιο για διακεκριμένες υπηρεσίες και το 2014, ο Πρόεδρος Uhuru Kenyatta της απένειμε τον Έπαινο του Αρχηγού του Κράτους.
Η Muthoni έζησε σε ένα προάστιο Nyeri μέχρι το θάνατό της. «Η Κένυα είναι το μοναδικό μου παιδί», είπε στο Daily Nation σε συνέντευξή της το 2012, αναφερόμενη σε μια αποβολή κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο δάσος που την άφησε ανίκανη να συλλάβει. Από το 2013, εξακολουθούσε να φοράει τα μαλλιά της στα μακριά dreadlocks που είχε μεγαλώσει ενώ κρυβόταν από τους Βρετανούς. Έχει πει ότι δεν θα κόψει τα μαλλιά της μέχρι να δει το όφελος της ανεξαρτησίας. Στις 2 Απριλίου 2022 η Muthoni έκοψε τα dreadlocks της. Η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε από τη μαμά Ngina Kenyatta , σύζυγο του πρώτου προέδρου της Κένυας Jomo Kenyattaκαι η μητέρα του Uhuru Kenyatta ενός άλλου Κένυα προέδρου. Η Ngina Kenyatta ηγήθηκε της γιορτής, καθώς οι δυο τους αναπόλησαν τη νεανική τους ζωή, τη φιλία και τον αγώνα για ελευθερία.
Δικαιολογώντας την κίνηση να ξυρίσει τα μήκους έξι πόδια της, η Muthoni μίλησε ενάντια σε αναφορές που ισχυρίζονταν ότι η Mama Ngina την ανάγκασε να ξυριστεί. Ο αγωνιστής της ελευθερίας αναφέρθηκε στα θέματα τη Δευτέρα 4 Απριλίου, δύο μέρες μετά την «ανεξαρτησία». Η Muthoni υπογράμμισε ότι κατέφυγε στο ξύρισμα του κεφαλιού της για να δηλώσει ότι η Κένυα είχε επιτέλους αποκτήσει πλήρη ανεξαρτησία. Η μαμά Ngina, μιλώντας μετά το ξύρισμα της μαχήτριας της ελευθερίας, δήλωσε ότι ήταν μεγάλη της τιμή που επιλέχτηκε για να κόψει τα dreadlocks.
Θάνατος
Ο Muthoni Kirima πέθανε στο Ναϊρόμπι στις 4 Σεπτεμβρίου 2023, σε ηλικία 92 ετών
0 Σχόλια