Ο Μάρκο Πόλο (περ. 1254 ή 1256 - 8 Ιανουαρίου 1324) ήταν Βενετός έμπορος και εξερευνητής, τα ταξίδια του οποίου καταγράφηκαν στο βιβλίο «Τα Ταξίδια του Μάρκο Πόλο», όπου περιγράφονται από τον ίδιο όλα όσα είδε και έζησε κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του στην Κεντρική Ασία και την Κίνα. Έμαθε για το εμπόριο κατά τη διάρκεια των ετών που ο πατέρας του, Νίκολο, και ο θείος του, Μαφέο, ταξίδευαν στην Ασία όπου και συνάντησαν τον Κουμπλάι Χαν. Το 1269 επέστρεψαν στη Βενετία και είδαν για πρώτη φορά τον Μάρκο. Οι τρεις τους ξεκίνησαν για ένα επικό ταξίδι στην Ασία και επέστρεψαν μετά από 24 χρόνια οπότε και βρήκαν τη Βενετία να βρίσκεται σε πόλεμο με τη Γένοβα.
Ο Μάρκο Πόλο φυλακίστηκε και υπαγόρευσε τις ιστορίες του στον συγκρατούμενό του. Αφέθηκε ελεύθερος το 1299 και έγινε ένας πλούσιος έμπορος, παντρεύτηκε και απέκτησε τρία παιδιά. Πέθανε το 1324 και θάφτηκε στο Σαν Λορέντζο.
Το πρωτοποριακό ταξίδι του ενέπνευσε τον Χριστόφορο Κολόμβο και άλλους. Το όνομα του Μάρκο Πόλο δόθηκε, μεταξύ άλλων, στο αεροδρόμιο της Βενετίας, ενώ οι περιπέτειές του ενέπνευσαν βιβλία και κινηματογραφικές ταινίες. Επηρέασε επίσης την ευρωπαϊκή χαρτογραφία, οδηγώντας στη δημιουργία του Παγκόσμιου χάρτη του Φρα Μάουρο. Η ακρίβεια των στοιχείων που έδωσε ο Πόλο, επιβεβαιώθηκε πλήρως, αργότερα, από διάφορες πηγές. Χάρις σε αυτές, τονώθηκαν οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ Ευρώπης και Άπω Ανατολής.
Το 1323, ο Μάρκο Πόλο καθηλώθηκε στο κρεβάτι λόγω ασθενείας. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών να τον θεραπεύσουν, στις 8 Ιανουαρίου 1324 ήταν στο νεκροκρέβατό του. Τότε η οικογένειά του ζήτησε από έναν ιερέα να γράψει και να πιστοποιήσει τη διαθήκη. Η σύζυγος και οι τρεις κόρες του Μάρκο Πόλο ορίστηκαν ως εκτελεστές της διαθήκης. Η εκκλησία είχε το δικαίωμα από το νόμο σε ένα μέρος της περιουσίας του και ο Μάρκο Πόλο το ενέκρινε και διέταξε να καταβληθεί ένα επιπλέον ποσό στο μοναστήρι του Σαν Λορέντζο, όπου ήθελε να ταφεί. Επίσης έδωσε την ελευθερία σ' έναν Τάταρο δούλο, ο οποίος μάλλον τον συνόδευε από την Ασία.
Χώρισε το υπόλοιπο των περιουσιακών στοιχείων του, μεταξύ των οποίων αρκετά ακίνητα, σε πρόσωπα, σε θρησκευτικά ιδρύματα και σε κάθε συντεχνία και αδελφότητα στην οποία ανήκε. Επίσης διέγραψε πολλά χρέη προς το πρόσωπό του, που του όφειλαν συγγενείς, κληρικοί και μοναστήρια, και διέταξε να δοθούν 200 σόλιδοι στον ιερέα που εκτέλεσε χρέη συμβολαιογράφου. Η διαθήκη, η οποία δεν υπογράφτηκε από τον Μάρκο Πόλο, φέρει ημερομηνία 9 Ιανουαρίου 1324. Λόγω του βενετικού νόμου που όριζε ότι η ημέρα τελείωνε με τη δύση του ηλίου, δεν μπορεί να προσδιοριστεί η ακριβής ημερομηνία θανάτου του Μάρκο Πόλο, αλλά ήταν μεταξύ των δύσεων του ηλίου της 8ης και 9ης Ιανουαρίου του 1324.
Τα Ταξίδια του Μάρκο Πόλο
Καμία αυθεντική έκδοση του βιβλίου του Μάρκο Πόλο δεν σώζεται και τα πρώτα χειρόγραφα διαφέρουν σημαντικά. Οι δημοσιευμένες εκδοχές του βιβλίου είτε βασίζονται σε απλά σενάρια, είτε συνδυάζουν διάφορες εκδοχές μαζί ή προσθέτουν επεξηγηματικές σημειώσεις. Υπήρχαν περίπου 150 παραλλαγές σε διάφορες γλώσσες και με δεδομένο το γεγονός ότι δεν είχε ακόμα ανακαλυφθεί η τυπογραφία, θα έγιναν πολλά λάθη κατά τη διάρκεια της αντιγραφής και της μετάφρασης, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα τις πολλές διαφορές που παρουσιάζουν τα χειρόγραφα. Ο Μάρκο Πόλο αφηγήθηκε τις αναμνήσεις του στον Ρουστιτσέλο ντα Πίζα ενώ ήταν και οι δύο τους κρατούμενοι της Δημοκρατίας της Γένοβας. Ο Ρουστιτσέλο έγραψε το βιβλίο Le Devisement du monde σε μία γαλλική διάλεκτο που εκείνη την εποχή ήταν lingua franca για τους σταυροφόρους και τους δυτικούς εμπόρους στην Ανατολή. Η ιδέα ήταν πιθανώς η δημιουργία ενός εγχειρίδιου για εμπόρους και ουσιαστικά ένας οδηγός σχετικά με τα βάρη, τα μέτρα και τις αποστάσεις.
0 Σχόλια