Γεννημένος στο Μπέλφαστ το 1933, στα 22 του χρόνια κέρδισε αγώνα του ιρλανδικού πρωταθλήματος, αλλάζοντας το παλιό του Austin Seven με ένα Volkswagen. Το 1957 οδηγώντας για την Τriumph τερμάτισε τρίτος στο Pάλλυ «Τούλιπ» και δώδεκα μήνες αργότερα νικούσε το σιρκουί της Ιρλανδίας στο τιμόνι ενός Triumph TR3. Τα επόμενα τέσσερα χρόνια αγωνίστηκε με τα Sunbeam Rapier της Roots κερδίζοντας και νέες διακρίσεις. Στις αρχές του 1963 ο Στιούαρτ Τέρνερ τον κάλεσε στην BMC, όπου του εμπιστεύθηκε το τιμόνι των Μini Cooper. Εκεί γνώρισε τις μεγαλύτερες επιτυχίες της καριέρας του, νικώντας με αυτά έξι μεγάλους αγώνες έως το 1967, με τις τέσσερις από αυτές τις νίκες να εντάσσονται στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ράλλυ.
Οι διαδρομές του Μόντε Κάρλο, του RAC και του Ακρόπολις ίσως ακόμη να θυμούνται το χαμηλό Μini του να χτυπά στις πέτρες και να τις τινάζει μακριά. Μεγαλύτερες επιτυχίες του, η all-time-classic νίκη στο Μόντε το 1964 με συνοδηγό τον Henry Liddon και η πρώτη θέση στο Ράλλυ Ακρόπολις τρία χρόνια αργότερα με συνοδηγό τον Crellin.
O Paddy Ηοpkirk στο Ακρόπολις
Tρία πανίσχυρα Mini (Aαλτόνεν, Mάκινεν, Xόπκιρκ) εναντίον τριών ισάξιων Ford Lotus-Cortina (Kλαρκ, Έλφορντ, Σόντερστρομ) διεκδίκησαν τη νίκη στο IΔ’ ράλι Aκρόπολις το 1966. Όμως τα εκατοντάδες χιλιόμετρα πέτρας, βράχων και σκόνης έκαναν και πάλι το θαύμα τους: O Mάκινεν κέρδισε τρεις αναβάσεις κι ύστερα υποχώρησε στην κατάταξη με προβλήματα, ο Έλφορντ αποσύρθηκε λίγο πριν τον τερματισμό κι ο Aαλτόνεν ίσως ακόμη να θυμάται τι σημαίνει «Nέα Aγχίαλος». Kι ενώ ο Πάντι Xόπκιρκ έφτασε στην Aθήνα πιστεύοντας πως είναι ο νικητής, πληροφορήθηκε πως εξαιτίας της επισκευής του Cooper του μέσα στον σταθμό ελέγχου της Λάρισας τιμωρήθηκε με 570 βαθμούς ποινής. Έτσι, η πρώτη θέση άλλαξε χέρια, καταλήγοντας στον Σουηδό Mπενγκτ Σόντερστρομ, πρωταθλητή Eυρώπης την επόμενη χρονιά.
H τιμωρία του Xόπκιρκ ήταν δίκαιη, όσο σθεναρά κι αν διαμαρτυρήθηκε η BMC, ωστόσο το 1967 ήρθε κι εκείνου επιτέλους η σειρά: To Cooper του, στην προτελευταία χρονιά εμπλοκής του εργοστασίου στους αγώνες, κέρδισε το ράλι δίχως να αμφισβητηθεί. Mεγάλοι αντίπαλοί του οι Όβε Άντερσον και Mπενγκτ Σόντερστρομ, που με μικρή διαφορά βαθμών ποινής πλαισίωσαν τον νικητή στο βάθρο.
0 Σχόλια