* Αποφεύγουμε να διαλέγουμε το μεγαλύτερο ή το καλύτερο κομμάτι από μια πιατέλα.
* Αν κατά λάθος ρευτούμε, ακουμπάμε διακριτικά τα χείλη μας στην πετσέτα και λέμε "συγνώμη" ή "με συγχωρείτε" χωρίς να απευθυνόμαστε σε κάποιον συγκεκριμένα.
* Δε γεμίζουμε υπερβολικά το πιάτο μας, μέχρι 2 φορές είναι αρκετό (πόσο θα φάμε πια;).
* 'Οταν τρώμε σούπα, δε γέρνουμε το πιάτο μας για να την τελειώσουμε.
* Αποφεύγουμε να τρώμε με τα χέρια. Εξαιρούνται το ψωμί, οι δαγκάνες τους αστακού, τα τάκος, το καλαμπόκι και τα σπαράγγια...
* Αν κολλήσει κάτι ανάμεσα στα δόντια μας, ζητάμε συγγνώμη και πάμε στην τουαλέτα να το αφαιρέσουμε. ΠΟΤΈ δε χρησιμοποιούμε τις οδοντογλυφίδες δημοσίως και ΠΟΤΈ δε βάζουμε τα δάχτυλά μας για να καθαρίσουμε το στόμα μας...
* Εάν το φαγητό "δεν τρώγεται" δε χρειάζεται να κάνουμε φιλότιμες προσπάθειες να το φάμε. Χωρίς να κάνουμε κανένα σχόλιο, σταματάμε να τρώμε και περιμένουμε από τον οικοδεσπότη να σχολιάσει πρώτος.
* Δε γέρνουμε την καρέκλα μας πίσω σαν να κάνουμε κούνια (δεν είναι παιδική χαρά το τραπέζι).
* Δε μιλάμε και δεν έχουμε ανοικτό το στόμα μας όταν τρώμε (όταν τρώμε δε μιλάμε!).
* Δεν αδειάζουμε ποτέ το ποτήρι μας με την πρώτη γουλιά, το πίνουμε σιγά - σιγά.
* Είναι ωραίο να προτείνουμε να βοηθήσουμε την οικοδέσποινα στο μάζεμα των φαγητών και των πιάτων, όταν είμαστε κάπου καλεσμένοι. Δεν επιμένουμε, όμως, αν αρνηθεί. Αρκεί που εμείς προσφερθήκαμε...
* Σε ένα τραπέζι δεν πάμε για να ικανοποιήσουμε την πείνα μας, αλλά για να γνωρίσουμε ανθρώπους και να περάσουμε καλά.
Αν λοιπόν, πεινάτε πολύ είναι προτιμότερο να φάμε κάτι πριν πάμε παρά να γεμίζουμε συνεχώς το πιάτο μας.
Κλείνοντας να πούμε πως οι καλοί τρόποι φαίνονται!
Κάθε λάθος, λοιπόν, εάν γίνεται με προσωπικό στυλ, παύει να είναι λάθος.
Για παράδειγμα, υπάρχουν κυρίες που βουτούν το ψωμί στη σάλτσα με τόση χάρη που θα τους ζήλευαν πολλές άλλες με καθώς πρέπει τρόπους!
Ακριβή Κανελλοπούλου.
Τέσσα
0 Σχόλια