Lauren Bacall 1924-2014 Αμερικανίδα ηθοποιός

«Εφυγε» στα 89 η μεγάλη αμερικανίδα σταρ Λορίν Μπακόλ.
Η αμερικανίδα ηθοποιός Λορίν Μπακόλ πέθανε σε ηλικία 89 ετών στο σπίτι της στη Νέα Υόρκη ύστερα από εγκεφαλικό που υπέστη.

Λωρίν Μπακόλ (αγγλ. Lauren Bacall, Αγγλική προφορά: [ˈlɔrən bəˈkɔːl], 16 Σεπτεμβρίου 1924 – 12 Αυγούστου 2014), γεννημένη Μπέττυ Τζόαν Πέρσκε (αγγλικά:Betty Joan Perske), ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου και του θεάτρου. Γνωστή για τη βραχνή φωνή της και την θελκτική της εμφάνιση, αποτέλεσε ίνδαλμα της μόδας κατά τη δεκαετία του 1940.

Είναι πιθανώς περισσότερο γνωστή ως πρωταγωνίστρια σε φιλμ νουάρ, όπως οι ταινίες Πάθος και αίμα (1946) και Σκοτεινή διάβασις (1947), αλλά και ως κωμικός, όπως για παράδειγμα στην ταινία του 1953 Πώς να παντρευτείτε έναν εκατομμυριούχο. Η Μπακόλ επίσης απόλαυσε επιτυχία πρωταγωνιστώντας στο Μπρόντγουεϊ, στα μιούζικαλ «Applause» (1970) και «Woman of the Year» (1981). Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει εικοστή στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών.

Η καριέρα της Μπακόλ η οποία ξεκίνησε από τον χώρο του μόντελινγκ, διήρκεσε επτά δεκαετίες.
Η σύζυγος του σκηνοθέτη Χάουαρντ Χοκς την πρόσεξε σε εξώφυλλο του Harper's Bazaar και του το είπε. Ακολούθησε ένα δοκιμαστικό και το αποτέλεσμα ήταν το 1944 να δοθεί στην 19χρονη Μπακόλ ο ρόλος της Μαρί στην "Σειρήνα της Μαρτινίκα" του Χοκς που στηρίζεται στο μυθιστόρημα "Να έχεις και να μην έχεις" του Ερνεστ Χέμινγουεϊ.

Η Μπακόλ συμπρωταγωνίστησε με έναν από τους μεγαλύτερους αστέρες της εποχής, τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, τον οποίο έναν χρόνο αργότερα παντρεύτηκε δημιουργώντας μαζί του ένα από τα πιο θρυλικά ζευγάρια του Χόλιγουντ.

Η ταινία είναι γνωστή για τη διάσημη ατάκα της Μπακόλ προς τον Μπόγκαρτ: "Δεν χρειάζεται να προσποιείσαι με εμένα, Στιβ. Δεν χρειάζεται να λες τίποτα ή να κάνεις τίποτα. Η μάλλον, απλώς να σφυρίζεις. Ξέρεις να σφυρίζεις, έτσι Στιβ; Απλώς ενώνεις τα χείλη και φυσάς".

Περίπου 50 χρόνια αργότερα, η Μπακόλ κέρδισε Χρυσή Σφαίρα και προτάθηκε για Όσκαρ για την ταινία "Ο Καθρέφτης Έχει Δύο Πρόσωπα" (1996).

Οι καλύτερες ταινίες της Μπακόλ ήταν και από τις καλύτερες του Μπόγκαρτ με τον οποίο απέκτησε δυο παιδιά-- την Λέσλι και τον Στίβεν. Το ζευγάρι παρέμεινε παντρεμένο μέχρι τον θάνατο του Μπόγκαρτ το 1957 και η Μπακόλ απέκτησε ένα ακόμη παιδί με τον δεύτερο σύζυγό της Τζέισον Ρόμπαρντς.

Ο «Μεγάλος ύπνος» (ή «Πάθος και αίμα») επίσης του Χοκς το 1947 (από το μυθιστόρημα του Ρέιμοντ Τσάντλερ) και το «Στη Βοή της καταιγίδας» (1948) του Τζον Χιούστον συγκαταλέγονται στις μεγάλες επιτυχίες Μπακόλ-Μπόγκαρτ. Λιγότερο γνωστή αλλά εξίσου εξαιρετική ταινία τους είναι και η «Σκοτεινή διάβασις» του Ντέλμερ Ντέιβις.

Η κωμωδία «Πώς να παντρευτείτε έναν εκατομμυριούχο» (1953) ήταν μια από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες της καριέρας της.
Η Μπακόλ εμφανίστηκε συνολικά σε 30 ταινίες, αλλά και στη θεατρική σκηνή της Νέας Υόρκης κερδίζοντας βραβεία Τόνι για τον πρώτο ρόλο στο μιούζικαλ του 1970 "Applause" και το 1981 "Woman of the Year".

Προσωπική ζωή

Στις 21 Μαΐου 1945 η Μπακόλ παντρεύτηκε τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ. Ο γάμος και το ταξίδι του μέλιτος έλαβαν χώρα στη Φάρμα Μάλαμπαρ, στο Οχάιο. Ήταν η εξοχική κατοικία του βραβευμένου με Πούλιτζερ συγγραφέα Λούις Μπρόμφιλντ, στενού φίλου του Μπόγκαρτ. Η Μπακόλ ήταν 20 και ο Μπόγκαρτ 45. Έμειναν μαζί μέχρι τον θάνατο του Μπόγκαρτ από καρκίνο το 1957. Ο Μπόγκαρτ συνήθιζε να την αποκαλεί «Μωρό», ακόμη κι όταν αναφερόταν σε αυτή μπροστά σε άλλους. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας Η Βασίλισσα της Αφρικής, το ζεύγος έπιασε φιλία με την Κάθριν Χέπμπορν και τον σύντροφό της Σπένσερ Τρέισι. Η Μπακόλ επίσης άρχισε να έρχεται σε επαφή και με κύκλους εκτός υποκριτικής, αποκτώντας φιλία με τον ιστορικό Άρθουρ Σκλέσινγκερ Τζούνιορ και τον δημοσιογράφο Άλιστερ Κουκ. Το 1952 έδωσε μια σειρά από ομιλίες για τον υποψήφιο των Δημοκρατικών Άντλαϊ Στίβενσον.

Λίγο καιρό μετά τον θάνατο του Μπόγκαρτ το 1957, η Μπακόλ ξεκίνησε δεσμό με τον τραγουδιστή και ηθοποιό Φρανκ Σινάτρα. Είπε στον Ρόμπερτ Όσμπορν, της Turner Classic Movies (TCM) σε μία συνέντευξη πως έδωσε τέλος στο ρομάντζο. Ωστόσο, στην αυτοβιογραφία της έγραψε πως ο Σινάτρα διέκοψε ξαφνικά τη σχέση, θυμωμένος που η πρόταση γάμου προς την Μπακόλ έφτασε στα αυτιά του Τύπου. Κατόπιν εκείνος μετέβη στο Λας Βέγκας.

Η Μπακόλ ήταν παντρεμένη με τον ηθοποιό Τζέισον Ρόμπαρτς κατά την περίοδο 1961 έως 1969. Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία της Μπακόλ, πήραν διαζύγιο εξαιτίας του εθισμού του στο αλκοόλ. Η Μπακόλ απέκτησε δύο παιδιά από τον γάμο της με τον Μπόγκαρτ και ένα με τον Ρόμπερτς. Πρόκειται για το Στήβεν Μπόγκαρτ, παραγωγό ειδήσεων, δημιουργό ντοκιμαντέρ και συγγραφέα, τη Λέσλι Μπόγκαρτ, καθηγήτρια της γιόγκα και το Σαμ Ρόμπαρτς, ηθοποιό.

Η Μπακόλ δεν παντρεύτηκε άλλη φορά. Στην αυτοβιογραφία της, μνημονεύει ένα δεσμό της με τον Λεν Κάριου, συμπρωταγωνιστή της στο «Applause».

Η ηθοποιός έγραψε δυο αυτοβιογραφίες με τίτλους Lauren Bacall By Myself (1978) και Now (1994). Το 2005, επανέκδωσε τον πρώτο τόμο προσθέτοντας ένα κεφάλαιο ακόμη. Ο νέος του τίτλος ήταν «By Myself and Then Some».

Πολιτική

Η Μπακόλ εμφανίστηκε στο πλευρό του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ σε μια φωτογραφία που τυπώθηκε στο τέλος ενός άρθρου που έγραψε ο ίδιος με τίτλο «Δεν είμαι κομμουνιστής» στην έκδοση του Μαΐου 1948 του περιοδικού Photoplay. Το άρθρο γράφτηκε για να αντιμετωπίσει την αρνητική δημοσιότητα που ακολούθησε την εμφάνισή του ενώπιον της «House Unamerican Activities Committee». Το Οκτώβριο του 1947, το ζεύγος ταξίδεψε στην Ουάσιγκτον μαζί με άλλους σταρ του Χόλιγουντ, μια ομάδα που αυτοαποκαλούνταν Committee for the First Amendment. Στο άρθρο ο Μπόγκαρτ θέτει τις αποστάσεις του από τους Δέκα του Χόλιγουντ.

Βραβεύσεις

Βραβεία Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου

Υποψηφιότητα:

1997: Β΄ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Ο Καθρέφτης έχει Δύο Πρόσωπα

Βράβευση:

2009: Τιμητικό Όσκαρ

Βραβεία Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου

Υποψηφιότητα:

1977: Βραβείο BAFTA Καλύτερης Ηθοποιού για την ταινία Με το δάχτυλο στην σκανδάλη

1997: Βραβείο BAFTA Β' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Ο καθρέφτης έχει δύο πρόσωπα

Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου

Βράβευση:

1997: Berlinale Camera

Βραβεία Critic's Choice

Βράβευση:

1997: Βραβείο Συνολικής Προσφοράς στον Κινηματογράφο

Βραβεία Σεζάρ

Βράβευση:

1996: Τιμητικό Βραβείο Σεζάρ

Βραβεία Έμμυ

Υποψηφιότητα:

1973: Βραβείο Α΄ Γυναικείου Ρόλου για την τηλεταινία Applause

1980: Βραβείο Α΄ Γυναικείου Ρόλου σε Δραματική Σειρά για The Rockford Files

1988: Βραβείο Outstanding Informational Special για Bacall on Bogart

Χρυσές Σφαίρες

Βράβευση:

1993: Τιμητικό Βραβείο Cecil B. DeMille

1997: Β΄ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Ο καθρέφτης έχει δύο πρόσωπα

Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν

Βράβευση:

1992: Βραβείο Συνολικής Προσφοράς στον Κινηματογράφο

Βραβεία Satellite

Υποψηφιότητα:

1997: Β΄ Γυναικείου Ρόλου σε Κωμική Ταινία ή Μιούζικαλ για την ταινία Ο καθρέφτης έχει δύο πρόσωπα

Βραβεία Αμερικανικού Σωματείο Ηθοποιών

Βράβευση:

1997: Β΄ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Ο καθρέφτης έχει δύο πρόσωπα