Πώς ένας σκύλος μπορεί να σώσει έναν άνθρωπο και το αντίστροφο

Τρεις φορές τους τελευταίους δύο μήνες, ερευνητές του Ιατρικού Κέντρου Σεντ Λουκς - Ρούζβελτ επισκέφθηκαν το Κτηνιατρικό Κέντρο του Μανχάταν αναζητώντας σκυλιά.
Οι γιατροί θέλησαν να μελετήσουν κάποιες ανωμαλίες που παρατηρούνται στα αιμοφόρα αγγεία, ιδιαίτερα σπάνιες στους ανθρώπους αλλά συνηθισμένες στους τετράποδους φίλους μας. Άλλωστε, η συνεργασία....

ιατρών και κτηνιάτρων και η επικοινωνία νοσοκομείων και κτηνιατρικών κέντρων τείνει να γίνει συνηθισμένο φαινόμενο.
Πριν από μερικές εβδομάδες, οι κτηνίατροι του ίδιου κέντρου ήλθαν σε επαφή με τους ειδικούς στο Αντικαρκινικό Κέντρο Μεμόριαλ Σλόαν Κέτερινγκ για να προγραμματίσουν τη δοκιμαστική χρήση σε σκύλους μιας συσκευής που επιτρέπει την αναίμακτη αφαίρεση όγκων από το ουροποιητικό σύστημα.
Αυτού του είδους οι συνεργασίες πληθαίνουν και ο δρόμος που συνδέει τις κτηνιατρικές σχολές και τα διάφορα ιατρικά ιδρύματα εμφανίζει όλο και πιο πυκνή κίνηση την τελευταία πενταετία. Οι ερευνητές εστιάζουν το ενδιαφέρον τους στις ασθένειες των σκύλων, αλόγων, προβάτων και χοίρων επειδή η φυσιολογία και η ανατομία τους μοιάζει με την ανθρώπινη.
Συχνά οι κτηνίατροι συνεργάζονται με ιατρούς στις δύσκολες περιπτώσεις ή στα πιο απαιτητικά χειρουργεία, ενώ οι κτηνίατροι συνοδεύουν τους γιατρούς στις επισκέψεις στους θαλάμους των ασθενών ή το αντίστροφο και παρακολουθούν από κοινού τα διάφορα συνέδρια, κτηνιατρικά και μη.
Στην πραγματικότητα, το νέο πνεύμα συνεργασίας αντικατοπτρίζει τη συνειδητοποίηση μιας νέας πραγματικότητας, που δείχνει ότι το 60% των ασθενειών μεταδίδεται από τα ζώα στους ανθρώπους ή αντιστρόφως.
Η ολοκλήρωση της χαρτογράφησης του γονιδιώματος του σκύλου το 2005 προκάλεσε μια πραγματική επανάσταση στη βασική έρευνα, καθώς οι ειδικοί μπόρεσαν να συνταιριάξουν έναν προς ένα τους κώδικες για τα γονίδια του σκύλου με τα αντίστοιχα ανθρώπινα.
Η συνεργασία αυτή ιατρικής και κτηνιατρικής μπορεί να βρει εφαρμογές τόσο σε ερευνητικό επίπεδο όσο και στην ανακάλυψη νέων απεικονιστικών μεθόδων ή την τροποποίηση των γονιδίων.

Ο κτηνίατρος νευρολόγος δρ Τζόναθαν Λιβάιν, της κτηνιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Texas A & M, συνεργάζεται με την ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας προκειμένου να ελεγχθεί η αποτελεσματικότητα ενός νέου φαρμάκου που μπλοκάρει ένα ένζυμο το οποίο προκαλεί δευτερογενείς βλάβες στα τραυματισμένα νεύρα της σπονδυλικής στήλης.
Δουλεύει με ντάκσχουντ και άλλες μικρές ράτσες, που συχνά παθαίνουν τραυματισμούς στη σπονδυλική στήλη, εξαιτίας της κληρονομικής προδιάθεσης που έχουν για την εμφάνιση κήλης στους μεσοσπονδύλιους δίσκους.
Το μεγάλο στοίχημα είναι ότι η κτηνιατρική και η ανθρώπινη ιατρική θα μπορέσουν να συνδυαστούν προκειμένου να καταγραφούν καλύτερα αποτελέσματα που θα μπορούν να εφαρμοστούν τόσο σε ζώα όσο και σε ανθρώπους. Σε κάποιες περιπτώσεις, αυτό έχει ήδη γίνει πραγματικότητα.

Η δρ Χόλις Τζ. Πότερ, επικεφαλής του τμήματος μαγνητικής τομογραφίας σε νοσοκομείο του Μανχάταν που εξειδικεύεται σε τραυματισμούς αθλητών και η δρ Λίζα Φόρτιε της κτηνιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Κορνέλ αναλύουν τους τραυματισμούς στον μηνίσκο προβάτων. Αναπτύσσοντας μια νέα απεικονιστική μέθοδο, μπορούν να δουν την πορεία επούλωσης των ιστών του γόνατος και κυρίως τι βάρη είναι δυνατόν να αντέξει μετά την επέμβαση.
Όπως εξηγεί η δρ Πότερ, μέσα σε λίγα χρόνια η μέθοδος πέρασε από τα πρόβατα στον άνθρωπο. Βέβαια, η αντίστροφη οδός είναι ακόμα ταχύτερη. «Η μετάβαση μιας μεθόδου από την κτηνιατρική στην ιατρική χρειάζεται περί τα 20 χρόνια», λέει ο δρ Τσικς Βάις του Κτηνιατρικού Κέντρου του Μανχάταν, που την τελευταία διετία θεραπεύει καρκινικούς όγκους σκύλων χρησιμοποιώντας την τεχνική του παγωμένου αζώτου που έμαθε στο Μεμόριαλ Σλόαν Κέτερινγκ.
Ν.Υ./Καθημερινή