Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ►

π. Νεκτάριος Βιτάλης 1930-2018

π. Νεκτάριος Βιτάλης 1930-2018

Ο μακαριστός γέροντας Νεκτάριος τον τελευταίο καιρό αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, παρόλο αυτά νυχθημερόν έδινε την ευχή του και τις συμβουλές του σε εκατοντάδες πιστούς.


Όταν το 1965 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο, η κατάστασή του ήταν κρίσιμη, μα ο Άγιος Νεκτάριος, ο θαυματουργός, του χάρισε την ίαση.
π. Νεκτάριος Βιτάλης 1930-2018 
Μόλις ανάρρωσε, διορίστηκε στο Λαύριο.
Λίγο μετά είδε και πάλι τον Άγιο Νεκτάριο στον ύπνο του, ο οποίος του ζητά να του κτίσει στην Καμάριζα Λαυρίου το σπίτι του και του υποσχέθηκε να τον βοηθήσει.
Το 1980 ο σεπτός γέρων είχε μια συγκλονιστική συνομιλία με τον Άγιο Νεκτάριο, κατά την διάρκεια της οποίας θεραπεύθηκε από ανίατη ασθένεια.
Μαστιζόταν από μια πολύ επικίνδυνη μορφή καρκίνου. Οι πόνοι ήταν αφόρητοι. Ο θάνατος ήταν πολύ κοντά.
π. Νεκτάριος Βιτάλης 1930-2018
Την 26η Μαρτίου 1980 βρισκόταν στο ναό, μαζί με μία αγιογράφο και τη νεωκόρο του προσκυνήματος. Τότε μπήκε στο ναό ένας γέροντας μετρίου αναστήματος, με αραιά μαλλιά και κάτασπρα γένια.
Τούς συστήθηκε με το όνομα Αναστάσιος! Αυτό δεν ήταν άλλο, από το κοσμικό όνομα του Αγίου Νεκταρίου.
Ξεκίνησε ν’ ασπάζεται με πολύ δέος τα λείψανα των Αγίων, προσπερνώντας αδιάφορος όσα ήταν του Αγίου Νεκταρίου.
Ο π. Νεκτάριος του μίλησε για τον καρκίνο και ο Άγιος τον διαβεβαίωσε για την ίασή του. Έμεινε εμβρόντητος, όταν συνειδητοποίησε την παρουσία του Αγίου.
Λίγους μήνες αργότερα, ο γενικός Διευθυντής του Αγίου Σάββα έκπληκτος γνωμάτευσε την απουσία του καρκίνου.
Στην Καμάριζα οι καμπάνες διατυμπανούσαν περίτρανα το χαρμόσυνο μήνυμα του θαύματος.
π. Νεκτάριος Βιτάλης 1930-2018
Ό π. Νεκτάριος Βιτάλης, γνωστότατος στό Λαύριο γιά τήν δράση του καί γιά τήν συμπαράστασή του στόν φτωχό καί ξεγραμμένο κόσμο τής υποβαθμισμένης αυτής περιοχής, διηγείται τό παρακάτω περιστατικό όπως τού συνέβη, όταν ετοιμοθάνατος από καρκίνο, περίμενε απλώς τήν ώρα τού θανάτου του...
Τά όσα ειπωθούν παρακάτω έχουν παρουσιαστεί επανειλημμένως από τά δίκτυα Ενημέρωσης, καί είναι καταχωρημένα καί στό βιβλίο " ΜΙΛΗΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ " -- Αθήνα 1997, τού γνωστού συγγραφέα κ. Μανώλη Μελινού.
π. Νεκτάριος Βιτάλης 1930-2018
Διηγείται ό π. Νεκτάριος Βιτάλης,
-- " Είχα προσβληθεί από σοβαρή μορφή καρκίνου. Τό στήθος μου ήταν μιά πληγή ανοικτή πού έτρεχε αδιάκοπα αίμα καί πύον. Από τούς πόνους έσκιζα τίς φανέλες μου. Κατάσταση τραγική, πήγαινα κατ΄ ευθείαν στόν θάνατο. Νά φαντασθείτε, είχα ετοιμάσει ακόμη καί τά σάβανά μου...
Στίς 26 Μαρτίου 1980 τό πρωϊ, συζητώντας στό γραφείο μου στό υπόγειο τού Ναού, μαζί μέ τήν νεωκόρο Σοφία Μπούρδου καί τήν αγιογράφο Ελένη Κιτράκη άνοιξε ξαφνικά ή πόρτα καί μπήκε ένα άγνωστό μου γεροντάκι. Είχε τά γένια του κατάλευκα, κοντός καί μέ ελαφριά φαλάκρα. Ίδιος ακριβώς όπως ό Άγιος Νεκτάριος στίς φωτογραφίες πού βλέπουμε. Πήρε τρία κεριά χωρίς νά ρίξει χρήματα κι΄ άναψε μόνο τά δύο. Προσκύνησε όλες τίς εικόνες τού τέμπλου, προσπερνώντας τήν εικόνα τού Αγίου Νεκταρίου χωρίς νά τήν προσκυνήσει. Εμένα δέν μ΄ έβλεπε στό σημείο πού βρισκόμουνα. Είχα φοβερούς πόνους όταν τράβηξα τήν κουρτίνα τού γραφείου καί προχώρησα πρός τό μέρος του. Μπροστά στήν Ωραία Πύλη σταύρωσε τίς παλάμες του καί χωρίς νά κοιτάξει πουθενά, ρώτησε,
--Ό γέροντας είν΄ εδώ;
Ή νεωκόρος ξέροντας τήν αρρώστια μου θέλησε νά μέ " προστατεύσει "...
--Όχι, όχι...είναι μέ γρίπη στό σπίτι του...
--Δέν πειράζει. Εύχεσθε, καί καλή Ανάσταση, είπε εκείνος καί έφυγε.
Ήρθε ή νεωκόρος τρέχοντας καί μού λέει,
--πάτερ Νεκτάριε, ό γέροντας πού μόλις έφυγε έμοιαζε ίδιος μέ τόν Άγιο Νεκτάριο! Τά μάτια του πετούσαν φλόγες. Μού φαίνεται ότι ήταν ό Άγιος Νεκτάριος κι΄ ήλθε νά σάς βοηθήσει...
Τήν ευχαρίστησα νομίζοντας ότι μού έλεγε αυτά γιά νά μέ παρηγορήσει. Όμως κατά βάθος "κάτι" δέν πήγαινε καλά. Τήν έστειλα μαζί μέ τήν αγιογράφο νά βρούνε γρήγορα τόν άγνωστο καί νά τόν φέρουν πίσω. Μπήκα στό Ιερό καί προσκυνώντας τόν Εσταυρωμένο κλαίγοντας, γιά μιά ακόμη φορά παρακαλούσα τόν Χριστό νά μέ θεραπεύσει. Τά βήματά τους μέ διέκοψαν,
--πάτερ, ό Γέροντας ήρθε !
Πλησίασα νά τού φιλήσω τό χέρι, αλλά μέ ταπείνωση δέν μ΄ άφησε. Έσκυψε καί φίλησε αυτός τό δικό μου ! Τόν ρώτησα,
--Πώς λέγεσθε γέροντα;
--Αναστάσιος παιδί μου, είπε, λέγοντας τό βαπτιστικό όνομα πού είχε πρίν γίνει μοναχός...
Τού υπέδειξα νά προσκυνήσει τά άγια λείψανα. Έβγαλε ένα ζευγάρι συρμάτινα γυαλάκια, μ΄ ένα μόνο μπρατσάκι. Μόλις τά είδαμε, όλοι α ν α τ ρ ι χ ι ά σ α μ ε!
Ήταν τά ίδια γυαλιά τού Αγίου Νεκταρίου πού είχαμε στήν προθήκη μέ τά άγια λείψανα. Μού τά είχε δωρήση ή παλιά γερόντισσα τού μοναστηριού του, στήν Αίγινα, μοναχή Νεκταρία.
--Ή πίστη είναι τό πάν, είπε ό άγνωστος, καθώς φορούσε τά γυαλιά του.
π. Νεκτάριος Βιτάλης 1930-2018

ΣΧΟΛΙΑ

0 Σχόλια