Καγκουρό που τα κάνει όλα!

Η Τζουλιάνα Μπράντλει από την Αυστραλία πριν από 18 μήνες υιοθέτησε ένα μικρό καγκουρό όταν το βρήκε να ψυχορραγεί δίπλα στη σκοτωμένη από αμάξι μητέρα του.
Σήμερα, ο Μπίμερ - όπως είναι το όνομά του - όχι μόνο τρώει στο...τραπέζι της κουζίνας και παίζει μπάλα με τα παιδιά της Μπράντλει, αλλά παρακολουθεί και τηλεόραση!
Όσο για το αγαπημένο του πρόγραμμα, αυτό είναι το Skippy το καγκουρό, μία από τις πλέον δημοφιλείς σειρές κινουμένων σχεδίων στην Αυστραλία.  

Συνέχεια...

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Πνευμονίας / World Pneumonia Day

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Πνευμονίας (World Pneumonia Day) καθιερώθηκε το 2009, με πρωτοβουλία του Παγκόσμιου Συνασπισμού κατά της Παιδικής Πνευμονίας για:

• Να υπενθυμίσει στην κοινή γνώμη, ότι η πνευμονία αποτελεί την κυριότερη αιτία θανάτου για τα παιδιά κάτω των πέντε ετών.
• Να προωθήσει πρωτοβουλίες για την πρόληψη και τη θεραπεία της πνευμονίας.
• Να προκαλέσει δράσεις για την καταπολέμηση της πνευμονίας.

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Πνευμονίας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 12 Νοεμβρίου υπό την αιγίδα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (WHO). Ο Παγκόσμιος Συνασπισμός κατά της Παιδικής Πνευμονίας (Global Coalitition Against Child Pneumonia) δημιουργήθηκε τον Απρίλιο του 2009 από τη σύμπραξη 125 μη κυβερνητικών οργανώσεων, κινημάτων πολιτών και κυβερνητικών οργανώσεων.
Πνευμονία ονομάζεται η προσβολή των πνευμόνων από κάποιον μικρο-οργανισμό (μικρόβια, ιοί, μύκητες, κτλ).
Παρότι διάφοροι μικρο-οργανισμοί μπορεί να προκαλέσουν πνευμονία, τα μικρόβια πνευμονιόκοκκος (Streptococcus pneumoniae) και αιμοφιλική γρίπη τύπου β (Haemophilus influenza b) ευθύνονται για το 50% των περιστατικών πνευμονίας.

Ο ασθενής που πάσχει από πνευμονία συνήθως εμφανίζει βήχα και πυρετό, ενώ μπορεί επίσης να αναφέρει και δυσκολία στην αναπνοή (δύσπνοια). Η βαριά μορφή πνευμονίας μπορεί να είναι θανατηφόρος.
Οι πληθυσμιακές ομάδες που βρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο για την εμφάνιση πνευμονίας περιλαμβάνουν παιδιά κάτω των πέντε ετών, υπερήλικες, καπνιστές, υποσιτισμένα άτομα και ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς (π.χ. ασθενείς με AIDS).
Όσον αφορά την παιδική πνευμονία, είναι η μοναδική κυριότερη αιτία θανάτου των παιδιών κάτω των πέντε ετών παγκοσμίως, αντιπροσωπεύοντας το 18% των περίπου 6,9 εκατομμυρίων θανάτων παιδιών ετησίως ή περίπου 1,3 εκατομμύρια παιδιά το χρόνο. Ένα παιδί πεθαίνει από πνευμονία κάθε 25 δευτερόλεπτα, περίπου 3.400 κάθε μέρα.
Τα παιδιά που δεν θηλάζουν έχουν 15 φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από πνευμονία. Μια καθαρή εστία μαγειρέματος οδηγεί σε μείωση κατά 50% της πιθανότητας εμφάνισης παιδικής πνευμονίας.

Συνέχεια...

Ημέρα Μνήμης Πεσόντων Πυροσβεστών

Κάθε χρόνο στις 12 Νοεμβρίου τιμώνται οι πεσόντες άνδρες του Πυροσβεστικού Σώματος κατά την εκτέλεση του καθήκοντος.
Η Ημέρα Μνήμης Πεσόντων Πυροσβεστών καθιερώθηκε το 2006 (άρθρο 22 του Ν.3511/2006), σε ανάμνηση του πρώτου νεκρού πυροσβέστη του Πυροσβεστικού Σώματος (ιδρύθηκε το 1930 με πρωτοβουλία του Ελευθερίου Βενιζέλου).
Ήταν ο δόκιμος πυροσβέστης Β’ τάξεως, Κωνσταντίνος Πούλιος, που έχασε τη ζωή του τις πρώτες πρωινές ώρες της 12ης Νοεμβρίου 1942, κατά την προσπάθεια κατάσβεσης πυρκαγιάς σε διώροφο οίκημα στη συνοικία Κουλέ Καφέ της Θεσσαλονίκης.
Ο 26χρονος πυροσβέστης καταγόταν από το Πολύδενδρο Γρεβενών και ήταν πατέρας ενός νεογέννητου αγοριού.

Συνέχεια...

Ιωάννου του Ελεήμονος (Κύπρος)

Ο άγιος Ιωάννης ο Ελεήμονας γεννήθηκε στην Κύπρο.
Παντρεύτηκε και απέκτησε παιδιά που τα ανέτρεφε χριστιανικά.
Όταν έχασε την οικογένειά του, άρχισε να μοιράζει την περιουσία του στους φτωχούς.
Ήταν σεβάσμιος ανάμεσα σε χριστιανούς και ειδωλολάτρες.
Εκοιμήθη το έτος 620.

Συνέχεια...

Auguste-René Rodin 1840-1917

(12 November 1840 – 17 November 1917)
Αύγουστος Ροντέν: ο πατέρας της μοντέρνας γλυπτικής

Τα έργα του βασίζονται στην απόλυτα λεπτομερειακή αναπαράσταση σχημάτων και μορφών, καθιστώντας τον έναν από τους κορυφαίους καλλιτέχνες του εικοστού αιώνα. Ο λόγος για τον Αύγουστο Ροντέν, ο οποίος γεννήθηκε σαν σήμερα στις 12 Νοεμβρίου 1840 στο Παρίσι.
Ο Αύγουστος Ρενέ Ροντέν, γόνος οικογένειας εργατών, ξεκίνησε να ζωγραφίζει και να σχεδιάζει σε ηλικία 14 ετών. Σπούδασε υπό την καθοδήγηση του ζωγράφου, Οράτιου Λεκόκ ντε Μπουαμποντράν, ο οποίος έδινε έμφαση στη ζωγραφική από μνήμης αλλά και στην ερμηνεία των εικόνων βάσει ενός προσωπικού στιλ. Αυτές οι δεξιότητες θα αποδεικνύονταν αργότερα πολύτιμες για το μοναδικό στιλ γλυπτικής και ανδριαντοποιίας του Ροντέν.
Στα πρώτα στάδια της καριέρας του, ο νεαρός Αύγουστος ταξίδεψε στην Ιταλία, όπου δέχθηκε σημαντικές επιρροές από τα έργα του Μικελάντζελο, με τις αισθαντικές απεικονίσεις των σωμάτων.
Τα γλυπτά του εκφράζουν το ωμό, καθαρό συναίσθημα, με έμφαση στις λεπτομέρειες της σάρκας αλλά και στην εσωτερική ασχήμια της ανθρωπότητας. Το πλέον φημισμένο έργο του, «Ο Σκεπτόμενος», ένα άγαλμα που είχε αρχικά σχεδιαστεί ως καθιστός ανδριάντας του Δάντη για το επάνω μέρος της θύρας του δημαρχείου στο Παρίσι αναδεικνύει το μεγαλείο της τέχνης του.
Μιλώντας, μάλιστα, για το έργο του είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «Αυτό που κάνει το Σκεπτόμενό μου να σκέφτεται είναι το ότι σκέφτεται όχι μόνο με το μυαλό του, με με το πλεκτό μέτωπό του, τα διεσταλμένα ρουθούνια του και τα συμπιεσμένα χείλη, αλλά με κάθε μυ από τα χέρια του, την πλάτη και τα πόδια, με σφιγμένη τη γροθιά του και πιάνοντας τα δάχτυλα των ποδιών».
Οι μοντέρνες τεχνικές του Ροντέν θεωρήθηκαν επαναστατικές για την εποχή του, προσιδιάζοντας περισσότερο στα έργα της σύγχρονης τέχνης, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, παρά στον 19ο αιώνα.  Σπουδαίοι καλλιτέχνες του εικοστού αιώνα, όπως ο Τακάσι Μουρακάμι, ο Τζεφ Κούνς ο Ντέιμιαν Χερστ και πολλοί άλλοι επηρεάστηκαν από την τεχνοτροπία του Γάλλου γλύπτη.
Στις αρχές του 1917 προσβλήθηκε από σοβαράς μορφής γρίπη, που τον κατέβαλλε. Στις 29 Ιανουαρίου παντρεύτηκε την επί 53 χρόνια σύντροφό του Ροζ Μπερέ, η οποία πέθανε δύο εβδομάδες αργότερα, στις 16 Φεβρουαρίου. Στις 17 Νοεμβρίου ήταν η σειρά του Αύγουστου Ροντέν να εγκαταλείψει τα εγκόσμια, σε ηλικία 77 ετών. Τάφηκε στο εργαστήριό του στο παρισινό προάστιο του Μεντόν.

Συνέχεια...

Sir Timothy John Berners-Lee

Ο πατέρας του Ίντερνετ, ο εφευρέτης του World Wide Web
Στις 12 Νοεμβρίου του 1990, ο επονομαζόμενος και «πατέρας» του Ίντερνετ Τιμ Μπέρνερς Λι ανακαλύπτει τον Παγκόσμιο Ευρύ Ιστό, γνωστότερο με τα αρχικά WWW, πάνω στον οποίο βασίζεται η λειτουργία του διαδικτύου.
Ο Τιμ Μπέρνερς Λι γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 8 Ιουνίου 1955. Φοίτησε στο Queens College της Οξφόρδης. Εκεί κατασκεύασε τον πρώτο του υπολογιστή, με μόνα υλικά παλιά ηλεκτρονικά εξαρτήματα και ένα κολλητήρι.

Στο Πανεπιστήμιο, όπου σπούδασε Φυσική, συνελήφθη ως χάκερ με συνέπεια να αποκλειστεί από τη χρήση του πανεπιστημιακού υπολογιστή. Από την Οξφόρδη αποφοίτησε το 1976 και εργάστηκε σε επιχειρήσεις ως προγραμματιστής / σύμβουλος μέχρι το 1980, οπότε και μετακλήθηκε από το CERN, το Ευρωπαϊκό Κέντρο Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων, ως Σύμβουλος Μηχανικός Προγραμματισμού. Εκεί επινόησε και το πρόγραμμα Enquire, τον πρόδρομο του Παγκόσμιου Ιστού, που τον βοηθούσε να παρακολουθεί τον τεράστιο αριθμό ερευνητών και προγραμμάτων (projects) του Ιδρύματος. Αυτό το πρόγραμμα ποτέ δε δόθηκε για χρήση στο κοινό.

Έφυγε από το CERN σε άλλες εργασίες, για να επιστρέψει εκεί το 1984 και να αναλάβει τα κατανεμημένα συστήματα μεταφοράς επιστημονικών δεδομένων και ελέγχου. Σύντομα βρέθηκε ξανά αντιμέτωπος με το παλιό πρόβλημα χειρισμού του τεράστιου όγκου ερευνητών και προγραμμάτων του Ιδρύματος συν το μάλλον ιδιότροπο σύστημα του CERN για τη διακίνηση επιστημονικών πληροφοριών ανάμεσα στα μέλη του. Άρχισε να οραματίζεται ένα παγκόσμιο σύστημα διακίνησης πληροφοριών, ταχύτερο και ολοσχερώς αποκεντρωμένο, ανεξάρτητο της πλατφόρμας του κάθε υπολογιστή, πολύγλωσσο και χωρίς γραφειοκρατικούς περιορισμούς και καθυστερήσεις. Υπέβαλε ένα υπόμνημα σχετικά με το σχέδιό του στη διοίκηση, αλλά, τότε, δεν πήρε καμία απάντηση. Περιμένοντας να ξεπεραστούν τα γραφειοκρατικά προβλήματα της διοίκησης, άρχισε να εργάζεται πάνω στις λεπτομέρειες του συστήματος που είχε σκεφθεί.

Έτσι δημιούργησε το πρωτόκολλο http (hypertext transfer protocol), δηλαδή τη «γλώσσα» επικοινωνίας των υπολογιστών στο διαδίκτυο και, παράλληλα, επινόησε ένα τρόπο αναγνώρισης κάθε «εγγράφου», αποδίδοντάς του ένα μοναδικό παγκόσμιο αναγνωριστικό (Universal Resource Identifier), μαζί με ένα αναγνωριστικό διεύθυνσης. Τα δύο αυτά χαρακτηριστικά συνδυάστηκαν και σήμερα αποτελούν το URL Ενιαίο Χαρακτηριστικό Εντοπισμού (Uniform Resource Locator).

Το 1990 και συγκεκριμένα το Νοέμβριο, στις 12, ολοκλήρωσε τη δημιουργία του πρώτου προγράμματος περιήγησης (browser), έπρεπε όμως να δημιουργήσει και ένα πρόγραμμα εξυπηρέτησης (server) και μια γλώσσα για την περιγραφή του εγγράφου. Έτσι, επινόησε τη γλώσσα HTML (HyperText Markup Language). Το 1991 τα είχε ετοιμάσει όλα και, μη έχοντας ακόμη επίσημη απάντηση από το CERN, δημιούργησε τον πρώτο server, τον info.cern.ch., διαθέτοντας παράλληλα ελεύθερα το πρόγραμμα περιήγησης και το λογισμικό του server μέσω του Διαδικτύου. Παράλληλα, άρχισε να «διαφημίζει» το δημιούργημά του μέσω των Ομάδων Νέων (Newsgroups). Σύντομα άρχισε να επικοινωνεί με χρήστες και να βελτιώνει τη δημιουργία του, χρησιμοποιώντας τις υποδείξεις τους.

Στο μεταξύ, οι χρήστες της νέας υπηρεσίας, που ο ίδιος είχε ονομάσει Παγκόσμιο Ιστό (World Wide Web), άρχισαν να αυξάνονται αλματωδώς, ενώ οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ήταν πολύ πιο εύκολο και εξυπηρετικό να «δημοσιεύουν» τις πληροφορίες τους σε μια ιστοσελίδα , αντί να απαντούν σε πολυάριθμα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή να τις δημοσιεύουν στις ομάδες νέων, των οποίων η κίνηση πολλές φορές τις «έθαβε» (με την έννοια ότι περνούσαν απαρατήρητες). Ενδιαφέρον επίσης έδειξαν για το επίτευγμα του Λι και κυβερνητικές υπηρεσίες. Σύντομα, η κίνηση της νέας υπηρεσίας έγινε τόση, ώστε προέκυψε η ανάγκη δημιουργίας νέου λογισμικού περιήγησης.

Ο Marc Andreessen, ένας φοιτητής του Πανεπιστημίου του Ιλλινόις δημιούργησε το λογισμικό Mosaic, τον πρόγονο του σημερινού λογισμικού περιήγησης Netscape Navigator. Σημαντική συμβολή στο όλο εγχείρημα είχε, επίσης, και η συνεχώς αυξανόμενη δημοτικότητα των Windows της Microsoft με το γραφικό τους περιβάλλον. Η υπηρεσία του Παγκόσμιου Ιστού είναι σήμερα η δημοφιλέστερη στο Διαδίκτυο, με περισσότερες από 25 δισεκατομμύρια δημοσιευμένες σελίδες και περίπου 1,3 δισ. χρήστες παγκοσμίως, αριθμός που αυξάνεται μέρα με την ημέρα.

Σήμερα ο Τιμ Μπέρνερς Λι είναι ο Πρόεδρος του W3C Κονσόρτσιοθμ του Παγκόσμιου Ιστού, ερευνητής στο ΜΙΤ και έχει πολλές τιμητικές διακρίσεις, μεταξύ πολλών άλλων και Ιππότης της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (2004) από την Βασίλισσα της Αγγλίας και παράσημο εξαίρετων υπηρεσιών (Order of Merit) από την ίδια το 2007. Το περιοδικό Time τον κατέταξε ανάμεσα σε ένα από τα 100 λαμπρότερα πνεύματα του αιώνα. Τον Δεκέμβριο του 2004 ονομάσθηκε επίτιμος Καθηγητής στο τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον. Είναι, επίσης, συν-διευθυντής του φορέα «Web Science Research Initiative (WSRI)» (Πρωτοβουλία Επιστημονικής Έρευνας στον Ιστό), που δημιουργήθηκε το 2006.

Η επινόηση του Τιμ Μπέρνερς Λι μεταμόρφωσε τον κόσμο, αφού άλλαξε τα στάνταρ όχι μόνο στην ανταλλαγή πληροφοριών, αλλά και σε θέματα της καθημερινότητας, όπως διακίνηση και εμπόριο αγαθών, εκπαίδευση, ταξίδια, ενημέρωση, χρηματοοικονομικές συναλλαγές. Είναι αυτή που πραγματικά άνοιξε το Διαδίκτυο σε πολύ ευρεία μάζα χρηστών σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Συνέχεια...

Wilma Glodean Rudolph: συγκλονιστική ιστορία της χρυσής ολυμπιονίκη

 Ρούντολφ, 23 Ιουνίου 1940 - 12 Νοεμβρίου 1994
Aθλητικό φαινόμενο, νικήτρια της ζωής
Η συγκλονιστική ιστορία της χρυσής ολυμπιονίκη Γουίλμα Ρούντολφ
Της Σπυριδουλας Σπανεα
Ο πρωταθλητισμός σε προκαλεί να φτάσεις τα όρια της ανθρώπινης φύσης σου. Πολλοί αθλητές έχουν ξαφνιάσει τους πάντες με τις επιδόσεις τους. Αυτό, όμως, που πέτυχε η Γουίλμα Ρούντολφ ξεπερνάει τα όρια της λογικής. Χάρη στην ατσάλινη αποφασιστικότητά της και την αγάπη της οικογένειάς της, κατάφερε από παιδί με ειδικές ανάγκες να φτάσει στον ολυμπιακό θρίαμβο.
Μπορεί να έκανε 11 χρόνια για να περπατήσει, αλλά όταν το πέτυχε άρχισε να τρέχει σαν τον άνεμο και στα 16 κατέκτησε το πρώτο από τα τέσσερα ολυμπιακά της μετάλλια.
Η Γουίλμα Ρούντολφ, εικοστό παιδί μιας φτωχής οικογένειας από το Τενεσί, ήταν ένα ασθενικό μωρό που ήρθε πρόωρα στον κόσμο.
Η πολιομυελίτιδα αποδυνάμωσε το αριστερό πόδι της και την έκανε ευάλωτη σε αρρώστιες. Η μικρή, όμως, ήθελε να ζήσει και μέχρι τα 11 βγήκε νικήτρια από τις... μάχες που έδωσε με οστρακιά, κοκίτη, ανεμοβλογιά και ιλαρά.
Η μεγαλύτερη μάχη ήταν με την παράλυση στο αριστερό πόδι. Σε αυτή, βέβαια, είχε σπουδαίους συμμάχους τη μητέρα και τα, συνολικά, 21 αδέλφια της. Η ανέχεια και ο ρατσισμός που επικρατούσαν στις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’40 δεν επέτρεπαν στους Αφροαμερικανούς να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αντίστοιχη των λευκών. Οι γιατροί είχαν πει ότι το μωρό δεν θα περπατήσει, αλλά... λογάριαζαν χωρίς την πεισματάρα μητέρα του.
Η Μπλανς έψαξε και έμαθε για την τεχνική του μασάζ. Διδάχτηκε πώς να το κάνει και μεταλαμπάδευσε τις γνώσεις της στα μεγαλύτερα παιδιά της. Ετσι, τις ώρες που η Μπλανς καθάριζε σπίτια λευκών οικογενειών, τα αδέλφια της έκαναν μασάζ στη Γουίλμα.
Τα αποτελέσματα δεν άργησαν να φανούν. Στα οκτώ, η μικρή άρχισε να περπατάει με τη βοήθεια ενός ειδικού παπουτσιού και με μεταλλικά στηρίγματα. «Κάθε μέρα σκεφτόμουν πώς θα απαλλαγώ από αυτά. Εκανα ασκήσεις κρυφά από τους γονείς μου», θα δηλώσει αρκετά χρόνια αργότερα. Χάρη στην ατσάλινη θέλησή της, τα κατάφερε. Οταν ήταν 12 άρχισε να παίζει μπάσκετ με τα άλλα αδέλφια της.
Αρχικά, για να τη δεχτούν στη σχολική ομάδα, ο πατέρας της έθεσε όρο στον προπονητή ότι θα αφήσει τη μεγάλη κόρη του να παίξει μόνο εάν πάρουν και τη μικρή. Γρήγορα η Γουίλμα εξελίχθηκε σε πρώτη σκόρερ. «Στα 12 ξεπερνούσα όλα τα αγόρια στη γειτονιά μου, στο τρέξιμο, το άλμα, σε όλα τα αθλήματα», έχει γράψει στην αυτοβιογραφία της.
Σε αυτή την ηλικία έμαθε και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Στα 14, ένας προπονητής, ο Εντ Τεμπλ την έπεισε να ασχοληθεί με το τρέξιμο. Η Γουίλμα προκρίθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης, όπου κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στα 4Χ100 μ. «Οταν επέστρεψα στο σχολείο με το χάλκινο μετάλλιο, όλα τα παιδιά, που αντιπαθούσα ή που νόμιζα ότι αντιπαθούσα, σήκωσαν ένα τεράστιο πανό που έγραφε «καλωσόρισες”. Εκείνη τη στιγμή τους συγχώρησα για ό, τι μου είχαν κάνει. Το χάλκινο μετάλλιο το άγγιξαν όλοι. Οταν το πήρα πίσω ήταν γεμάτο αποτυπώματα. Προσπάθησα να το γυαλίσω και ανακάλυψα ότι ο μπρούντζος δεν γυαλίζει. Ετσι αποφάσισα να ξαναπροσπαθήσω και να πάρω το χρυσό», είχε δηλώσει σε συνέντευξη. Στους Ολυμπιακούς της Ρώμης έλαμψε το αστέρι της. Εγινε η πρώτη Αμερικανίδα που κατέκτησε τρία χρυσά μετάλλια. Η κάλυψη της διοργάνωσης από την τηλεόραση την έκανε γνωστή σε όλο τον κόσμο.
Οι Ιταλοί την αποκάλεσαν η «μαύρη γαζέλα», οι Γάλλοι «μαύρο διαμάντι», οι συμπατριώτες της «τυφώνα» ενώ όλος ο πλανήτης την έμαθε ως «η ταχύτερη γυναίκα στον κόσμο».

H πρώτη Αμερικανίδα με τρία χρυσά μετάλλια
Οσοι παρακολούθησαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης μέσα από τους τηλεοπτικούς δέκτες, δεν θα ξεχάσουν ποτέ τη Γουίλμα Ρούντολφ τόσο για τις επιδόσεις της όσο και για το πείσμα που υπήρχε στο όμορφο πρόσωπό της. Οι 80.000 θεατές που αγνόησαν τη ζέστη και βρέθηκαν στο Ολυμπιακό Στάδιο της Ρώμης είδαν από κοντά επιδόσεις που ακόμα και με τα σημερινά δεδομένα θεωρούνται αξιοπρεπείς.
Η «μαύρη γαζέλα» έτρεξε τα 100 μ. σε 11 δευτερόλεπτα, αλλά η επίδοσή της δεν μέτρησε ως παγκόσμιο ρεκόρ διότι είχε ευνοϊκό άνεμο. Στα 200 μέτρα πέτυχε παγκόσμιο ρεκόρ με 23,2 δευτερόλεπτα. Η ομορφιά της δεκαοκτάχρονης, το ταλέντο και τις επιδόσεις της έχουν εντυπωσιάσει όλους τους φίλους του κλασικού αθλητισμού. Κατά τη διάρκεια των Αγώνων, η Γουίλμα Ρούντολφ παθαίνει ένα διάστρεμμα, αλλά, με το πείσμα που τη διακρίνει, αποφασίζει να μην ακολουθήσει τις οδηγίες των γιατρών, διότι θέλει να προσθέσει στη συλλογή της ακόμα ένα χρυσό μετάλλιο: αυτό των 4x100. Εξάλλου, αυτό το μετάλλιο ήταν που την ώθησε να ξαναπάρει μέρος σε Ολυμπιακούς, καθώς το πρώτο που κατέκτησε (1956) στα 4x100 είχε... θαμπώσει από τα αποτυπώματα των συμμαθητών της, επειδή ήταν χάλκινο.
Ετσι, στις 11 Σεπτεμβρίου 1960, η Γουίλμα έγινε η πρώτη Αμερικανίδα που κέρδισε τρία χρυσά μετάλλια καθώς βοήθησε τη χώρα της να κατακτήσει την πρωτιά και στα 4x100 με χρόνο 44,5, ο οποίος αποτέλεσε νέο παγκόσμιο ρεκόρ.
Η Ρούντολφ, όπως αποκάλυψε αργότερα σε συνέντευξή της, ήθελε να κατακτήσει τρία χρυσά μετάλλια προκειμένου να τα αφιερώσει στον Τζέσι Οουενς, τον αθλητή που εξόργισε τον Χίτλερ και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τη νεαρή δρομέα. «Η αίσθηση της ικανοποίησης πραγματικά με γέμισε με τα τρία χρυσά ολυμπιακά μετάλλια. Ηξερα πως ήταν κάτι που δεν θα μπορούσε να μου το πάρει κανείς», έγραψε ύστερα από χρόνια στην αυτοβιογραφία της.

Πηγή έμπνευσης και κουράγιου για πολλούς
Τα τρία χρυσά μετάλλια αλλά και η ιστορία της κάνουν γρήγορα τη Γουίλμα Ρούντολφ γνωστή σε Αμερική και Ευρώπη. Οπου πηγαίνει συγκεντρώνονται χιλιάδες άνθρωποι για να τη χαιρετήσουν, ενώ γίνεται δεκτή και στον Λευκό Οίκο. Ακόμα και στη φοιτητική εστία του πανεπιστημίου, όπου σπούδασε, έδωσαν το όνομά της. Το 1963 αποφασίζει να αφήσει τον αθλητισμό για να βοηθήσει τα παιδιά με κινητικά προβλήματα.
Δημιούργησε ένα ίδρυμα με το όνομά της και για, περίπου, 30 χρόνια αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και κουράγιου για ανθρώπους που αντιμετώπιζαν προβλήματα, ανάλογα με αυτά που είχε η ολυμπιονίκης στην παιδική της ηλικία. Το 1977 εξέδωσε την αυτοβιογραφία της με τίτλο «Βίλμα», η οποία έγινε και ταινία στην τηλεόραση. Η Γουίλμα Ρούντολφ έδωσε διαλέξεις σε όλη την Αμερική και προσπάθησε να προωθήσει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό στην πόλη που γεννήθηκε. «Μου αρέσει να δουλεύω με παιδιά. Εχω ανεπτυγμένο το μητρικό ένστικτο», έλεγε. Μητέρα και η ίδια τεσσάρων παιδιών, πάλεψε, επίσης, και για τα δικαιώματα των μαύρων γυναικών. «Πέρασα μία ολόκληρη ζωή προσπαθώντας να μοιραστώ τι σημαίνει να είσαι μία κορυφαία γυναίκα στον κόσμο του αθλητισμού ώστε και άλλες νέες γυναίκες να έχουν την ευκαιρία να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους», τόνιζε.
Η Ολυμπιονίκης βγήκε νικήτρια από όλες τις μάχες της αλλά δεν κατάφερε να νικήσει τον καρκίνο. Στα 54 έφυγε από τη ζωή, στο σπίτι της στο Νάσβιλ του Τενεσί. Το 1997, ο κυβερνήτης του Τενεσί ανακοίνωσε ότι η 23η Ιουνίου θα είναι για την πόλη η «ημέρα του θανάτου της Γουίλμα». Η Ρούντολφ συγκαταλέγεται ανάμεσα στις ισχυρότερες προσωπικότητες των ΗΠΑ. Το 2000 αναδείχθηκε από το «Sports Illustrated» ως κορυφαία προσωπικότητα του αθλητισμού.

Συνέχεια...

Πώς Λέγεται...

1) Πώς λέγεται στα Ισπανικά το νεκροταφείο;
- Ξάπλας Κοκαλιέρος!!

2) Πώς λέγεται στα κινέζικα η μεγάλη επιχείρηση;
- ΚαιΓ**ώΤοΜαγαζάκι!

3) Πώς λέγεται στα κινέζικα ο ουρολόγος;
- ΓιαΤαΟύρα!

4) Πώς λέγεται στα κινέζικα ο βιαστής;
- ΚάτσειΔενΚάτσει!

5) Τι είναι ένας λευκός ανάμεσα σε 5 μαύρους;
- Προπονητής μπάσκετ.

6) Πώς λέγεται στα κινέζικα ο στομαχολόγος;
- ΓιαΚαούρα!

7) Πώς λέγεται στα κινέζικα ο σκουπιδιάρης;
- ΓιαΧαβούζα!

8) Πώς λέγεται στα κινέζικα το κυκλοφοριακό;
- Κατεχάκη!

9) Πώς λέγεται στα κινέζικα ο νεκροθάφτης;
- ΝαΣουΣύρωΤοΚασόνι!

10) Γιατί οι Kούρδοι έχουν Μουστάκι;
- Για προσάναμμα.

11) Πώς λένε στη Λάρισα το σαμπουάν Wash N Go;
- Πλύς και Τσακίς.

12) Πώς λένε στη Λάρισα το έργο η σιωπή των αμνών;
- Μούγκα στη Στρούγκα ή
- Το αρνί δε βελάζ.

13) Πώς λέγεται αυτός που πουλάει ηλεκτρικά είδη στο Βόλο και είναι και κουτσός;
- Κουτσό-βολος!

14) Πώς λένε τον αδερφό του Καραϊσκάκη;
- Καραϊτάβλη.

15) Πώς λέγεται το βλήτο που είναι αγχωμένο;
- Πανικόβλητο!

16) Πως λέγονται δύο ίδια κουνούπια;
- Κουνουπίδια!

17) Δύο ίδια αυτοκίνητα;
- Carίδια!

18) Πως λέγεται το ποντίκι που πίνει μπύρα;
- Χάμστελ!

Συνέχεια...