Στην ηλικία των 19 μηνών, οι γονείς της αντιλήφθηκαν ότι η Έλεν δεν μπορεί να δει και να ακούσει οπότε και την πήγαν στο Ινστιτούτο Τυφλών στη Βοστόνη.
Εκεί χάρη στη δασκάλα της Αν Σάλιβαν η Κέλερ άρχισε να επικοινωνεί κάποια χρόνια μετά.
Η περίπτωσή έχει διαδοθεί παγκοσμίως λόγω ενός θεατρικού έργου το οποίο ήταν βασισμένο στην αυτοβιογραφία της, που αναπαριστούσε τις προσπάθειες της Σάλιβαν να αναπτύξει έναν κώδικα επικοινωνίας μαζί της με την παντελή έλλειψη ομιλίας.
Η Έλεν χαρακτηρίσθηκε σαν παιδί θαύμα.
Σε ηλικία 24 ετών, αποφοίτησε από το Ράντκλιφ και έγινε το πρώτο άτομο κωφό και τυφλό που απέκτησε το πτυχίο Καλών Τεχνών.
Έγραψε 12 βιβλία (τα κυριότερα έργα της είναι: «Το ημερολόγιο της Έλεν Κέλερ», «Η ιστορία της ζωής μου», «Απαισιοδοξία», «Η θρησκεία μου», «Ειρηνικό βραδινό») και έμεινε στην ιστορία ως ένα άτομο που κατάφερε να νικήσει την μοίρα της.
Σύμφωνα με την ίδια «Η αισιοδοξία είναι η πίστη που οδηγεί στην επιτυχία. Τίποτε δεν μπορεί να γίνει χωρίς ελπίδα και αυτοπεποίθηση»
0 Σχόλια