Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ►

6 απαντήσεις για το ουρικό οξύ

Στα 100.000 άτοµα τα 300 κάποια στιγµή στη ζωή τους θα παρουσιάσουν αύξηση των επιπέδων του ουρικού οξέος.
Τι ακριβώς σημαίνει αυτό;

1. Τι είναι το ουρικό οξύ;
Είναι µια κρυσταλλική ουσία που υπάρχει φυσιολογικά στον οργανισµό και αποτελεί το τελικό προϊόν του µεταβολισµού των πουρινών (τµήµα των πρωτεϊνών των τροφών).

2. Για ποιους λόγους αυξάνεται;
Τα αυξηµένα επίπεδα ουρικού οξέος (υπερουριχαιµία) οφείλονται είτε σε υπερπαραγωγή του στον οργανισµό, λόγω διαταραχής του µεταβολισµού, είτε σε ελαττωµένη απέκκριση από τα νεφρά σε περιπτώσεις έκπτωσης της νεφρικής λειτουργίας. Άλλες αιτίες ενδεχοµένως να είναι η λήψη ορισµένων φαρµάκων, όπως διουρητικών και µικρών δόσεων ασπιρίνης (µεγάλες δόσεις ασπιρίνης δρουν ουρικοαπεκκριτικά), καθώς και παθολογικές καταστάσεις που συνδέονται µε καταστροφή των ιστών (π.χ. πνευµονίες, λευχαιµίες, λεµφώµατα, αιµολυτικές αναιµίες).

3. Τι ρόλο παίζει η διατροφή;
Συνήθως εµφανίζεται σε παχύσαρκα άτοµα, σε άτοµα που καταναλώνουν µεγάλη ποσότητα αλκοόλ και σε κρεατοφάγους. Οι τροφές που πρέπει να αποφεύγονται είναι κυρίως τα σπλάχνα ζώων, τα µυαλά, το κυνήγι, οι σαρδέλες,
οι αντζούγιες κ.ά.

4. Τι ρόλο παίζει η ηλικία και το φύλο;
«Προτιµά» τους άντρες και εµφανίζεται συνήθως στις ηλικίες µεταξύ 45-60 ετών, χωρίς όµως να αποκλείονται και µικρότερες. Σπανιότερα εµφανίζεται σε γυναίκες και σπανιότατα πριν από την κλιµακτήριο.

5. Τι προβλήµατα µπορεί να προκαλέσει η αύξησή του;
Η εναπόθεση του επιπλέον ουρικού οξέος στις αρθρώσεις µπορεί να προκαλέσει οξεία ουρική αρθρίτιδα,
η οποία συνήθως εµφανίζεται στην άρθρωση του µεγάλου δακτύλου του ποδιού (ποδάγρα) αλλά και στον ταρσό και στο γόνατο και, σπανιότερα, σε άλλες αρθρώσεις. Μπορεί ακόµα να προκαλέσει βλάβες στα νεφρά και, αν είναι χρόνια, να εµφανίσει τόφους (αθροίσεις κρυστάλλων ουρικού µονονατρίου) στις αρθρώσεις. Σε κάποιες περιπτώσεις όµως µπορεί να µην έχει και καθόλου εκδηλώσεις.

6. Πώς διαγιγνώσκεται και πώς αντιµετωπίζεται;
Η διάγνωση γίνεται µε µέτρηση των επιπέδων του ουρικού οξέος στο αίµα και η αντιµετώπιση είναι φαρµακευτική.
Η αµέλεια και η χρονιότητα της νόσου µπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές επιπλοκές.
Της Έφης Τσιβίκα
Με τη συνεργασία του ∆ρ Σωτήρη ∆ρίτσα, παθολόγου, νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν»

ΣΧΟΛΙΑ

0 Σχόλια