Ζούγκλα είναι εκεί έξω.
Πισώπλατα μαχαιρώματα, μηχανορραφίες, «θαψίματα», κολακείες με στόχο την ευνοϊκή μεταχείριση.
Στον κατάλογο μπορούν να προστεθούν και άλλα πολλά, ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο.
Το ποσοστό των εργαζομένων που διαπιστώνει ότι το «θάψιμο» κοντά στον ψύκτη ή στο φωτοτυπικό ανέρχεται πια στο 98%, σύμφωνα με μελέτη που δείχνει ότι οι office politics (πολιτικές γραφείου) αποκτούν πλέον διαστάσεις επιδημίας.
«Όταν αυξάνεται ο ανταγωνισμός, είναι πιο πιθανό ν’ αρχίσουν τα ''πισώπλατα μαχαιρώματα''» εκτιμά από την πλευρά της η Τζέιν Κλαρκ, διευθύντρια της Nicholson McBride, εταιρείας συμβούλων που πραγματοποίησε την έρευνα, αναφέροντας «τώρα που οι άνθρωποι φοβούνται να μη χάσουν τη δουλειά τους, σκέφτονται, ''πώς θα διασφαλίσω ότι το τσεκούρι θα πέσει σε αυτούς και όχι σε μένα;'' .
Έτσι παρασύρονται σε συμπεριφορές για τις οποίες δεν είναι περήφανοι, αλλά βλέπουν άλλους να τις υιοθετούν. Πιστεύουν ότι, αν παίξουν με τους κανόνες, αυτό δεν θα τους βοηθήσει να σταθούν σε αυτό το κλίμα».
Η συγκεκριμένη «πολιτική», όμως, ποικίλλει.
Μπορεί να είναι αθώο να στέλνεις πολλά e-mails, για να καλύπτεις τα νώτα σου. Δεν είναι αθώο να οικειοποιείσαι, όμως, τη δουλειά άλλων, να κατηγορείς τους συναδέλφους σου για δικά σου λάθη ή να συμβάλλεις με τον τρόπο σου, ώστε κάποιοι άλλοι να χάνουν τη δουλειά τους. «Οι ψυχολόγοι πιστεύουν ότι όλοι γεννιόμαστε με την επιθυμία να επηρεάζουμε αυτό που συμβαίνει γύρω μας. Ο χώρος εργασίας δεν είναι κάτι το διαφορετικό» προσθέτει η Κλαρκ.
Πισώπλατα μαχαιρώματα, μηχανορραφίες, «θαψίματα», κολακείες με στόχο την ευνοϊκή μεταχείριση.
Στον κατάλογο μπορούν να προστεθούν και άλλα πολλά, ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο.
Το ποσοστό των εργαζομένων που διαπιστώνει ότι το «θάψιμο» κοντά στον ψύκτη ή στο φωτοτυπικό ανέρχεται πια στο 98%, σύμφωνα με μελέτη που δείχνει ότι οι office politics (πολιτικές γραφείου) αποκτούν πλέον διαστάσεις επιδημίας.
«Όταν αυξάνεται ο ανταγωνισμός, είναι πιο πιθανό ν’ αρχίσουν τα ''πισώπλατα μαχαιρώματα''» εκτιμά από την πλευρά της η Τζέιν Κλαρκ, διευθύντρια της Nicholson McBride, εταιρείας συμβούλων που πραγματοποίησε την έρευνα, αναφέροντας «τώρα που οι άνθρωποι φοβούνται να μη χάσουν τη δουλειά τους, σκέφτονται, ''πώς θα διασφαλίσω ότι το τσεκούρι θα πέσει σε αυτούς και όχι σε μένα;'' .
Έτσι παρασύρονται σε συμπεριφορές για τις οποίες δεν είναι περήφανοι, αλλά βλέπουν άλλους να τις υιοθετούν. Πιστεύουν ότι, αν παίξουν με τους κανόνες, αυτό δεν θα τους βοηθήσει να σταθούν σε αυτό το κλίμα».
Η συγκεκριμένη «πολιτική», όμως, ποικίλλει.
Μπορεί να είναι αθώο να στέλνεις πολλά e-mails, για να καλύπτεις τα νώτα σου. Δεν είναι αθώο να οικειοποιείσαι, όμως, τη δουλειά άλλων, να κατηγορείς τους συναδέλφους σου για δικά σου λάθη ή να συμβάλλεις με τον τρόπο σου, ώστε κάποιοι άλλοι να χάνουν τη δουλειά τους. «Οι ψυχολόγοι πιστεύουν ότι όλοι γεννιόμαστε με την επιθυμία να επηρεάζουμε αυτό που συμβαίνει γύρω μας. Ο χώρος εργασίας δεν είναι κάτι το διαφορετικό» προσθέτει η Κλαρκ.
0 Σχόλια