Γνωρίζοντας τα Στρουμφάκια 2011

Παγκόσμια Ημέρα των Στρουμφ (κινητή το Σάββατο που είναι πιο κοντά στις 25 Ιουνίου) #GLOBALSMURFSDAY

Κάθε χρόνο το Σάββατο που είναι πιο κοντά στις 25 Ιουνίου (γενέθλια του Peyo), η Παγκόσμια Ημέρα Στρουμφάκια γιορτάζει τους αγαπημένους μας μικρούς μπλε φίλους, τη Στρουμφικότητά τους, τη χαρά που μεταδίδουν σε όλο τον κόσμο και τις αξίες που αντιπροσωπεύουν (σεβασμός, ανοχή, ομαδικό πνεύμα, διασκέδαση, φροντίδα για τη φύση και ο ένας για τον άλλον, και πίστη στο μέλλον). 

Είναι επίσης μια εξαιρετική μέρα για να μάθετε περισσότερα για τα Στρουμφάκια. «Ένα για τα Στρουμφάκια, Στρουμφάκια για όλους!»

Γνωρίζοντας τα Στρουμφάκια 

Τα Στρουμφάκια είναι μια φανταστική κοινότητα από μικρά γαλάζια πλάσματα τα οποία ζουν στο Στρουμφοχωριό μέσα στο δάσος.
Είναι δημιούργημα του Βέλγου καρτουνίστα Πεϊό και η πρώτη εμφάνισή τους έγινε στις 23 Οκτωβρίου 1958 στο Βελγικό περιοδικό κόμικ Σπιρού.
Στο σύνολό τους είναι αρχικά 99, αλλά στην πορεία των περιπετειών τους γίνονται εκατό.
Ωστόσο μόνο μερικά από αυτά έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.

Τα Στρουμφάκια που κυρίως ξεχωρίζουν είναι:

Πάπα Στρουμφ: Είναι ο αρχηγός του Στρουμφοχωριού. Είναι περίπου 542 χρονών (όπως ανέφερε σε κάποιο επεισόδιο). Προσπαθεί να είναι δίκαιος και να προστατέψει με τη σοφία και τις γνώσεις του τα Στρουμφάκια από τους κινδύνους που ελλοχεύουν.

Σπυρτούλης: Είναι το μοναδικό Στρουμφάκι που τα παίρνει όλα σοβαρά. Του αρέσει να περνάει την ώρα του δίνοντας συμβουλές στα άλλα Στρουμφάκια, κάτι που του έχει στοιχίσει πολλές ρίψεις εκτός χωριού. Πρότυπο του ο Πάπα Στρουμφ. Οτιδήποτε πει το θεωρεί κανόνα της ζωής γι' αυτό και η αγαπημένη του φράση είναι «Όπως λέει και ο πάπα Στρούμφ...».

Μελένιος: Ο Μελένιος φοράει το χαρακτηριστικό λουλούδι στο σκουφάκι που τον ξεχωρίζει από όλα τα άλλα. Η κύρια του ασχολία έχει να κάνει με την εξωτερική του εμφάνιση και γι' αυτό κουβαλάει όπου και αν πάει τον καθρέφτη του. Αν τυχόν και σπάσει ο καθρέφτης του θα γίνει το πιο δυστυχισμένο Στρουμφάκι.

Γκρινιάρης: Ότι και να του πουν, όπως και να του το πουν είναι αντίθετος με όλα και του την δίνουν όλα. Τις περισσότερες φορές που μιλάει αρχίζει εξάλλου με την φράση «Μου τη δίνει που...». Αλλά στο εσωτερικό του έχει μια καρδιά από χρυσάφι.

Χουζούρης: Μπορεί να κοιμηθεί παντού: Κάτω από ένα δέντρο, πάνω σε μια γέφυρα, στη δουλειά, παντού! Με το που ξυπνάει το πρωί το μόνο που σκέφτεται είναι πως να περάσει η ώρα ώστε ξανακοιμηθεί. Δεν μπορούμε να τον πούμε τεμπέλη, απλά η ιδέα της δουλειάς τον κουράζει.

Χαχανούλης: Είναι το Στρουμφάκι «έκρηξη», καθώς ζει για να κάνει πλάκες. Κάνει δώρα τα οποία πάντα εκρήγνυνται και την πατάνε πάντα όλοι. Τα Στρουμφάκια δεν μπορούν να του κρατήσουν κακία γιατί τις μισές φορές την πατάει και αυτός. Οπότε γελάνε μαζί του.

Ξεφτέρης: Ο Ξεφτέρης τα κάνει όλα: Επισκευάζει ότι μπορείς να φανταστείς και μπορεί να φτιάξει αναρίθμητες μηχανές: Αεροπλάνα, ρομπότ, τρένα κτλ. Πίσω από όλες οι εφευρέσεις του χωριού κρύβεται το όνομά του.

Στρουμφίτα: Θηλυκά Στρουμφάκια δεν υπάρχουν, γι'αυτό και η Στρουμφίτα είναι το μοναδικό στο χωριό. Την δημιούργησε ο Δρακουμέλ με σκοπό να κατασκοπεύσει τα Στρουμφάκια. Ο Παπά Στρούμφ όμως κατάφερε να λύσει τα ξόρκια του και σήμερα η Στρουμφίτα αποτελεί μέλος της Στρουμφοκοινωνίας.

Ντορεμί: Του αρέσει όσο τίποτα άλλο να παίζει μουσική κάτι που φανερώνουν όλα τα μουσικά όργανα που ξέρει να παίζει. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι είναι φάλτσος. Μετά βίας τον αντέχουν οι υπόλοιποι, αλλά όχι πάντα.

Σκουντούφλης: Ο Σκουντούφλης είναι μια κατηγορία μόνος του. Αδέξιος όσο λίγα Στουμφάκια. Είναι γεμάτος ανασφάλειες αφού νομίζει ότι δεν είναι πουθενά χρήσιμος. Παρόλα αυτά η Στρουμφίτα τον συμπαθεί πιο πολύ από όλα τα τα υπόλοιπα Στρουμφάκια επειδή είναι καλός, φιλότιμος, αγαθός και πάντα δίνει το καλύτερό του.

Λουλούκος: Περνάει όλη τη μέρα του στο χωριό και το δάσος ψάχνοντας την μεγάλη του έμπνευση. Προσπαθεί να περιγράψει με στίχους τα πάντα. Η κυριότερη πηγή της έμπνευσής του είναι η Στρουμφίτα.

Προκόπης: Ο Προκόπης ξεχωρίζει από το τατουάζ με την καρδιά και το βέλος που έχει στο μπράτσο του. Γυμνάζεται όλη την ημέρα γι' αυτό και είναι ο καλύτερος σε όποιο αγώνισμα και αν πάρει μέρος. Θεωρείται λίγο άξεστος αλλά είναι πάντα πρόθυμος να βοηθήσει.

Κηπουρός: Ξεχωρίζει εύκολα από τη στολή που φοράει και το αχυρένιο καπέλο που τον συνοδεύει. Συμμετέχει πολύ λίγο στη ζωή του χωριού καθώς περνάει την ώρα του στα αγροκτήματα του.

Μάγειρας-Στρουμφ: Είναι ο μάγειρας του χωριού. Αναγνωρίζεται εύκολα από το καπέλο που φοράει. Είναι υπεύθυνος για τη σίτιση όλου του χωριού.

Λιχούδης: Τον μπερδεύουν συχνά με τον Μάγειρα-Στρούμφ, αλλά ο Λιχούδης είναι άλλο Στρουμφάκι. Καταβροχθίζει ότι βρει μπροστά του. Οι επιδρομές στην κουζίνα είναι καθημερινό φαινόμενο, αφήνοντας τον Μάγειρα-Στρούμφ με την απορία που πήγε το φαγητό.

Το μωρό Στρουμφάκι: Το μικρό αυτό Στρουμφάκι, το άφησε ο πελαργός ένα βράδυ στο Στρουμφοχωριό. Κανείς δεν ξέρει από που προήλθε, αλλά αγαπήθηκε αμέσως από την κοινωνία παρόλο που κάνει όλο σκανδαλιές.

Είναι τα Στρουμφ κομμουνιστές; 1. Δεν έχουν κάποια επίσημη θρησκεία, με λίγα λόγια είναι άθεοι.

2. Δεν είναι Ρατσιστές (τους βοηθούν όλους, χωρίς φυλετικές ή οποιουδήποτε είδους διακρίσεις).

3. Φοράνε όλοι τις ίδιες στολές.

4. Δεν υπάρχουν κοινωνικές τάξεις, βρίσκονται όλα στο ίδιο σημείο της κοινωνικής πυραμίδας, ακόμη και η Στρουμφίτα.

5. Δεν υπάρχει ιδιωτική περιουσία, καθώς ακόμη και τα σπιτάκια τα οποία κατοικούν δεν τους ανήκουν. Το φαγητό και οι πρώτες ύλες είναι κοινά και μοιράζονται εξίσου.

6. Υπάρχει κατανομή εργασιών και τα στρουμφάκια δεν αλλάζουν επαγγέλματα. Υπάρχει το στρουμφ χτίστης, γεωργός, μάγειρας κτλ.

Επιπλέον υπάρχουν και άλλα χαρακτηριστικά που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα Στρουμφ ασπάζονται την κομμουνιστική ιδεολογία. Σε ένα επεισόδιο στην αυλή του Λιχούδη και φυτρώνει ένα δέντρο με σοκολατένια νομίσματα.

Μετά αντί να τα μοιραστεί με τα αλλα στρουμφάκια, τα θεωρεί δικά του και τα πουλάει στα άλλα στρουμφάκια αντί απαραίτητων γι αυτά εργαλεία (τα βάρη του Προκόπη, την τσάπα του Κηπουρού, τα εργαλεία του Ξεφτέρη).

Χωρίς αυτά η στρουμφοκοινωνία καταρρέει αφού δεν μπορεί να παραχθεί τίποτα. Η κατάσταση σώζεται μετά από παρέμβαση του Μπαμπαστρούμφ που εξηγεί στο Λιχούδη ότι για την κατάσταση φταίει η παράλογη ανάγκη του να συγκεντρώσει πλούτο.

Σε άλλο επεισόδιο η αυτόματη μηχανή παραγωγής φαγητού του Ξεφτέρη οδηγεί τα στρούμφάκια σε υπερκατανάλωση με αποτέλεσμα να εξαντληθούν οι φυσικοί πόροι (στρουμφόμουρα). Ακολουθεί πανικός και την κρίση αποτρέπει ο Μπαμπαστρούμφ με καταστροφή της μηχανής και δημιουργία αποθήκης φαγητού.

Τέλος ο Δρακουμέλ κυνηγάει τα στρουμφάκια όχι για να τα φάει (αυτό γίνεται στα τελευταία επεισόδια) αλλά για να παράξει χρυσό. Ο Δρακουμέλ δηλαδή είναι ο εκπρόσωπος του καπιταλισμού.

Αναφέρουμε τα παραπάνω ως χιουμοριστικά και μόνο, αν και η σχετική συζήτηση κρατάει χρόνια στο διαδίκτυο στη σοβαρή της μορφή.