Το κίνημα «δεν πληρώνω» είναι ένα από τα πρώτα ενεργά κινήματα πολιτών που αναπτύχθηκε ως αντίδραση στις οικονομικές εξελίξεις την περίοδο που ξέσπασε η Ελληνική κρίση χρέους. Εμφανίστηκε ως ένα κάλεσμα προς τους πολίτες της Ελλάδας να αρνούνται να πληρώνουν για κοινωνικά αγαθά που θα έπρεπε να τους παρέχονται δωρεάν ή με πολύ χαμηλότερο αντίτιμο.
Σε πολλές περιπτώσεις κινήθηκε οργανωμένα με την συγκρότηση συντονιστικών οργάνων, όπως το Πανελλήνιο Συντονιστικό Μέτωπο Ενάντια στα Διόδια. Οι οργανωμένες ομάδες του κινήματος ανέπτυξαν δράσεις που αφορούσαν το άνοιγμα των διοδίων των εθνικών οδών, απελευθέρωση περιφραγμένων παραλιών, δωρεάν επιβίβαση πολιτών σε μέσα μαζικής μεταφοράς κ.ά.
Η δράση του κινήματος εξελίχθηκε σε σοβαρό πρόβλημα για την κυβέρνηση, η οποία προσπάθησε να το περιορίσει με την ψήφιση αυστηρών μέτρων, που περιλάμβαναν υψηλά πρόστιμα για όσους δεν πληρώνουν διόδια, ποινή φυλάκισης για όσους δεν πληρώνουν στα ΜΜΜ κ.ά.
Το κίνημα βρήκε μεγάλη ανταπόκριση και σύντομα άρχισαν να εκδηλώνονται δράσεις που αφορούσαν και άλλους τομείς όπως το άνοιγμα κλειστών παραλίών και η άρνηση πληρωμής σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς
Στην περίπτωση των διοδίων υπήρξε και συμμετοχή ή συμπαράσταση τοπικών φορέων και παραγόντων, όπως συνέβη στις περιπτώσεις της βορειανατολικής Αττικής, της Στυλίδας ή της Πιερίας.
Οι κάτοικοι αυτών των περιοχών ήταν αναγκασμένοι για τις καθημερινές τους μετακινήσεις να πληρώνουν 4 ή 5 Ευρώ ή εναλλακτικά να κινούνται από επικίνδυνους παραδρόμους, τους οποίους χρησιμοποιούσαν επιπλέον τα φορτηγά για να αποφεύγουν την πληρωμή διοδίων. Η συνεχής ενίσχυση του κινήματος προκάλεσε την αντίδραση της κυβέρνησης, που στα μέσα Φεβρουαρίου του 2011 ψήφισε αυστηρά μέτρα, τα οποία δεν κατάφεραν να ανακόψουν τη δράση του.
0 Σχόλια