Συνεργάστηκε διαδοχικά με το Θέατρο Ρεπερτορίου του Μπέρμιγχαμ (1926), το Βασιλικό Θέατρο (1934), το Ολντ Βικ (1937 και 1944 - 1945), το Θέατρο Σαιντ Τζέιμς και το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας, του οποίου διετέλεσε διευθυντής (1963 - 1973), σκηνοθετώντας και πρωταγωνιστώντας σε σημαντικές παραστάσεις. 
Η κινηματογραφική του καριέρα άρχισε στις ΗΠΑ και συνεχίστηκε στην Αγγλία. Καθιερώθηκε στον κινηματογράφο το 1939, με την ερμηνεία του στην ταινία του Γουίλιαμ Γουάιλερ Ο πύργος των καταιγίδων.
Ακολούθησαν οι ταινίες: Ρεβέκκα (1940), Σπάρτακος (1960), Χαρτούμ (1966), Ο άνθρωπος από το Κρεμλίνο (1968, του Μάικ Άντερσον), Ανθρωποκυνηγητό (1976) και άλλες.
Έκανε μαθήματα στο Central School of Speech Training and Dramatic Art. Το σημαντικό έργο με το οποίο έκανε ντεμπούτο στο σανίδι είναι το Private Lives (1930) του Νόελ Κάουαρντ, αλλά και με το Ρωμαίος και Ιουλιέτα (1935). Ήταν ιδρυτής και διευθυντής (1962 - 1973) του Εθνικού Θεάτρου της Αγγλίας.
Το 1985 εμφανίστηκε σε ηλικία 78 ετών στο βιντεοκλίπ του Πωλ Χαρντκάσλ "Just for Money" και έγινε έτσι ο γηραιότερος ηθοποιός που εμφανίστηκε σε βιντεοκλίπ.
Στη μνήμη του έχουν καθιερωθεί από το Θέατρο Society του Λονδίνου τα Βραβεία Ολίβιε, τα οποία πήραν την ονομασία τους το 1984 και απονέμονται κάθε χρόνο.
Γεννήθηκε στο Ντόρκινγκ του Λονδίνου και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Στις 25 Ιουλίου του 1930 νυμφεύτηκε την Τζιλ Έσμοντ, με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον Τάρκιν, και χώρισαν στις 29 Ιανουαρίου του 1940.
Στις 31 Αυγούστου του 1940 παντρεύτηκε την ηθοποιό του Όσα παίρνει ο άνεμος, Βίβιαν Λι, με την οποία θα χωρίσει στις 2 Δεκεμβρίου του 1960.
Ο τρίτος και τελευταίος του γάμος έγινε στις 17 Μαρτίου του 1961 με την ηθοποιό Τζόαν Πλοουράιτ. Με αυτήν απέκτησε έναν γιο και 2 κόρες. Δεν ήταν πιστός σύζυγος.
Εξέδωσε τα απομνημονεύματά του με τίτλο Εξομολογήσεις ενός ηθοποιού (1982), καθώς και το βιβλίο Περί ηθοποιίας (1986).
Ο λόρδος Ολίβιε πέθανε στις 11 Ιουλίου 1989 στο Στέυνινγκ του Δυτικού Σάσσεξ, στην Αγγλία, από επιπλοκές εξαιτίας νευρομυϊκής διαταραχής και καρκίνου. Ενταφιάστηκε στο Αββαείο του Ουέστμινστερ στο Λονδίνο.
Βραβεύσεις
Το αστέρι του Λόρενς Ολίβιε στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλυγουντ.
Ο Λόρενς Ολίβιε ερμήνευσε τηλεοπτικούς ρόλους, για τους οποίους βραβεύτηκε τρεις φορές με το Βραβείο Έμμυ (το 1973 στην ταινία Το μακρύ ταξίδι της μέρας μέσα στη νύχτα, το 1975 στο Έρωτας ανάμεσα στα ερείπια και το 1982 στην Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ), ενώ το 1983 διασκεύασε τον Βασιλιά Ληρ για την τηλεόραση.
Το 1970 τιμήθηκε με τον τίτλο του λόρδου, το 1979 του απονεμήθηκε τιμητικό βραβείο για την καλλιτεχνική του προσφορά και το 1981 τιμήθηκε με το αγγλικό παράσημο του Τάγματος της Τιμής.
Το 1970 έγινε μέλος της Βουλής των Λόρδων και έγινε ο πρώτος ηθοποιός που τιμήθηκε με αυτόν τον τίτλο, ενώ το 1981 έγινε δεκτός στο Τάγμα της Τιμής.
Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει 14ο στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών
0 Σχόλια