Το παραμύθι και η παρουσίαση του έχει ως στόχο τον τρόπο που παρουσιάζονται τα παιδιά με αναπηρίες στα έντεχνα παραμύθια αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους.
Υπάρχουν παραμύθια τα οποία οι ήρωες τους είναι ιδιαίτερα άτομα π.χ. το παραμύθι «Γουτού Γουπατού» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, όπου αναφέρεται στο παιδί με νοητική υστέρηση, με περίεργη εμφάνιση και ομιλία. Όταν όμως την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς σώζει τα παιδιά γίνεται ήρωας. Ο Μαξ το ποντικάκι του Weninger Brigitte που το ένα του πόδι είναι μεγαλύτερο από το άλλο και όλο παραπατάει. Όλα αυτά τα παραμύθια μιλάνε για την ομαδικότητα και πόσα πράγματα μπορούν να κάνουν όλοι μαζί διασκεδάζοντας.
Μέσα από αυτά μαθαίνουν να παίζουν, να μοιράζονται μα πάνω από λα να αγαπούν, να ονειρεύονται και να περιμένουν να βγει το ουράνιο τόξο μετά την καταιγίδα. Τρυφερές αφηγήσεις που θέλουν να εστιάσουν την προσοχή στην δύναμη της καλοσύνης και την αξία της κατανόησης προς κάθε τι διαφορετικό. Όπως το παραμύθι του Πέτρου Παυλάκη, που μιλάει για τον Κάστωρ και σκιαγραφεί όλα του τα γνωρίσματα μέσα από τα μάτια του ήρωα του που είναι μία χελώνα.
Μέσα από αυτήν παρατηρεί τον κόσμο με έναν ξεχωριστό τρόπο, έτσι εξοικειώνει τα παιδιά ομαλά με την διαταραχή του αυτιστικού φάσματος.
Πολλά από τα παραμύθια, μας μαθαίνουν την αξία της προσφοράς με μια μικρή αγκαλιά, ένα γρήγορο φιλί που είναι ανεκτίμητα δώρα.
Μέσα από αυτά μαθαίνουν πως όλοι οι άνθρωποι έχουν τις ίδιες ανάγκες, νιώθουν τα ίδια συναισθήματα, έχουν τα ίδια δικαιώματα.
Προσεγγίζουμε τα παιδιά αυτά με έναν ιδιαίτερο τρόπο, διότι καταλαβαίνουμε γιατί νιώθουν αμήχανα και ενημερώνουμε μέσα από τα παραμύθια πώς να πλησιάζουμε τις ιδιαιτερότητες τους και να τους
κάνουμε να νιώθουν άνετα και χαρούμενα. Μαθαίνουν να ζουν σε νέες περιπέτειες γεμάτες χρώματα και φαντασία.
Υπάρχουν παραμύθια που μέσα από τις σελίδες τους προσφέρουν στους γονείς την ευκαιρία να επικοινωνήσουν μαζί τους για κρίσιμα ζητήματα, τα οποία απαιτούν προσοχή και υπευθυνότητα.
Άλλα πάλι τους μαθαίνουν να αγωνίζονται, να αναπτύξουν απίστευτες ικανότητες και να διεκδικήσουν όσα δικαιούνται, πχ.Special Olympics
Είναι πολλά άπειρα τα παραμύθια που έχουν διδακτικό χαρακτήρα και τους δίνουν να καταλάβουν, πως ενώ έχουν μικρά φτερά μπορούν να πετάξουν, γιατί τα φτερά τους είναι μοναδικά και ιδιαίτερα. Το ομορφότερο πέταγμα είναι αυτό που γίνεται με κατανόηση, αποδοχή, συνεργασία, αισιοδοξία και αγάπη. Πρέπει να διώξουν τον φόβο, να αναπτύξουν την φαντασία τους και να πάρουν χαρά. Άλλα πάλι τους κάνουν να σταματούν να γκρινιάζουν, να χαμογελούν, να κάνουν υπομονή και πολύ κουράγιο και θα καταφέρουν να τα διορθώσουν όλα, να εκμεταλλευτούν τις ικανότητες τους και να απογειωθούν.
Μέσα από τα παραμύθια αποδεικνύεται ότι η ιδιαιτερότητα δεν αποτελεί ελάττωμα και ότι η εξωτερική εμφάνιση δεν πρέπει να αποτελεί κριτήριο και να οδηγεί σε κοινωνικό αποκλεισμό. Αξίζει να τους αγαπούν γι’αυτό ακριβώς που είναι.
Το δίδαγμα και το μήνυμα που στέλνουν είναι ότι ακόμα και αν είσαι διαφορετικός, δεν πρέπει να σε καταδικάζουν στην κοινωνική απομόνωση, όσοι δεν ξέρουν να αγαπούν, αλλά πως όλα με θέληση, υπομονή και αγάπη ευτυχώς διορθώνονται.
Ένα φιλί – μια αγκαλιά διορθώνει τα πάντα και σε ταξιδεύει σε ένα κόσμο μαγικό!!!
Σπηλιοπούλου Μαρία Κοινωνιολόγος – Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων
0 Σχόλια