Παγκόσμια Ημέρα ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης για τον Αυτισμό

Το 2006, υπογράφηκε από τον ΟΗΕ η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, η οποία αποτελεί ένα εξαιρετικό εγχειρίδιο αυτοπροσδιορισμού, ισχυρό θεσμικό όπλο που διαμορφώνει κοινούς άξονες δράσης για όλους τους πολίτες με αναπηρία και κατευθύνει τα κράτη για την διαχείριση των ζητημάτων της αναπηρίας, καθορίζοντας τις υποχρεώσεις τους, υποδεικνύοντάς τους μέτρα και διευκρινίζοντας την εφαρμογή τους και 2 χρόνια μετά, το 2008, ο ΟΗΕ ανακήρυξε την 2 Απρίλη ως Παγκόσμια Ημέρα ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης για τον Αυτισμό.
Σήμερα, στην Ελλάδα, μετά και την ψήφιση του ν.4074/2012, οι οργανώσεις των οικογενειών των ατόμων με αυτισμό, εμείς οι γονείς των ατόμων με αυτισμό, όλοι εμείς οι γονείς των ατόμων με αναπηρία, με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, διεκδικούμε μαζί με τα παιδιά μας, για τα παιδιά μας, την εφαρμογή της Διεθνούς Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία και του ν.4074/2012 και συγκεκριμένα για τα άτομα με αυτισμό:
Πρώιμη παρέμβαση (με ευθύνη και των γονέων), εκπαίδευση (ένταξη, παράλληλη στήριξη, ειδική εκπαίδευση ανάλογα με το βαθμό λειτουργικότητας, εξέταση με υποστήριξη), επαγγελματική κατάρτιση, πρόσβαση στην εργασία – απασχόληση – προστατευμένα παραγωγικά εργαστήρια, σύνδεση εκπαίδευσης – δια βίου μάθησης με την εργασία, άτυπη μάθηση και ανεπίσημη εκπαίδευση (μέσα από δομές κατάλληλα επανδρωμένες και επαρκώς συγχρηματοδοτούμενες από την πολιτεία) καθ’ όλη τη διάρκεια του βίου ενός ατόμου με αυτισμό -για την ανάπτυξη των γνώσεων, των δεξιοτήτων και των ικανοτήτων του- προκειμένου να βελτιωθεί η κοινωνική και η εργασιακή του κατάσταση (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο) και βέβαια Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης και δομές Ανεξάρτητης Διαβίωσης με προσωπικό βοηθό στην κοινότητα (αποϊδρυματοποίηση), σε κάθε δήμο της χώρας, για κάθε άτομο με αυτισμό, για κάθε άτομο με αναπηρία.

Τα άρθρα της Σύμβασης πήραν την τελική τους μορφή μετά από διαρκή διαβούλευση και σκληρή διαπραγμάτευση με εκπροσώπους αντιπροσωπευτικών αναπηρικών οργανώσεων από όλο τον κόσμο -πολλοί από τους οποίους ήταν γονείς ατόμων με αυτισμό- και στο σύνολό τους καλύπτουν όλα τα ζητήματα που αφορούν όλες τις κατηγορίες και δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης ότι κάθε απόκλιση από αυτά που ορίζουν αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Αυτά, τα ανθρώπινα δικαιώματα των παιδιών μας, των ατόμων με αυτισμό, διεκδικούμε και αγωνιζόμαστε ώστε η ελληνική πολιτεία να εφαρμόσει τις κατάλληλες πολιτικές, ώστε τα άτομα με αυτισμό να έχουν ίσες ευκαιρίες, σε κάθε έκφανση της ζωής τους, για μια κοινωνία χωρίς φραγμούς και αποκλεισμούς.