Ο Stradivari πέθανε στην Κρεμόνα στις 18 Δεκεμβρίου 1737, σε ηλικία 93 ετών, μετά από περίπου 75 χρόνια χειροτεχνίας οργάνων. Θάφτηκε στο την Εκκλησία του San Domenico. Ο τάφος αποκτήθηκε οκτώ χρόνια πριν από το θάνατό του, αφού αγοράστηκε από μια οικογένεια Κρεμονέζων, αντικαθιστώντας το όνομά του το δικό τους στην ταφόπλακα.
Ο Στραντιβάρι δημιούργησε σημαντικό πλούτο στη διάρκεια της ζωής του. Η διαθήκη του, με ημερομηνία 1729, μετρούσε οκτώ εν ζωή κληρονόμους, συμπεριλαμβανομένης της γυναίκας του. Η Ζαμπέλι έμεινε με τα ρούχα της, τα κλινοσκεπάσματα, τα είδη σπιτιού και τα μισά κοσμήματά της. Η Αντωνία θα γινόταν ευθύνη των δύο μεγαλύτερων γιων του. Η Annunciata Caterina άφησε τα κοσμήματα, τα ρούχα, τα λευκά είδη και το εισόδημά της από δάνεια. Ο Πάολο, το μικρότερο παιδί, θα έπαιρνε έξι τελειωμένα βιολιά - αξίας 1.000 λιρέτων - καθώς και κάποια είδη σπιτιού και μετρητά. Τρία άλλα παιδιά που είχαν ενταχθεί σε θρησκευτικά τάγματα έμειναν με το μερίδιο της κληρονομιάς τους: η Μαρία, μια μοναχή, θα έπαιρνε πρόσοδο. Ο Αλεσάντρο, ένας ιερέας, θα έπαιρνε σταθερό εισόδημα με στεγαστικό δάνειο. και ο Τζουζέπε, ένας άλλος ιερέας, θα έπαιρνε κάποιο εισόδημα με μισό μερίδιο από ένα ζαχαροπλαστείο. Υπήρχαν επίσης ετήσιες πληρωμές στους δύο γιους του από 150 και 300 λιρέτες ο καθένας και 170 λιρέτες για την Annunciata και 100 για τη Francesca. 
Οι υπόλοιποι δύο γιοι του από τον πρώτο του γάμο εργάζονταν και οι δύο στο οικογενειακό κατάστημα. Ο Ομομπόνο, ο οποίος είχε εγκαταλείψει την κατοικία σε ηλικία δεκαοκτώ ετών αναζητώντας νέες ευκαιρίες απασχόλησης στη Νάπολη, θα κληρονομούσε έξι βιολιά και ο Φραντσέσκο, ο οποίος ονομάστηκε διάδοχος του πατέρα του, θα κληρονομούσε το υπόλοιπο κτήμα, συμπεριλαμβανομένων όλων των εργαλείων , στένσιλ, τελειωμένα βιολιά, σχέδια και —φαινομενικά— η φήμη του πατέρα του. Το 1733, είχε αγοράσει τον μικρότερο γιο του. συνεργασία σε τοπική εταιρεία κλωστοϋφαντουργίας έναντι του μεγάλου ποσού των 25.000 λιρετών.
0 Σχόλια