Δεν αρκεί η συνταγή της γιαγιάς για να δηλωθεί ένα τρόφιμο ως "παραδοσιακό

Με τους ισχυρισμούς όπως "παραδοσιακό" και "από επιλεγμένες φάρμες" τα έχει βάλει το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών (ΚΕΠΚΑ), αφού, όπως υποστηρίζουν οι υπεύθυνοι, σε αρκετές περιπτώσεις είναι "κενοί νοήματος" και άρα παραπλανητικοί. "Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) δεν έχει ορίσει επαρκώς τους όρους και τις προϋποθέσεις βάσει των οποίων μία εταιρία μπορεί να κάνει χρήση αυτών των ισχυρισμών. Αν όμως επικαλείσαι ένα χαρακτηριστικό τόσο μεγάλης σημασίας για την ποιότητα και τη διατροφική αξία του τροφίμου, οφείλεις να το αποδεικνύεις. Στην πράξη όμως δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Για παράδειγμα ποιος είναι αυτός που επιλέγει τις φάρμες; Αντίστοιχα, γιατί ένα προϊόν είναι παραδοσιακό; αναρωτιέται ο πρόεδρος του ΚΕΚΠΑ κ.Νίκος Τσεμπερλίδης. Ειδικότερα αυτό που έχει αποσαφηνιστεί για ό τι αφορά τα παραδοσιακά προϊόντα είναι πως στη συσκευασία τους πρέπει να φέρουν ειδική επισήμανση που να πιστοποιεί την κατοχύρωση της γεωγραφικής τους προέλευσης και τον τρόπο παραγωγής τους. Συνεπώς εάν μια εταιρία χρησιμοποιεί τη συνταγή της γιαγιάς για να ....μαγειρέψει τυρόπιτα, αυτό δεν την κάνει και παραδοσιακή με τη βούλα του νόμου. * Κρύβουν την αλήθεια. Δεν λείπουν όμως και εκείνες οι περιπτώσεις όπου οι βιομηχανίες τροφίμων "βαφτίζουν" τα προϊόντα τους αγνά, αποκρύπτοντας κάποια συστατικά που χρησιμοποιούν κατά την παρασκευή τους. "Πρόσφατα, είχαμε μια καταγγελία για συμπυκνωμένο φρουτοποτό ελληνικής παραγωγής που διαφήμιζε στη συσκευασία του πως δεν έχει συντηρητικά. Οι χημικοί έλεγχοι όμως έδειξαν πως ο χυμός περιείχε πρόσθετα σάκχαρα και γλυκαντικά. Λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων αποφάσισε ότι το προϊόν είναι "μη κανονικό ως προς τη σήμανση" προσθέτει ο κ. Τσεμπαρλίδης. Στο πλαίσιο αυτό, οι ειδικοί έχουν ενστάσεις και σε ό τι αφορά τη διαφήμιση για τη χρήση ελαιόλαδου σε τυποποιημένα τρόφιμα. Όπως υποστηρίζουν, πρόκειται για μία θετική εξέλιξη, η οποία ωστόσο έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης. Και αυτό γιατί σε ορισμένες περιπτώσεις και κατά την παραγωγή των τροφίμων χρησιμοποιείται για παράδειγμα, μόλις 5% ελαιόλαδο, ενώ το υπόλοιπο 15% είναι ζωικό λίπος. Παρ όλα αυτά, προσθέτει ο κ.Τσεμπερλίδης, οι καταναλωτές συχνά πέφτουν στην παγίδα των βιομηχανιών επηρεαζόμενοι από τις διατροφικές "υποσχέσεις". Αυτός είναι και ο λόγος "που η αγωγή του αγοραστή θα πρέπει να ξεκινάει από τα θρανία. Μόνον έτσι οι νέοι θα διαμορφώσουν άποψη για τα τρόφιμα που αγοράζουν, η οποία θα βασίζεται στη γνώση. Είναι σημαντικό να μάθουν να "διαβάζουν" την αξία αυτών που τρώνε" καταλήγει. * Όπως λένε οι επιστήμονες, τα συστατικά ενός προϊόντος που αναγράφονται πρώτα ή δεύτερα στην ετικέτα είναι αυτά που περιέχονται κατά κόρον στο τρόφιμο. ΤΑ ΝΕΑ