Είπε η Τέσσα...

Ο πόνος και το δάκρυ είναι σαν το αλεύρι και το νερό που ζυμώνεται το ψωμί και μας τρέφει.
Η χαρά και το γέλιο είναι το κρασί που πίνουμε.
Και μην ξεχνάς και τα δύο τα πρόσφερε ο Χριστός και πρέπει να τα σεβόμαστε.
Είναι η ίδια η ζωή και όποιος δεν σέβεται τη ζωή είναι μια δυστυχισμένη ύπαρξη που σέρνεται από δω και από κει γυρεύοντας λύτρωση.