Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ►

Η Καρδιά Του Παιδιού - Μήνυμα της μάνας

Η διαφορά μεταξύ του να ωφελήσεις και του να βλάψεις στην ιατρική βρίσκεται σε μια πολύ λεπτή ισορροπία...
Οι καλοί χειρουργοί, όπως λέει και η γνωστή διάσημη ρήση, γνωρίζουν πως να χειρουργήσουν... οι καλύτεροι γνωρίζουν πότε να χειρουργήσουν... και οι άριστοι πότε να μην χειρουργήσουν...
Αυτή είναι όλη η αλήθεια για την ιατρική κατά τον....

Richard Smith, Editor of BMJ, Professor of Medical Journalism.

ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΥΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΩΣ, ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΧΕΙΡΟΥΡΓΗΣΟΥΝ.

Δεν υπάρχει πιο οξύς πόνος από τον πόνο του παιδιού σου.
Δεν υπάρχει πιο μεγάλη δοκιμασία από το να το βλέπεις να υποφέρει και να αδυνατείς να του συμπαρασταθείς αποτελεσματικά, να μην μπορείς να βεβαιωθείς για την τελική αποθεραπεία του. Ιδίως όταν αυτό είναι υπομονετικό, ευγενικό, ανυποψίαστο και αθώο.

Καλό Ταξίδι, Θανούλη μου.
Ήσουν ένα αξιοθαύμαστο αγόρι και ένας μεγάλος μαχητής.
Προσπάθησες όσο έπρεπε και τα κατάφερες ... στη Γερμανία σε αποκαλέσανε με δάκρυα στα μάτια ΗΡΩΑ και είσαι ένας Ηρωας ... ΑΘΑΝΑΤΟΣ.
Ισως είναι καλύτερα εκεί που πήγες...γιατί... δεν έχει φθορά...δεν έχει αρρώστιες...δεν έχει κινδύνους...δεν έχει ποσοστά και πιθανότητες...δεν έχει ψέμα...

Θα σε αγάπω για πάντα ΑΓΟΡΑΚΙ ΜΟΥ ... "μέχρι τον Ουρανό και μέχρι τη Θάλασσα και μέχρι το 'Απειρο και ακόμα παραπέρα" ...και η αγάπη μας τώρα θα είναι πιο δυνατή, πιο ανθρώπινη...πιο μυστική...
Θα συναντηθούμε....και θα σε πάρω και πάλι μια μεγάλη αγκαλίτσα...ΝΑ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ....γιατί για τη μανούλα σου θα είσαι για πάντα το ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ, ΤΟ ΑΝΤΡΑΚΙ ΜΟΥ και τώρα Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΟΥ....ΤΟ ΑΓΓΕΛΑΚΙ ΜΟΥ...

ΣΧΟΛΙΑ

101 Σχόλια

  1. Ανώνυμος25/1/12, 1:53 μ.μ.

    εφυγε απο ιατρικο λαθος;
    και δεν θα την πληρωσει κανεις;
    ενα σκηνικο που ζουμε μονο εμεις οι Ελληνες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος25/1/12, 2:07 μ.μ.

    επιτέλους σε αυτο τον τόπο πρέπει αυτοί που κάναν κάποιο θανάσιμο λάθος να πληρώσουν κι οχι να λαδώσουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος25/1/12, 2:08 μ.μ.

    den yparxoyn logia parigorias se kati tetoio

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος25/1/12, 2:11 μ.μ.

    ΜΙΑ ΚΑΡΑΜΠΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΘΑΡΙΖΕΙΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ
    ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ ΕΧΕΙΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος25/1/12, 2:15 μ.μ.

    25/1/12 2:11 μ.μ Δεν είναι έτσι
    Σκοπος ειναι να μαθει ο κοσμος και να τιμωρηθει οποιος φταιει
    Δεν ζουμε στη ζουγκλα εχουμε νομους
    που πρεπει να τηρηθουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τα λόγια φαντάζουν υποκρισία μπροστά στον πόνο.

    Δεν χρειάζονται καραμπίνες. Όποιος νιώθει τον πόνο δεν δίνει πόνο.
    Δικαιοσύνη μόνο. Αυτή ναι πρέπει να αποδοθεί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. λυπάμαι τι να πω, δεν υπάρχουν λόγια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος25/1/12, 2:27 μ.μ.

    ΒΓΑΛΕ ΤΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΡΟΜΠΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος25/1/12, 2:37 μ.μ.

    πρεπει να βρειτε τη δυναμη και να μην το αφησετε να περασει ετσι
    ισως σωθουν αλλα παιδια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος25/1/12, 2:38 μ.μ.

    мне очень жаль

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος25/1/12, 2:39 μ.μ.

    I translated the text
    You must go to Justice

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος25/1/12, 2:41 μ.μ.

    εκει που πηγε θα το προσεχει ο γιος μου που ειναι μεγαλυτερος
    ο ΓΕΩΡΓΟΣ μου
    Γιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ανώνυμος25/1/12, 2:46 μ.μ.

    πανεμορφο αγγελουδι.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ε. Ζορμπαλάς25/1/12, 2:48 μ.μ.

    Όταν οι λέξεις χάνονται μέσα στους λυγμούς, όταν το βλέμμα μας κοιτάει στο κενό ανήμπορο να δεχθεί την τρομακτική πραγματικότητα, όταν οι αισθήσεις μας νεκρώνονται από τον αφόρητο πόνο και την οδύνη, όταν νοιώθουμε πως τίποτε πια δεν υπάρχει να μας ανακουφίσει, να μας παρηγορήσει, από την θλίψη και τον σπαραγμό, είναι εκείνη η ώρα που ένα παιδί φεύγει και πετάει στον ουρανό. Είναι η ώρα που ένα παιδί γίνεται Άγγελος και φεύγει για πάντα.

    Οι τραγικοί γονείς, σκιές που υπάρχουν στον χρόνο και στον χώρο απλά γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Κενό ψυχής, απελπισία, ατέλειωτα γιατί χωρίς απάντηση, βουβός πόνος και οδύνη παρασύρει τους ανθρώπους που έχασαν το παιδί τους να βυθιστούν στο πένθος και στην παραίτηση από την δική τους ζωή!

    Και όμως υπάρχει για τους ανθρώπους αυτούς και ανακούφιση και ελπίδα!

    Είναι η δική μας αληθινή αγάπη και ανθρωπιά. Η ειλικρινής μας ανθρώπινη προσέγγιση και συμπαράσταση. Το ειλικρινές μας ενδιαφέρον. Μπορεί να είναι ένα χάδι η ακόμη ένα βλέμμα συμπόνιας, ένα εγκάρδιο χαμόγελο, μια θερμή καλημέρα, οτιδήποτε μπορεί να τους κάνει να νοιώσουν ότι είμαστε δίπλα τους, ότι συμπονούμε και συμπάσχουμε μαζί τους.
    Ας προσευχηθούμε να βρουν, με κάποιο τρόπο, την εσωτερική δύναμη που ούτε και οι ίδιοι πιστεύουν πως έχουν, και να κρατηθούν από αυτή.

    Ας προσευχηθούμε όλοι ώστε οι δύστυχοι γονείς να βρουν την γαλήνη και την ηρεμία της ψυχής τους και την δύναμη να αντέξουν την μεγάλη αυτή δοκιμασία.

    Η πίστη στον Θεό, η προσευχή μας, η αγάπη του Θεού και η δική μας, είναι η γαλήνη και η ανακούφισή τους. ΘΥΜΙΟΣ - ΔΕΣΠΟΙΝΑ - ΗΛΙΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. οσα λογια και να πουμε ο πονος της μανας δεν θα περασει ποτε
    κουραγιο και δυναμη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος25/1/12, 3:28 μ.μ.

    απο τι εφυγε το παιδακι; τι ειχε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος25/1/12, 3:31 μ.μ.

    ΡΙΞΤΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗ ΜΑΣ ΚΡΑΤΕΙ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ. ΚΑΙ Η ΕΠΑΦΗ ΑΥΤΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ανώνυμος25/1/12, 3:36 μ.μ.

    Γ. Ρίτσος

    Για το παιδί»: «Τα παιδιά θέλουν παπούτσια/ τα παιδιά θέλουν ψωμί/ θέλουνε και φάρμακα/ δούλεψε και συ/ Γέλα κλαίγε κι όλο λέγε/ το παιδί: ζωή./ Τίποτ’ άλλο, Ζωή./ Ζύμωνε στη σκάφη/ πρώτο σου ζυμάρι, πρώτο σου ψωμί/ ένα καλυβάκι μια μικρούλα αυλή/για το παιδί./ Ζύμωνε το χώμα/ με το δάκρυ δάκρυ/ φτιάξε ένα χωμάτινο πουλί/ να πετάει τη νύχτα/ και να κελαηδεί/ για το παιδί./ Τούτη είναι η ζωή μας/ τούτο το μεγάλο, τίποτ’ άλλο/ γέλα κλάψε, πες ό,τι θες/ Το παιδί ζωή: ζωή/ τίποτ’ άλλο.»!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ανώνυμος25/1/12, 3:39 μ.μ.

    Μπορει ποτέ μια ψυχή και ένα μυαλό να συνειδητοποιήσουν..να πιστέψουν και να δεχτούν ότι ενας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους της ζωής τους, ίσως και ο σημαντικότερος..
    απλά... έτσι απλά έπαψε να υπάρχει, έτσι απλά έπαψε να ζει..

    Κλείνει ποτέ η πληγή που ανοίγει στα στήθια μας όταν βλέπουμε το παιδί μας νεκρό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ανώνυμος25/1/12, 3:41 μ.μ.

    Είναι γεγονός πως κάθε παιδί αποτελεί μία ξεχωριστή οντότητα

    Δεν γνωρίζουμε τις βουλές του Κυρίου, Ούτε Μπορούμε Να Πούμε Με Ακρίβεια Ότι Θα Έλθη Σήμερα, ή ότι έχει ακόμη χρόνια πολλά.

    Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΤΟΙΜΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ανώνυμος25/1/12, 3:41 μ.μ.

    Ta sylilipitiria mou gia to paidi

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ανώνυμος25/1/12, 3:42 μ.μ.

    σε καταλαβαινω απολυτα. Ολοι μας εχουμε ζησει ή θα ζησουμε μια τετοια κατασταση και παντα το καλυτερο φαρμακο ειναι ο χρονος, αυτος μας βοηθαει να αποδεχομαστε αυτα τα δυσαρεστα γεγονοτα και να θυμομαστε με αγαπη τα δικα μα ατομα που χασαμε. Προσπαθησε να αποδεχτεις το γεγονος προσφεροντας αγαπη στα υπολοιπα μελη της οικογενεια σου και στα παιδια ολου του κοσμου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ανώνυμος25/1/12, 3:46 μ.μ.

    Ένα ορφανό πουλί στην αγκαλιά ενός σωτήρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ανώνυμος25/1/12, 3:55 μ.μ.

    πειτε το ονομα του "χασαπη" γιατρου
    και του νοσοκομειου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Πόσο σημαντικό είναι, αλήθεια, να φυλάμε στη μνήμη μας τις ωραίες
    στιγμές, γιατί αυτές θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε τις πιο κακές
    αναμνήσεις.
    Η αξία των ανθρωπίνων σχέσεων δεν έχει να κάνει με τη διάρκειά τους αλλά με το βάθος
    ΦΑΙΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ανώνυμος25/1/12, 4:15 μ.μ.

    ΚΥΝΗΓΗΣΤΕ ΤΟΥΣ
    ΜΗ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΕΤΕ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΥΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ανώνυμος25/1/12, 4:28 μ.μ.

    ωωωω τι τραγικο
    ψυχουλα μου καλο σου ταξιδι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Ανώνυμος25/1/12, 4:36 μ.μ.

    Αδυνατούμε ν’ ανατρέψουμε το “μοιραίο”, αλλά μπορούμε να ελέγξουμε τη στάση μας απέναντι στο “γεγονός”.
    Ο Χριστός είπε “Μέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη, άλλα να έχετε θάρρος, τον έχω νικήσει εγώ τον κόσμο.” (Ιωάννης 16:33). Στην επιστολή του ο Ιάκωβος, 1:2-3 ενθαρρύνει τους Χριστιανούς: “Να το θεωρήσετε χαρά πολύ μεγάλη, αδελφοί μου, όταν βρεθείτε μέσα σε διάφορες δοκιμασίες, έχοντας υπ’ όψιν σας ότι η δοκιμασία της πίστης σας παράγει υπομονή”.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Ανώνυμος25/1/12, 4:39 μ.μ.

    «Για όλα πάνω στη γη υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος και ο συγκεκριμένος καιρός: Καιρός που γεννιέται κανείς και καιρός που πεθαίνει.» (Εκκλησιαστής 3:1,2).
    «Αδύναμος και αβοήθητος γεννιέται ο άνθρωπος...αφού οι μέρες του είναι μετρημένες...αφού ο Θεός του έβαλε όρια που να τα ξεπεράσει δεν μπορεί.» (Ιώβ 14:1,5).
    «Ο Θεός αγάπησε με μια τέτοια αγάπη τον κόσμο, ώστε πρόσφερε το Γιο του το Μονογενή, για να μην χαθεί ο καθένας που πιστεύει σ΄ αυτόν αλλά να έχει ζωή αιώνια. (Ιωάν. 3:16).
    Χριστός : «Στο σπίτι του Πατέρα μου ...πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο...και θα έλθω και πάλι να σας πάρω κοντά μου για να είστε κι εσείς όπου είμαι εγώ.» (Ιωάν. 14:2,3).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Ανώνυμος25/1/12, 4:44 μ.μ.

    Έχω θυμώσει πολύ για τον άδικο χαμό αυτού του παιδιού..
    Λιτσα κουραγιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Ανώνυμος25/1/12, 4:55 μ.μ.

    το παιδακι δεν τα καταφερε;
    ειχα ακουσει την περιπτωση του στο Μητερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Ανώνυμος25/1/12, 5:09 μ.μ.

    αυτα ειναι τα τραγικα
    κουραγιο στους γονεις
    οι λεξεις δεν λενε τιποτα αλλα η σκεψη μας μαζι σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ανώνυμος25/1/12, 7:39 μ.μ.

    re paidia giati den grafete poios tokane?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Ανώνυμος25/1/12, 7:47 μ.μ.

    δεν ειναι σωστο διαδρομη!!!!!!!!!
    να γραψεις το ονομα
    φοβασαι;
    κακως
    πρεπει να το μαθουν ολοι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Ανώνυμος25/1/12, 7:48 μ.μ.

    ρε παιδια πισω απο αυτα τα νοσοκομεια υπαρχουν καρχαριες
    πως να ταα βαλει ενας απλως ανθρωπος πονεμενος κι ολα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Ανώνυμος25/1/12, 7:50 μ.μ.

    για να φανε κι αλλο
    αλλα απο την αλλη ποιος μπλεκει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. ηρεμα παιδια
    οι γονεις θα αποφασισουν
    δεν αποφασιζω εγω
    οτι θελουν αυτοι θα γινει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Ανώνυμος25/1/12, 7:53 μ.μ.

    ο θανατος μας
    η πολυτελης ζωη τους
    :(
    :(
    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Πρωτα να δωσω τα συλληπητηρια μου στους γονεις!!
    Γνωρισα τη Λιτσα πριν ακομα παντρευτει
    Πανεμορφη και χαρουμενη κοπελα
    Ηταν με την ξαδελφη μου παρεα κι ολο χαμογελο και ομορφια
    Η μοιρα δεν της φερθηκε καλα πολλες φορες, αλλα αυτη ηταν χαριστικη βολη

    Θαθελα να πω στα σχολια των αλλων οτι αυτη τη στιγμη πρωτευον ειναι να σταθουν οι γονεις στα ποδια τους
    Οταν ολα καταλαγιασουν θα παρουν τις σωστες αποφασεις
    Τωρα ειναι νωρις ακομα
    Τιμουν το παιδι τους, μετα θα κανουν τα δεοντα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Ανώνυμος25/1/12, 8:10 μ.μ.

    prepei na toys pane sti fylaki olous
    aisxos
    aisxos
    R.I.P.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Ανώνυμος25/1/12, 9:18 μ.μ.

    Μόνο δυὸ μάτια στὰ σκοτάδια φέγγουνε.
    Ὅλα κοιμοῦνται, χάνονται, ὅλα σβοῦνε,
    μόνο δυὸ μάτια μὲ κοιτάζουν ἄγρυπνα,
    δὲν κλείνουνε· ποτὲ δὲ θὰ κλειστοῦνε.
    Κωστὴς Παλαμᾶς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. αυτοί που αγαπάμε δεν πεθαίνουν ποτέ.
    Ζουν μέσα στην καρδιά μας για πάντα, ζουν μέσα από εμάς.
    κουράγιο κυρία Λίτσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Ανώνυμος25/1/12, 9:30 μ.μ.

    εύχομαι στο Θανούλι ανάπαυση κοντά στο Θεό και σε σένα και την οικογένειά σου, υγεία, Δύναμη και αντοχή.
    Σταυρούλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Ανώνυμος25/1/12, 9:38 μ.μ.

    Π.Παίσιος για τον θάνατο και την συμφιλίωση μ' αυτόν.

    "(...)Άμα ζη μέσα του ο Χριστός, τότε είναι χαρά ο θάνατος. Όχι όμως να χαίρεται που θα πεθάνη, γιατί βαρέθηκε την ζωή του. Όταν χαίρεσαι τον θάνατο, με την καλή έννοια, φεύγει ο θάνατος και πάει να βρη κανέναν φοβητσιάρη! Όταν θέλης να πεθάνης, δεν πεθαίνεις. Όποιος καλοπερνάει, φοβάται τον θάνατο, γιατί ευχαριστιέται με την κοσμική ζωή και δεν θέλει να πεθάνη, Αν του πουν για θάνατο, λέει: «Κουνήσου από την θέση σου»! Ενώ, όποιος ταλαιπωρείται, πονάει κ.λπ., θεωρεί τον θάνατο λύτρωση και λέει: «Κρίμα, δεν ήρθε ακόμη ο Χάρος να με πάρη... Κάποιο εμπόδιο θα τον βρήκε»!

    Λίγοι άνθρωποι θέλουν τον θάνατο. Οι πιο πολλοί κάτι θέλουν να τελειώσουν και δεν θέλουν να πεθάνουν. Ο καλός Θεός όμως οικονομάει να πεθάνη ο καθένας, όταν ωριμάση. Πάντως ένας πνευματικός άνθρωπος, είτε νέος είναι είτε γέρος, πρέπει να χαίρεται που ζη, να χαίρεται που θα πεθάνη, αλλά να μην επιδιώκη να πεθάνη, γιατί αυτό είναι αυτοκτονία.

    Για έναν πεθαμένο κοσμικά και αναστημένο πνευματικά δεν υπάρχει ποτέ καθόλου αγωνία, φόβος και άγχος, γιατί περιμένει τον θάνατο με χαρά, επειδή θα πάη κοντά στον Χριστό και θα αγάλλεται."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Ανώνυμος25/1/12, 9:46 μ.μ.

    όταν ηρεμίσετε πρέπει, κατα την ταπεινή μου γνώμη,
    να δημοσιοποιήσετε το τραγικό αυτό ιατρικό λάθος, για να μην χαθούν άδικα άλλες ζωές.
    Γιώργος Αγρινιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Ανώνυμος25/1/12, 9:47 μ.μ.

    Είναι δύσκολο πραγματικά, να χάνεις κάποιον που ήταν τόσο κοντά σου και ειδικά όταν ξέρεις ότι δεν θα τον ξαναδείς, ο πόνος είναι μεγάλος.

    Όμως ο θάνατος είναι μέσα στη ζωή. Κι όλοι προς τα εκεί οδεύουμε, είτε το θέλουμε είτε όχι.

    Είσαι πολύ τυχερή που βίωσες την μητρότητα. Άλλοι άνθρωποι δεν την βιώνουν ποτέ.

    Έχω ακούσει ότι υπάρχουν ομάδες και σεμινάρια που αντιμετωπίζουν το δύσκολο θέμα του θανάτου. Δίνουν τρόπους για να ανακουφίσεις την ψυχή του αγαπημένου προσώπου λίγο καιρό αφού αφήσει το σώμα, όμως καλύτερα να ρωτήσεις η ίδια στις ομάδες αυτές.

    Σου εύχομαι να περνάς καλά και να κρατήσεις τις πιο γλυκές αναμνήσεις από το παιδάκι σου
    Cutie

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Ανώνυμος25/1/12, 9:49 μ.μ.

    Αφκιαστο κι αστόλιστο του Χάρου δε σε δίνω.
    Στάσου με τ' ανθόνερο την όψη σου να πλύνω.
    Το χρυσό το χτένισμα με τα χρυσά τα χτένια,
    πάρτε απ΄τη μανούλα σας μαλλάκια μεταξένια.
    Μήπως και του Χάροντα καθώς θα σε κυττάξει,
    του φανείς αχάιδευτο και σε παραπετάξει!

    Στο ταξίδι που σε πάει ο μάυρος καβαλάρης,
    κύτταξε απ' το χέρι του, τίποτε να μην πάρεις.
    Κι αν διψάσεις μην το πιείς από τον κάτου κόσμο
    το νερό της αρνησιάς, φτωχό κομμένο δυόσμο!
    Μην το πιείς κι ολότελα κι αιώνια μας ξεχάσεις...
    βάλε τα σημάδια σου το δρόμο να μη χάσεις,

    κι όπως είσαι ανάλαφρο, μικρό σα χελιδόνι,
    κι άρματα δε σου βροντάν παλικαριού στη ζώνη,
    κύτταξε και γέλασε της νύχτας το σουλτάνο,
    γλίστρησε σιγά - κρυφά και πέταξ' εδώ πάνω,
    και στο σπίτι τ' άραχνο γυρνώντας, ω ακριβέ μας,
    γίνε αεροφύσημα και γλυκοφίλησέ μας!
    Κωστής Παλαμάς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Ανώνυμος25/1/12, 9:50 μ.μ.

    Προσωπικα δεν εχω ζησει ακομα την ΑΠΩΛΕΙΑ και τον ΠΟΝΟ καποιου πολυ κοντινου προσωπου.Η σκεψη ομως και μονο, για καποια ατομα που αγαπω, μου κοβει πραγματικα την ανασα!Δεν ξερω αν θα βρω την δυναμη να αντεξω κατι τετοιο.Πολλοι λενε οτι την βρισκεις και μαλιστα καποια ελεγε χαρακτηρηστικα:ΘΕΕ ΜΟΥ ΜΗΝ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙΣ ΟΣΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΤΕΞΩ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Ανώνυμος25/1/12, 10:04 μ.μ.

    Δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς καλή μου! Μεγάλος ο πόνος σου.

    Η ζωή η ίδια , η ρουτίνα , η καθημερινότητα μαζί με την δική σου θέληση θα σε βοηθησουν να βγεις απο το τουνελ.

    Κρατήσου απο τη ζωή, από όσους ειναι γύρω σου και από την αγαπη σου για εκείνους που "πέταξαν για αλλού". Σιγουρα θα σε ήθελαν ευτυχισμένη.

    Κουράγιο ! κουράγιο! κουράγιο!
    Ρόζα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Ανώνυμος25/1/12, 10:09 μ.μ.

    logia parigorias den echo gia tetoio pono
    Irene

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Ανώνυμος25/1/12, 10:09 μ.μ.

    Τα δάκρυα που χύνεις για τον εαυτό σου είναι δάκρυα αδυναμίας, τα δάκρυα όμως που χύνεις για τους άλλους είναι σημάδι δύναμης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Ανώνυμος25/1/12, 10:18 μ.μ.

    είναι άσχημο να φεύγουν ζωούλες..λυπάμαι πολύ ειλικρινά..
    MissK

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Ανώνυμος25/1/12, 10:19 μ.μ.

    η ζωή συνεχίζεται....με ότι κι αν φέρνει...και τι καλύτερο από το να φέρει ένα παιδί?
    Ούτε αντικατάσταση γίνεται...κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός.....
    Η μάνα δεν ξεχνά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Ανώνυμος25/1/12, 10:25 μ.μ.

    Ο χαμός ενός παιδιού είναι πάντα άδικος
    Τι πιο τραγικό από το να πεθαίνει ένα παιδί και εσύ να μη μπορείς να το βοηθήσεις.
    Τι πιο τραγικό αυτό το παιδί να είναι το δικό σου παιδί και να πιστεύεις ότι έφυγε άδικα.
    Τι πιο τραγικό να είσαι ο γιατρός που χρειάστηκε να παλέψει για τη ζωή αυτού του παιδιού.
    Κι ακόμα πιο τραγικό είναι, το να το χάνεις από λάθος λόγο. Λες και υπάρχουν σωστοί λόγοι για να
    χάσεις ένα θησαυρό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Ανώνυμος25/1/12, 10:37 μ.μ.

    Το ιατρικό λάθος είναι ανθρώπινο λάθος που διαπράττεται από άτομα με συγκεκριμένη ιδιότητα, τον (την) γιατρό, επισυμβαίνει στο πλαίσιο του συστήματος παροχής φροντίδας υγείας και το ειδικό του βάρος έγκειται στις επιπτώσεις και συνέπειες που έχει στην ανθρώπινη υγεία και ζωή.

    Και, ενώ σε κάθε δημοσιοποιούμενο ιατρικό λάθος ο γιατρός δαχτυλοδείχνεται επιτιμητικά από όλους (όχι άδικα αρκετές φορές), το σύστημα υγείας μέσα στο οποίο εργάζεται ουδέποτε εξετάζεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Ανώνυμος25/1/12, 10:46 μ.μ.

    oti kai na leme
    oti kai na grafoyme
    to myalo ths manas ta3ideyei sth psyxh toy paidioy ths

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Ανώνυμος25/1/12, 10:53 μ.μ.

    Τωρα βγαινει ο θυμος ,ο πονος,η οδυνη....
    Σιγα σιγα θα μεινει μονο ο πονος ελεγχομενος και σιγουρα θα φερει η ζωη πραγματα και καταστασεις που θα ανοιξουν δρομο στο υπολοιπο της ζωης σου,να μπορεις να νοιωθεις κι εσυ οτι εισαι ανθρωπος και ζεις και οτι μπορεις να δοσεις ξανα ζωη....Ε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Ανώνυμος25/1/12, 11:03 μ.μ.

    Αντιο γλυκο μας αγγελακι!!!!
    Τη μαμα και τα ματια σου...
    Να την προσεχεις απο εκει που εισαι..
    Θα το νοιωθει εκεινη καθε στιγμη...
    Πετα με τα χρυσα φτερα σου παντου, παιξε με τα αλλα αγγελακια, γελα και ξεχνα οτι περασες εδω στη γη εδω που πονεσες, εδω που σου φερθηκαν τοσο αδικα...Ε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Ανώνυμος25/1/12, 11:09 μ.μ.

    Έφυγε ένα αγγελούδι
    Δεν υπάρχουν λόγια για τους γονείς αυτούς
    με ενα γιατι θα μείνουν
    ΄Αγγελος Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Ανώνυμος25/1/12, 11:12 μ.μ.

    ειλικρινα λυπαμαι πολυ. εχασες το παιδι. ευχομαι ο Θεος να στο αναπληρωσει με πολλα παιδακια, αρχης γενομενης απο το 2012.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Ανώνυμος25/1/12, 11:14 μ.μ.

    Κουραγιο Μανα!!!!
    Θελει καιρο...!!!
    Λυπαμαι πολυ!
    lou

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Ανώνυμος25/1/12, 11:14 μ.μ.

    Κουράγιο κοπέλα μου. Η Παναγία θα έχει στην αγκαλιά της το μικρό σου αγγελούδι
    Τασος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Ανώνυμος25/1/12, 11:15 μ.μ.

    Πωπω, κορίτσι μου! Τι περάσατε και τι περνάτε!
    Λυπάμαι τόσο πολύ....κουράγιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Ανώνυμος25/1/12, 11:16 μ.μ.

    Σε καταλαβαίνω (εν μέρει) απόλυτα...πριν 1 χρόνο έζησα το ίδιο με άτομο της οικογένειάς μου κοντινό...ευτυχώς για εμας ο Θεος έδωσε και στον χρόνο απάνω ήρθε μια μπέμπα...ολόψυχα και μέσα απο την καρδιά μου εύχομαι να σου συμβεί το ίδιο...κάνε κουράγιο όποια άλλη λέξη είναι φτωχή
    Λενα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Ανώνυμος25/1/12, 11:19 μ.μ.

    λυπαμαι παρα πολυ για την απωλεια σου...δεν μπορω να σου πω τιποτα αλλο...καταλαβαινω εν μερει πως νιωθεις γιατι ειχα κι εγω πριν απο πολλα χρονια μια παλλινδρομη και εμαθα την τελευταια τετραετια πως 90 τοις εκατο οφειλοταν στην θρομβοφιλια που εχω.Maria

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Ανώνυμος25/1/12, 11:21 μ.μ.

    ti na peis kai ti na grapseis
    lypamai
    Lambros

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Ανώνυμος25/1/12, 11:22 μ.μ.

    πολυ μεγαλος ο πονος και το κενο....
    πρεπει ομως να βρουμε τη δυναμη να προχωρησουμε...
    ΜΑΤΘΙΛΔΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Ανώνυμος25/1/12, 11:24 μ.μ.

    πολύ λυπάμαι....σου γράφω και συγχρόνως κλαίω....κουράγιο κοπέλα μου.....πολύ στεναχωρέθηκα....
    λιν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Ανώνυμος25/1/12, 11:25 μ.μ.

    Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα. Πολλά κεφάλια θα σπάσουν.
    Μα κάποια στιγμή θα σπάσουν και τα σίδερα."
    Ν. Καζαντζάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Ανώνυμος25/1/12, 11:27 μ.μ.

    otan xaneis to paidi sou o ponos einai abastaxtos!!to paidaki xathike adika!!oi goneis k to idio to paidi edosan megalo agona.den xero an exoun sigxorisei aytous pou eftaixan gia to kako pou toys brike.ego san gonios exo poli thymo mesa mou gia keinous.kai fobo mipos k to diko mou paidi mia mera tous sinantisei.o theos leei pos prepei na briskoume ti dynami na sigxoroume k na agapame!!se aytin tin perptosi omos boreis??den xero ti na po??poli diskoli periptosi apo oles tis pleyres.telos skeftomai to exis:ekeinos o giatros pou pire tin eythini k egine to kako,an exei esto k ligo tsipa,tipseis,filotimo opos thes pes to,na katathesei tin adeia tou??kai an oxi giati aytos o ponemenos gonios na dextei mesa tou na pnixei tin apoleia kai na min ton anaferei stin koinonia,se mas,ston iatriko sillogo??gnomi mou tha itan na ton anaferei!!as sosoun sto onoma tou paidiou tous,alla paidia k anipopsiastous goneis opos itan k ekeinoi.o theos na tous dinei dynami!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Ανώνυμος25/1/12, 11:29 μ.μ.

    καλοταξιδι κουκλε
    catman

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Ανώνυμος25/1/12, 11:32 μ.μ.

    Οχι ρε γμτ!
    Κριμα.....
    Δόμνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Ανώνυμος25/1/12, 11:33 μ.μ.

    krima paidaki.... antio mikre gatouli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Ανώνυμος25/1/12, 11:34 μ.μ.

    Έφυγες τόσο νωρίς και τόσο άδικα. Ήσουν πολύ καλό και όμορφο παιδί
    Σ' αγαπώ πολύ μικρούλι... Φιλιά πολλά!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Ανώνυμος25/1/12, 11:38 μ.μ.

    Δεν υπάρχουν λόγια για να εκφράσουμε την ειλικρινή και βαθύτατη θλίψη μας στους γονείς του παιδιού για τον πρόωρο χαμό του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Ανώνυμος25/1/12, 11:39 μ.μ.

    Θα πω μια προσευχή για σένα και το αγγελούδι σου!Οτι και να πω μου φαινεται λιγο !Είμαστε κοντα σου σε οτι μας χρειαστεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. Ανώνυμος25/1/12, 11:40 μ.μ.

    Δεν μπορω να σκεφτω καν τι περνας! Ειμαι συγκλονισμενη! Κουραγιο.... Ευχομαι η αγκαλια σου συντομα να κραταει ενα αλλο μωρακι το αδερφακι του γιοκα σου! Sad Sad

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. Ανώνυμος25/1/12, 11:41 μ.μ.

    δεν μπορω ακομα να το πιστεψω!γιατι αραγε?μα τη φταινε αυτα τα αγγελουδια να μην μπορουν να ζησουν και να γευτουν την αγκαλια της μανουλας τους γιατι?κουραγιο κοπελα μου δεν ξερω τη αλλο να σου πω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. Ανώνυμος25/1/12, 11:44 μ.μ.

    Καληνύχτα αγγελούδι μου
    Καλό σου ταξίδι μικρό αγγελούδι!
    Μάνα κι εγώ χαροκαμ'ενη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. Ανώνυμος25/1/12, 11:48 μ.μ.

    krima... toso mikro paidi...
    krima,ti na pw...na zoune k na ton 8umoudai:(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. Ανώνυμος25/1/12, 11:56 μ.μ.

    αυτα τα πανεμορφα ματια εσβησαν
    :(
    ;(
    :'(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. Ανώνυμος25/1/12, 11:56 μ.μ.

    ΘΕΡΜΑ ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΑ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΣΑΣ

    ΓΙΑΝΝΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. Ανώνυμος26/1/12, 12:09 π.μ.

    Θερμές συλλυπητήριες ευχές στην οικογένεια του, γνωστούς και φίλους του. Ας είναι αιώνια η μνήμη του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. Ανώνυμος26/1/12, 12:09 π.μ.

    Τα μάτια της ψυχης ομως δεν σβήνουν ποτέ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. Ανώνυμος26/1/12, 12:10 π.μ.

    Ως ποτε θα χάνονται άδικα ζωές ΚΑΙ να έχουν τα παιδιά μας ένα καλύτερο αύριο;!
    Θερμά συλλυπητήρια.
    Απο Λαμία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. Ανώνυμος26/1/12, 12:18 π.μ.

    θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του
    απο τη βροχερη Θεσσαλονικη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. Ανώνυμος26/1/12, 12:26 π.μ.

    δεν ξερω να γραφω σχολια
    ουτε καν αν θα το δημοσιευσετε
    αλλα θελω να πω οτι δεν ειναι φυσιολογικο να χανουν γονεις τα παιδια
    αλλα τα παιδια τους γονεις τους
    αφυσικο ειναι αρα δεν μπορει να το δεχθει κανεις
    εγω μενω σε ενα ψωριο μακρια πολυ απο τον πολιτισμο στα βουνα της Ηπειρου
    αλλα δεν εχω δει πιο αδικο πραμα
    ακομα και τα ζωα δεν το αντεχουν
    με λενε Λαμπρινη
    ξερω οτι δεν βοηθησα σε τιποτα με τα λογια μου αλλα να ξερετε οτι οι σκεψεις μου θα σας ακολουθουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. Ανώνυμος26/1/12, 12:35 π.μ.

    ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΛΥ
    ΚΡΙΜΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. Ανώνυμος26/1/12, 12:39 π.μ.

    Το έμαθα στο γραφείο
    όλς ο ΕΛΤΑ αυτο συζηταει
    Συναδελφος ειμαι αλλα δεν γνψριζομαστε
    Ελπιζω να βρεις τη δυναμη να σταθεις στα ποδια σου και να ξανασυνεχισεις τη ζωη σου εχοντας σε ενα κουτακι χρυσο την ψυχουλαα του στην καρδια σου
    Λίτσα Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. Ανώνυμος26/1/12, 12:54 π.μ.

    κι εγω δεν σε ξερω ακουστα σε ειχα μα δεν σε γνωριζα
    βλεπεις η Αθηνα απο την Κρητη ειναι μακρια
    ομως οταν τακουσα πονεσα κι εγω
    δεν ειναι αναγκη να ξερεις καποιον για να μπορεις να ερθεις εστω και λιγο στη θεση του
    οταν εισαι ανθρωπος τοτε πονας τον συνανθρωπο σου στις δυσκολες στιγμες του
    δυναμη στον αγωνα της καθημερινοτητας
    Γιωργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  91. Ανώνυμος26/1/12, 12:54 π.μ.

    κΟΥΡΑΓΙΟ ΚΟΠΕΛΙΑ ΜΟΥ
    λΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ
    Σήφης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  92. Ανώνυμος26/1/12, 1:25 π.μ.

    τιμηστε τη μνημη του
    βοηθηστε αλλους γονεις να μην περασουν αυτον το γολγοθα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  93. Ανώνυμος26/1/12, 9:32 π.μ.

    God rest his soul I say.....:((((

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  94. __ç$$$ç
    _$$$$$$$_####____####
    __*$$$$$$* ####__#####
    ____*$$$$*$$$$$########
    ____$$$$$ $$$$$$$########
    _____$$$$*$$$$$$$$#######
    ____$$$$$*$$$$_$$$#######
    ____$$$$$*$$$$##$$$######
    _____$$$$*$$$$_##$$######
    _____$$$$*$$$$$__$$######
    ____$_$$$*$$$$$$_$$_#####
    __$$__$$$ * $$$$$$_$$$_####
    _____$$$$*$$$$$__$$$_####
    _____$$$$*$$$$___$$__####
    _____$$$$*$$$$_______###
    _____$$$$$$$$________##
    ______$$$$$$_________#
    _______$$$$$$__________
    _______$$$$$$$________
    _______$$$$$$$$________
    _______$$$$_$$$$_______
    _______$$$$_$$$$_______
    _______$$$___$$$_______
    (¯`'. ╔╗╔╗╔╗╔═╦¸.'´¯)
    (¯`'. ╠╣║║║╦╠═║ ¸.'´¯)
    (¯`'. ╝╚╩║╚╝╚═╚╝.'´¯)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  95. Ανώνυμος27/1/12, 7:52 μ.μ.

    Ελπιζω να εχουν τουλαχιστον τυψεις αυτα τα τερατα γι`αυτο που εκαναν σε αυτο το αγγελουδι που ολα γινονται για το χρημα.Βαψανε με αιμα τα χερια τους και να το θυμουνται για μια ζωη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  96. ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ27/1/12, 8:46 μ.μ.

    ΜΕΓΑΛΟΣ Ο ΠΟΝΟΣ..ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟΣ..
    ΠΟΝΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΓΝΩΣΤΟΙ..
    ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ...
    ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΘΑΝΟΥΛΗ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή