Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ►

Λέλα Καραγιάννη 1898-1944 Μπουμπουλί​να του '40

24 Ιουνίου 1898 - 8 Σεπτεμβρίου 1944
Μια μεγάλη ηρωική μορφή που ανέδειξε η αντίσταση στα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής, ήταν η Λέλα Καραγιάννη.
Γεννήθηκε στη Λίμνη Ευβοίας το 1899 και ήταν κόρη του Αθανασίου Μινόπουλου και της Σοφίας Μπούμπουλη. Παντρεύτηκε τον φαρμακέμπορο Νικόλαο Καραγιάννη στην Αθήνα, με τον οποίο απέκτησε επτά παιδιά.

Αγανακτισμένη από την κατοχή της πατρίδας της, από τον Μάιο του 1941 συγκροτεί αντιστασιακή ομάδα και αρχίζει τον αγώνα ενάντια στον κατακτητή. Την απόφασή της ανακοινώνει στην οικογένειά της, της οποίας και τα μέλη ως ιδρυτές αποτελούν τα πρώτα στελέχη: ο σύζυγός της Νικόλαος και τα παιδιά της Ιωάννα, Ηλέκτρα, Γιώργος, Βύρων, Νέλσων, Νεφέλη και Ελένη.

Οργανώνει ολόκληρο δίκτυο περίθαλψης, απόκρυψης, και φυγάδεψης στρατιωτών οι οποίοι είχαν ξεφύγει από την αιχμαλωσία. Νοίκιασε τρία σπίτια στα οποία τους έκρυβε. Η οργάνωση χρησιμοποιεί ως κέντρο ένα σπίτι στην οδό Φυλής και το φαρμακείο του άντρα της στην Πατησίων, καθώς και τρία σπίτια στα οποία κρύβει συμμάχους στρατιώτες.

Συγκροτεί την κατασκοπευτική οργάνωση "Μπουμπουλίνα", στην οποία συμμετέχουν 140 πατριώτες, άνδρες και γυναίκες, με κέντρο την Μονή του Αγίου Ιερόθεου στα Μέγαρα.

Μέσω αυτής της οργάνωσης συλλέγει πληροφορίες από το αρχηγείο των Γερμανών, από το Ναυαρχείο, την μυστική αστυνομία και το Ιταλικό φρουραρχείο. Το δίκτυο της Λέλας συνεργάζεται με το περίφημο Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής, τον Αρχηγό της Αστυνομίας Άγγελο Έβερτ, καθώς και με αντιναζιστές που υπηρετούσαν μέσα στις υπηρεσίες των στρατευμάτων των κατακτητών.

Χάρη στις πολύτιμες πληροφορίες που συνέλεξε, βυθίστηκαν πολλά εχθρικά πλοία, ανατινάχτηκε το αεροδρόμιο του Τατοΐου και κάηκαν αποθέματα βενζίνης και πυρομαχικών των κατακτητών.

Οργανώνει αποδράσεις αιχμαλώτων από το στρατόπεδο Άγγλων αιχμαλώτων της Κοκκινιάς.

Αγοράζει καΐκι, που με καπετάνιο τον Ηλία Χρυσίνη οι στρατιώτες φυγαδεύονται στην Αίγυπτο. Από εκεί, το καΐκι φέρνει στην Ελλάδα ασυρμάτους και άλλα εφόδια. Λίγο καιρό αργότερα, προστίθενται άλλα δύο καΐκια, με καπετάνιους στο ένα τον Κρητικό Μαμαλάκη και στο άλλο τον Καπετάν Γιαννούλο. Στενοί συνεργάτες της Λέλας ήταν ο υπολοχαγός Κουτρουμπέλης, ο Ηλίας Σκηνίτης, η Νίκη Χωμενίδου και ο φούρναρης της Κοκκινιάς Παπαβασιλείου.
Συλλαμβάνεται από τους ναζί στις 23 Οκτωβρίου 1941, ελευθερώνεται όμως έπειτα από κράτηση οκτώ μηνών και συνεζίζει απτόητη τον αγώνα. Το 1944 αναγκάζεται να εισαχθεί στο Νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού και στις 11 Ιουλίου του 1944, οι Γερμανικές υπηρεσίες τη συλλαμβάνουν.

Μεταφέρεται στα περιβόητα κρατητήρια της οδού Μέρλιν όπου και την υποβάλλουν σε πρωτοφανή βασανιστήρια για να ομολογήσει.

Όλα αυτά δεν είναι δυνατόν να λυγίσουν τη Λέλα και τα χαράματα της 8ης Σεπτεμβρίου 1944, οδηγήθηκε μαζί με εξήντα γενναίους άνδρες και γυναίκες πατριώτες στο Δαφνί, όπου εκτελέστηκε ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο, εμψυχώνοντας έως την τελευταία στιγμή τους μελλοθάνατους.

Η Ακαδημία Αθηνών την τίμησε απονέμοντας της "Χρυσούν Μετάλλιον" ενώ η προτομή της έχει στηθεί στην οδό Στουρνάρη, για να θυμίζει σε όλους μας ότι χάρη σε αυτήν και στους άλλους αγωνιστές που θυσιάστηκαν, μπορούμε εμείς σήμερα να ζούμε ελεύθερα. 

ΣΧΟΛΙΑ

0 Σχόλια