Μαντινάδα αφιερωμένη στις πεθερές

"Τσι πεθεράς µου εδάγκωσε

το πόδα ένα λιακόνι 

και το λιακόνι εψόφησε 

κι εκείνη ζεί ακόµη! 

*

Την πεθερά µου έßαλα 

ψηλά στον Ψηλορείτη

να τηνε ßλέπουν οι οχτροί 

να µην πατούν στην Κρήτη.

*

Άµε να πεις τση µάνας σου, 

να κόψει τα κουµάντα, 

να πάει να δίνει διαταγές, 

στο-ε-δικό τζη άντρα.

*

Θε µου µεγαλοδύναµε, 

πάρε τη πεθερά µου, 

κι εγώ θα γράψω στσ´εκκλησιές, 

ότί ´χω στ´όνοµά µου. (Βατοπέδι...) 

*

Την πεθερα µου οψες αργα 

στον υπνο µου την ειδα 

και θαρουνα πως παλευα 

µε την λερναια υδρα. 

*

Όταν κοντά στο σπίτι µου 

η πεθερά ζυγώνει, 

µε πιάνει σοκ αλλεργικό 

και παίρνω κορτιζόνη 

*

Κακό είναι συναπάντηµα,

 να δεις παπά µπροστά σου, 

µα πιό κακό είναι το πρωί, 

να δεις την πεθερά σου. 

Εγώ είδα και τον χάροντα 

µα εµένα δεν µε νοιάζει 

το µόνο που κατάλαßα 

της πεθεράς µου µοιάζει!" 

΄Εφη