Donald Henderson 1928-2016 Αμερικανός επιδημιολόγος

Ο Donald Ainslie Henderson (7 Σεπτεμβρίου 1928 – 19 Αυγούστου 2016) ήταν Αμερικανός γιατρός, εκπαιδευτικός και επιδημιολόγος που διηύθυνε μια 10ετή διεθνή προσπάθεια (1967–1977) που εξάλειψε την ευλογιά σε όλο τον κόσμο και ξεκίνησε διεθνή προγράμματα παιδικού εμβολιασμού.   Από το 1977 έως το 1990, ήταν κοσμήτορας της Σχολής Δημόσιας Υγείας Johns Hopkins .  Αργότερα, έπαιξε ηγετικό ρόλο στην υποκίνηση εθνικών προγραμμάτων για την ετοιμότητα και την ανταπόκριση στη δημόσια υγεία μετά από βιολογικές επιθέσεις και εθνικές καταστροφές.

Την εποχή του θανάτου του, ήταν Καθηγητής και Επίτιμος Κοσμήτορας της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Johns Hopkins Bloomberg και καθηγητής Ιατρικής και Δημόσιας Υγείας στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, καθώς και Διακεκριμένος υπότροφος στο UPMC Center for Health Security .

Έρευνα και καριέρα 

Εξάλειψη της ευλογιάς 

Ο Χέντερσον υπηρέτησε ως επικεφαλής των προγραμμάτων επιτήρησης ασθενειών του ιού CDC από το 1960 έως το 1965, συνεργαζόμενος στενά με τον επιδημιολόγο Alexander Langmuir . Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αυτός και η μονάδα του ανέπτυξαν μια πρόταση για ένα πρόγραμμα του Οργανισμού Ηνωμένων Πολιτειών για τη Διεθνή Ανάπτυξη (USAID) για την εξάλειψη της ευλογιάς και τον έλεγχο της ιλαράς κατά τη διάρκεια μιας 5ετούς περιόδου σε 18 συνεχόμενες χώρες στη δυτική και κεντρική Αφρική. Αυτό το έργο χρηματοδοτήθηκε από την USAID, με τις επιτόπιες επιχειρήσεις να ξεκινούν το 1967. 

Η πρωτοβουλία της USAID έδωσε μια σημαντική ώθηση σε ένα πρόγραμμα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ) για την εξάλειψη της ευλογιάς σε ολόκληρο τον κόσμο μέσα σε μια περίοδο 10 ετών. 

Το 1966, ο Χέντερσον μετακόμισε στη Γενεύη για να γίνει διευθυντής της εκστρατείας. Εκείνη την εποχή, η ευλογιά εμφανιζόταν ευρέως σε ολόκληρη τη Βραζιλία και σε 30 χώρες στην Αφρική και τη Νότια Ασία. Περισσότερα από 10 εκατομμύρια κρούσματα και 2 εκατομμύρια θάνατοι σημειώνονταν ετησίως. Ο εμβολιασμός έφερε κάποιο έλεγχο, αλλά η βασική στρατηγική ήταν η «επιτήρηση-περιορισμός». Αυτή η τεχνική περιελάμβανε ταχεία αναφορά κρουσμάτων από όλες τις μονάδες υγείας και έγκαιρο εμβολιασμό των μελών του νοικοκυριού και στενές επαφές με επιβεβαιωμένα κρούσματα. 

Το προσωπικό και οι σύμβουλοι του ΠΟΥ από περίπου 73 χώρες συνεργάστηκαν στενά με το εθνικό προσωπικό. Το τελευταίο κρούσμα σημειώθηκε στη Σομαλίαστις 26 Οκτωβρίου 1977, μόλις 10 χρόνια μετά την έναρξη του προγράμματος. 

Τρία χρόνια αργότερα, η Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας συνέστησε να σταματήσει ο εμβολιασμός κατά της ευλογιάς. Η ευλογιά είναι η πρώτη ανθρώπινη ασθένεια που έχει εξαλειφθεί ποτέ. 

Αυτή η επιτυχία έδωσε ώθηση στο παγκόσμιο Εκτεταμένο Πρόγραμμα Ανοσοποίησης του ΠΟΥ , το οποίο στόχευε άλλες ασθένειες που μπορούν να προληφθούν με εμβόλια, όπως η πολιομυελίτιδα , η ιλαρά , ο τέτανος , η διφθερίτιδα και ο κοκκύτης .

Τώρα στοχευμένα προς εκρίζωση είναι η πολιομυελίτιδα και η νόσος του σκουληκιού της Γουινέας . Μετά από 25 χρόνια, ο στόχος αυτός πλησιάζει να επιτευχθεί. 

Αργότερα εργασία 

Από το 1977 έως τον Αύγουστο του 1990, ο Χέντερσον ήταν κοσμήτορας της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Johns Hopkins . Αφού του απονεμήθηκε το Εθνικό Μετάλλιο Επιστήμης το 1986 από τον Ρόναλντ Ρίγκαν για το έργο του που ηγήθηκε της εκστρατείας εκρίζωσης της ευλογιάς του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), ο Χέντερσον ξεκίνησε έναν δημόσιο αγώνα για να ανατρέψει την απόφαση της κυβέρνησης Ρίγκαν να αθετήσει τις πληρωμές του ΠΟΥ.

Το 1991 διορίστηκε αναπληρωτής διευθυντής για τις βιοεπιστήμες, Γραφείο Πολιτικής Επιστήμης και Τεχνολογίας, Εκτελεστικό Γραφείο του Προέδρου (1991–93) και, αργότερα, αναπληρωτής βοηθός γραμματέας και ανώτερος επιστημονικός σύμβουλος στο Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Πόρων . Υπηρεσίες (HHS). [8]Το 1998, έγινε ο ιδρυτικός διευθυντής του Johns Hopkins Center for Civilian Biodefense Strategies, τώρα του Johns Hopkins Center for Health Security .  

Μετά την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου , ο Γραμματέας του HHS, Tommy G. Thompson, ζήτησε από τον Henderson να αναλάβει την ευθύνη για το Office of Public Health Preparedness (αργότερα το Office of the Assistant Secretary for Preparedness and Response ). 

Για το σκοπό αυτό, ιδιοποιήθηκαν 3 δισεκατομμύρια δολάρια από το Κογκρέσο. 

Το 2006, ο Χέντερσον δημοσίευσε μια ακαδημαϊκή εργασία επικριτική για την κοινωνική απόσταση ως μέτρο πανδημίας , λέγοντας ότι «θα οδηγήσει σε σημαντική διαταραχή της κοινωνικής λειτουργίας των κοινοτήτων και θα οδηγήσει σε πιθανώς σοβαρά οικονομικά προβλήματα». 

Την εποχή του θανάτου του, υπηρέτησε ως Επίτιμος Συντάκτης του ακαδημαϊκού περιοδικού Health Security (πρώην Biosecurity and Bioterrorism: Biodefense Strategy, Practice, and Science ).  

Τιμές και βραβεία 

1975 – Μετάλλιο George McDonald, London School of Tropical Medicine.

1978 – Μετάλλιο Δημόσιας Πρόνοιας, Εθνική Ακαδημία Επιστημών.

1985 – Διεθνές Βραβείο Ιατρικής Albert Schweitzer.

1986 – Εθνικό Μετάλλιο Επιστήμης στη Βιολογία.

1988 - Το βραβείο Ιαπωνίας, που μοιράστηκε με τον Isao Arita και τον Frank Fenner.

1990 – Μετάλλιο Health for All, Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.

1994 – Χρυσό μετάλλιο Albert B. Sabin, Ίδρυμα Sabin.

1995 – Μετάλλιο John Stearns, Ιατρική Ακαδημία Νέας Υόρκης.

1996 - Μετάλλιο Edward Jenner, Royal Society of Medicine.

2001 – Clan Henderson Society, Chiefs Order.

2002 – Προεδρικό Μετάλλιο Ελευθερίας.

2013 – Τάγμα Λαμπρού Αστέρου, με το Grand Cordon, Δημοκρατία της Κίνας.

2014 - Βραβείο Prince Mahidol , Ταϊλάνδη.

2015 – Βραβείο Charles Merieux, Εθνικό Ίδρυμα Λοιμωδών Νοσημάτων.

Δεκαεπτά πανεπιστήμια απένειμαν τιμητικούς τίτλους στον Χέντερσον.