Η ιστορία του κραγιόν

'Ολα ξεκίνησαν από ένα μικροσκοπικό μπολ, το "beni-zara" το οποίο περιείχε ένα μείγμα από πολύτιμες κόκκινες χρωστικές από κάρδαμο, μέσα από το οποίο οι γυναίκες της Ιαπωνίας έπαιρναν με τη βοήθεια ενός λεπτού πινέλου μια μικρή ποσότητα προκειμένου να χρωματίσουν τα χείλη τους. Η αρχική αυτή μορφή κραγιόν χρησιμοποιούνταν από τις γυναίκες μόνο γι....

εξαιρετικές περιπτώσεις, καθώς το σπάνιο για την εποχή περιεχόμενο του "Beni - zara" αποτελούσε είδος πολυτελείας. Μπορεί να μην υπάρχουν λεπτομέρειες γύρω από το ποιος , πώς, και πότε ακριβώς δημιουργήθηκε το πρώτο κραγιόν, λέγεται όμως πως τα "παλαιότερα" ίχνη του έχουν βρεθεί στην πόλη Sumeriam στο σημερινό Ιράκ.
Φυσικά το κραγιόν στη μορφή στικ που όλοι γνωρίζουμε κατασκευάστηκε μόλις στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Μέχρι τότε φτιαχνόταν από ένα είδος ζύμης με χρωστικές, το οποίο απλωνόταν με πινελάκι.
Πότε έγινε απαραίτητο στοιχείο του μακιγιάζ;

Χωρίς αμφιβολία γνώρισε δόξα την Αιγυπτιακή περίοδο και είναι γνωστό πως η Κλεοπάτρα χρησιμοποιούσε ένα μείγμα από χένα και καρμίνιο για να βάψει τα χείλη της.
Από τα πιο αγαπημένα χρώματα της εποχής για τους Αιγύπτιους ήταν το μπλε ή το μαύρο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν φορούσαν τις κόκκινες ή τις πορτοκαλί αποχρώσεις.
Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε πως εκτός από τις γυναίκες της Αιγύπτου, και οι άνδρες συνήθιζαν να βάφουν τα χείλη τους.
Στην αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη, το μείγμα για τη βαφή των χειλιών περιείχε βερμίλιο και φυτικές ουσίες, όπως φύκια και μούρα.

Στα κλασικά χρόνια, ο τρόπος που φορούσαν το κραγιόν αποδείκνυε και την πολιτισμική τους τάξη: οι γυναίκες με καλή φήμη φορούσαν το κραγιόν με έναν κομψό και καλόγουστο τρόπο, ενώ αντίθετα οι ιερόδουλες χρωμάτιζαν τα χείλη τους με έναν φανταχτερό και λιγότερο σοφιστικέ τρόπο, θέλοντας να φανούν προκλητικές.
Αντίθετα, στο Μεσαίωνα το κραγιόν παραγκωνίσθηκε, καθώς τα ήθη της εποχής υπαγόρευαν χείλη άτονα και χλομές επιδερμίδες.
Σύμφωνα με την εκκλησία τα βαμμένα χείλη ήταν σατανικά και αποτελούσαν πρόκληση στον τρόπο με τον οποίο ο θεός είχε συνδέσει το ανθρώπινο πρόσωπο. Ωστόσο, ορισμένες πιο τολμηρές γυναίκες θα συνέχιζαν να βάφουν τα χείλη τους αγνοώντας τους φόβους της εποχής.

Τελικά όμως οι προκαταλήψεις σχετικά με το κραγιόν θα έπαιρναν ακόμα σοβαρότερη εξέλιξη, όταν το Βρετανικό Κοινοβούλιο στα τέλη του 1770 θα ψήφιζε νόμο σύμφωνα με τον οποίο οι γυναίκες οι οποίες αποπλανούσαν τους άντρες σε γάμο με το μακιγιάζ θα μπορούσαν να κατηγορηθούν για μαγεία!!.
Το κραγιόν έγινε διάσημο τον 16ο αιώνα χάρη στην Βασίλισσα Ελισάβετ 1 και τις κυρίες της αυλής της, που έβαφαν τα χείλη τους με ένα μείγμα από κερί μέλισσας και υδραργυρούχο σουλφίδιο.
Επιτέλους το 1860 θα ερχόταν το τέλος της απαγόρευσης του μακιγιάζ με το κραγιόν να αποκαθιστά τη φήμη του και να.. εξαπλώνεται!

Τα πρώτα κραγιόν σε μορφή στικ όπως τα γνωρίζουμε δημιουργήθηκαν προ 1915 από την εταιρεία Maurice Levy και Scovil Manufacturing Company στο Waterbury.
To 1922 o οίκος Shiseido κυκλοφορεί το δικό του κόκκινο, ενώ επτά χρόνια αργότερα δημιουργεί το πρώτο κραγιόν σε μορφή στικ και σε αποχρώσεις ροζ και πορτοκαλί.
Οι υπεύθυνοι του οίκου μικραίνουν το μέγεθός του ώστε να είναι πιο πρακτική η μεταφορά του στις τσάντες όσο και η χρήση του εκτός σπιτιού.
Σιγά σιγά και με τα χρόνια το κραγιόν καθιερώνεται, επιβάλει την παρουσία του, εξελίσσεται.
Στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου , οι νέες συνθήκες και ή έλλειψη πρώτων υλών στην Ιαπωνία υπαγορεύουν την αναστολή παραγωγής καλλυντικών.
Ο οίκος Shiseido, προσαρμόζοντας την παραγωγή των καλλυντικών του στη νέα τάξη πραγμάτων παρασκευάζει κραγιόν τα οποία τοποθετεί σε ξύλινες θήκες και τα προμηθεύει στις γυναίκες οι οποίες εργάζονταν σαν εθελόντριες στα εργοστάσια κατασκευής πυρομαχικών.
Αποτελεί σύμβολο αισιοδοξίας στην ανέχεια και τη δυστυχία.
Κατακόκκινο, έκανε τις γυναίκες να αισθάνονται πιο όμορφες, να ελπίζουν σε ένα καλύτερο και ειρηνικό μέλλον.
Πολύ μετά τον πόλεμο, το 1958, ένα νέο κραγιόν εμφανίζεται το Lipstick Specail.

Σε δύο διαφορετικές διακοσμητικές θήκες, δημιουργείται με αφορμή το γάμο μιας κοινής θνητής, της Michiko Shoda με τον τότε Πρίγκιπα της Ιαπωνίας, γεγονός πρωτόγνωρο για τα δεδομένα της εποχής.

Η Marilyn Monroe - απόλυτο sex symbol αλλά και τα pin-up girls, θα έκαναν το κραγιόν σήμα κατατεθέν όλων των γυναικών και όπλο γοητείας κάθε γυναίκας... έτσι όπως το γνωρίσαμε και το φοράμε: ματ, σατινέ ή γεμάτο λάμψη, με παράγοντες που περιποιούνται τα χείλη, σταθερό χρώμα, δείκτες προστασίας, γεύσεις φρούτων και ατέλειωτες αποχρώσεις.
Λατρεμένο και απολύτως απαραίτητο.
Magazine