Ο πατέρας του ονομαζόταν Γεώργιος Κυριαζής και δολοφονήθηκε από τους Γενίτσαρους ενώ η μητέρα του ονομαζόταν Μαρία και λέγεται πως είχε μία αδελφή την Ασήμω και έναν αδελφό, τον Κωστή.
Τα πρώτα του γράμματα λέγεται ότι τα διδάχθηκε από ιερέα του Βελεστίνου και κατόπιν στη Ζαγορά. Καθώς διψούσε για μάθηση, ο πατέρας του τον έστειλε σε σχολείο στα Αμπελάκια για περαιτέρω μόρφωση. Όταν επέστρεψε έγινε δάσκαλος στην κοινότητα Κισσού Πηλίου.
Στην ηλικία των είκοσι ετών σκότωσε στο Βελεστίνο έναν Τούρκο πρόκριτο, επειδή του είχε συμπεριφερθεί δεσποτικά, και κατέφυγε στο Λιτόχωρο του Ολύμπου, όπου κατατάχθηκε στο σώμα του αρματολού θείου του Σπύρου Ζήρα. Αργότερα βρίσκεται στο Άγιο Όρος, φιλοξενούμενος του ηγουμένου της Μονής Βατοπεδίου Κοσμά, με τον οποίο ανέπτυξε στενή φιλία.
Μετά από πρόσκληση του Πρέσβη της Ρωσίας, ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη για σπουδές. Στο σπίτι του Πρέσβη γνωρίζει τον Πρίγκιπα Αλέξανδρο Υψηλάντη, μέγα διερμηνέα του Σουλτάνου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όταν ο Υψηλάντς έφυγε για το Ιάσιο, προκειμένου να γίνει ηγεμόνας της Μολδαβίας, ο Ρήγας τον ακολούθησε. Έγινε γραμματέας του ηγεμόνα της Βλαχίας Νικόλαου Μαυρογένη, αδερφό του παππού της Μαντώς Μαυρογένους και ταξίδεψε για το Βουκουρέστι, έδρα της ηγεμονίας.
Μετά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο και την ήττα της Τουρκίας (1790) ο Μαυρογέννης αποκεφαλίστηκε ως υπαίτιος της ήττας και ο Ρήγας κατέφυγε στη Βιέννη. Εκεί γνώρισε σημαντικούς Έλληνες εμπόρους αλλά και τυπογράφους.
Στο τυπογραφείο των αδελφών Πούλιου τύπωσε τον Θούριο και την Χάρτα, (την επαναστατική του προκήρυξη) σε χιλιάδες αντίτυπα, προκειμένου να μοιραστούν στους Έλληνες των υπόλοιπων φιλελεύθερων περιοχών των Βαλκανίων.
Ακόμα, τύπωσε το "Σχολείον των ντελικάτων Εραστών", το "Φυσικής απάνθισμα", "Ηθικός Τρίπους", "Το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας", "Τα Δίκαια του ανθρώπου" καθώς και το "Νέος Ανάχαρσις". Επηρεασμένος από τον ευρωπαϊκό Διαφωτισμό, πίστεψε βαθιά στην ανάγκη της επαφής των Ελλήνων με τις νέες ιδέες που σάρωναν την Ευρώπη και αυτό τον ώθησε στη συγγραφή ή μετάφραση βιβλίων στα Ελληνικά.
Το όραμα του Ρήγα ήταν η απελευθέρωση και ενοποίηση όλων των Βαλκανικών λαών και όλου του ελληνικού στοιχείου που ήταν τότε διασκορπισμένο στην Ανατολή και τα μεγάλα ευρωπαϊκά κέντρα.
Το 1792, υπογράφεται στο Ιάσιο η Ρωσοτουρκική συνθήκη ειρήνης και αναπτερώνει τις ελπίδες του Ρήγα για απελευθέρωση των Ελλήνων. Έρχεται σε επαφή με ομοεθνείς, τους οποίους διέγειρε ο επαναστατικός ενθουσιασμός του Ρήγα. Τυπώνει το "Επαναστατικό Μανιφέστο" και την "Προκήρυξη", που τυπώθηκαν σε μεγάλο αριθμό αντιτύπων.
Οι δύο προκηρύξεις στάλθηκαν στην Τεργέστη, για να τα παραλάβει ο Ρήγας και να τα προωθήσει στην Ελλάδα. Η επιστολή με τη οποία ενημερώνει τους συνεργάτες του για την αποστολή των επαναστατικών εντύπων, πέφτει στα χέρια του Δημ. Οικονόμου που καταδίδει το Ρήγα στην αυστριακή αστυνομία και εκδίδεται εντολή σύλληψής του στην Τεργέστη.
Ο Ρήγας συνελήφθη στην Τεργέστη την 1η Δεκεμβρίου του 1797 και κατόπιν οδηγήθηκε στη Βιέννη, όπου ανακρίθηκε μαζί με τους υπόλοιπους συντρόφους του. Κατάληξη των ανακρίσεων, σε συνδυασμό με τις συνεννοήσεις με τον Σουλτάνο, ήταν να εντοπιστούν από τους συλληφθέντες οι Αυστριακοί και άλλων εθνοτήτων υπήκοοι για να δικαστούν από τις Αυστριακές αρχές, εκτός από τους Οθωμανούς, που απελάθηκαν και οδηγήθηκαν στην Οθωμανική επικράτεια για να υποστούν τις κυρώσεις του Σουλτάνου.
Μόλις μαθεύτηκε η σύλληψη του Ρήγα, πολλοί έκαναν έκκληση, στο σουλτάνο Σελίμ Γ΄, για την απελευθέρωσή του. Ανάμεσα σε αυτούς ο φίλος του Ρήγα, Οσμάν Πασβανόγλου ηγεμόνας του Βιδηνίου και ο Αλή Πασάς, αλλά μάταια.
Ο Ρήγας (40 χρονών) και οι επτά σύντροφοί του με συνοδεία των αυστριακών αρχών παραδόθηκαν στις 10 Μαΐου 1798 στους Τούρκους του Βελιγραδίου και φυλακίστηκαν στο παραποτάμιο φρούριο του Βελιγραδίου.
Εκεί, ύστερα από συνεχή βασανιστήρια, στις 12 Ιουνίου του 1798, στραγγαλίστηκαν και τα σώματά τους ρίχτηκαν στον Δούναβη.
1 Σχόλια
Πολύ όμορφη αναφορά - χρονικό...
ΑπάντησηΔιαγραφή