Ενεργή στις πολιτικές εξελίξεις σε όλη την διάρκεια της ζωής της, κάλυψε τους περισσότερους πολέμους της δεκαετίας του 1970 αλλά και τις επαναστάσεις της εποχής της. Έχει πάρει συνεντεύξεις από τα πιο ισχυρά και διάσημα πρόσωπα των δεκαετιών 1960 και 1970 οι οποίες έχουν εκδοθεί σε βιβλίο με τίτλο "Intervista con la storia".
Μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, επικέντρωσε την προσοχή της στον ισλαμικό εξτρεμισμό αλλά και στο Ισλάμ γενικότερα, του οποίου έγινε τελικά πολέμιος.
Περισσότερο γνωστή στην Ελλάδα είναι εξαιτίας του ερωτικού δεσμού που διατηρούσε με τον Αλέκο Παναγούλη.
Σύντομη παρουσίαση
Γεννήθηκε στη Φλωρεντία. Γνωστά έργα της είναι το Ένας άντρας: μια ιστορία, στο οποίο αναφέρεται στη σχέση της με τον Αλέκο Παναγούλη, το Γράμμα σε ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ, το Η οργή και η περηφάνια και το Ινσαλλάχ. Το πιο επιτυχημένο εμπορικά βιβλίο της, The Rage and The Pride, που εκδόθηκε λίγο μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 συγκέντρωσε τα πυρά των κριτικών με το σκεπτικό ότι προκαλεί το μίσος εναντίον των μουσουλμάνων. Τα τελευταία χρόνια ζούσε στο Μανχάταν, τη δεύτερη πατρίδα της όπως αποκαλούσε. Για πολλά χρόνια ζούσε γνωρίζοντας ότι έχει καρκίνο στο στήθος απο τον οποίο και πέθανε τελικά. Απο καρκίνο είχε πεθάνει και η μητέρα της κατα την περίοδο που η Φαλάτσι έπνιγε το πένθος της για τον άντρα της ζωής της, Α. Παναγούλη, γράφοντας το βιβλίο Ένας Άντρας.
Η προσωπική της ζωή παρέμεινε στάσιμη μετά το χαμό του συντρόφου της, όπως αποκαλούσε τον Αλέκο Παναγούλη, καθως δεν δημιούργησε δική της οικογένεια. Πιστή της φίλη για αρκετά χρόνια υπήρξε η Ιζαμπέλα Ροσελίνι.
Κατά το 2000 υπήρξε πολέμια συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας Σομαλών μεταναστών στη Φλωρεντία. Σύμφωνα με περιγραφές που δίνει στο έργο της Η οργή και η περηφάνια κατάφερε, με προσωπική πρωτοβουλία που ανέλαβε, να ενεργοποιήσει την ιταλική αστυνομία και να τις διαλύσει.[εκκρεμεί παραπομπή]
Πέθανε στη Φλωρεντία στις 15 Σεπτεμβρίου του 2006.
0 Σχόλια