Μας είπαν πως δεν θα μιλήσεις ποτέ - πέρασες στο πανεπιστήμιο

Μας είπαν πως δεν θα μιλήσει ποτέ, πως πρέπει να κάνουμε μαθήματα νοηματικής.
Μίλησε σε ηλικία 5 ετών.

Μας είπαν πως δεν θα σταθεί ποτέ σε καμιά σχολική δομή, πως η λύση θα ήταν ένα ειδικό σχολείο.
Φοίτησε σε δημόσιο τυπικό σχολείο.

Μας είπαν πως η ένταξη είναι μια πρόκληση, πως θα βιώσει τον αποκλεισμό.
Υπήρξαν δάσκαλοι που δέχτηκαν αυτή τη πρόκληση και δημιούργησαν ένα φιλικό και ασφαλές εκπαιδευτικό περιβάλλον γύρω του.

Μας είπαν πως δεν χρειάζεται να δώσει Πανελλαδικές εξετάσεις. Πως θα πιεστεί πολύ, πως ο στόχος είναι πολύ υψηλός.
Ήταν δική του επιδίωξη και τα κατάφερε.

Μας είπαν πολλά…
Φίλοι, γνωστοί, συγγενείς, ειδικοί και μη – όλοι είχαν και μια συμβουλή. Κι εμείς απλά ακολουθήσαμε το ένστικτό μας κι εμπιστευθήκαμε τους λίγους ανθρώπους, αυτούς που νιώσαμε να καταλαβαίνουν και να σέβονται τη διαφορετικότητα του παιδιού μας.

Ο Δημήτρης ξεκίνησε πρώιμη παρέμβαση σε ηλικία 22 μηνών. Το παιδί που κάποτε ανεβοκατέβαζε τις τέντες, το παιδί που δεν ήθελε να το αγγίζουν, το παιδί που γνωρίζει όλες τις μάρκες των αυτοκινήτων και τις σημαίες όλων των χωρών, που αγαπά την ιστορία, την ζωγραφική, τα “Starwars”, το ποδόσφαιρο (λατρεύει τον ΠΑΟΚ), το «αόρατο» παιδί που συχνά αναζητούσε τη συντροφιά των συμμαθητών του στο διάλειμμα, το παιδί που οι συγγενείς «ξέχασαν» να καλέσουν στο πάρτι τους, άφησε πολλούς άφωνους με τη εξέλιξή του χάρη στην αποδοχή και την αγάπη που του δείξαμε.
Παλεύοντας μια ζωή για να αποδείξει ότι είναι απλά διαφορετικός κι όχι ελλειμματικός, ότι είναι ισάξιος κι όχι κατώτερος, με μικρές νίκες, μικρές επιτυχίες, προχωρούσε πάντα σταθερά για τον στόχο του.

Και τον πέτυχε! 
Βγήκε νικητής στον φετινό αγώνα των Πανελληνίων Εξετάσεων με την εισαγωγή του στη σχολή «Ιστορίας-Αρχαιολογίας»! Οι κόποι όλων αυτών των χρόνων επιβραβεύτηκαν με τον καλύτερο τρόπο.
Αν και ζούμε σε μια κοινωνία που προέρχεται από τη κουλτούρα του Καιάδα και συνεχίζει ακόμα και στις μέρες μας να στιγματίζει τη διαφορετικότητα, ευτυχώς υπάρχουν κι αυτοί οι άνθρωποι που στάθηκαν στο πλευρό του όλα αυτά τα χρόνια, αυτοί που υπερασπίζονται το δικαίωμα στην παιδεία, αυτοί που παλεύουν κατά του αποκλεισμού, αυτοί που ονειρεύονται μια κοινωνία που έχει χώρο για όλους.
Ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στο προσωπικό της ΕΘΜΑ και ιδιαίτερα σ’ αυτούς που πίστεψαν στον τίμιο Αγώνα του. Θυμόμαστε με συγκίνηση αυτούς τους ανθρώπους που «στοιχημάτιζαν» κάποτε πως θα τα καταφέρει γιατί είναι μαχητής. Αυτούς τους ανθρώπους που με την επιστημονική τους γνώση ταιριασμένη με την αγάπη και τον ενθουσιασμό τους τον βοήθησαν να προοδεύσει και να εξελιχθεί.
Ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στους καθηγητές και τις καθηγήτριες του Γυμνασίου και του Λυκείου του που πίστεψαν σ’ αυτόν και στάθηκαν αρωγοί στις προσπάθειές του, σ’ αυτούς που πιστεύουν στην συμπερίληψη και τις ίσες ευκαιρίες για όλους, σ’ αυτούς που προσπαθούν να πλάσουν έναν κόσμο ανθρωποκεντρικής συνείδησης κι όχι μόνο τεχνογνωσίας, σ’ όλους αυτούς που διδάσκουν τον σεβασμό προς τον συνάνθρωπο.

Σήμερα ο Δημήτρης γκρέμισε ένα τουβλάκι από το Ψηλό Τείχος του Αποκλεισμού. Έδωσε Ελπίδα και Αισιοδοξία σε όλα τα παιδιά με ΔΑΦ και τους γονείς τους που παλεύουν ενάντια σε στερεότυπα και προκαταλήψεις.
Συγχαρητήρια Δημήτρη! Είμαστε περήφανοι για σένα. Σε θαυμάζουμε γιατί είσαι μαχητής και προχωρείς στη ζωή σου χωρίς ηττοπάθεια.Πάντα με Αγώνα και Αξιοπρέπεια.Κι εμείς πάντα δίπλα σου με σεβασμό και αγάπη.
Καλή Δύναμη στο καινούριο σου ξεκίνημα!
Το ταξίδι συνεχίζεται…
Όλα είναι δυνατά αν πιστεύεις στα όνειρά σου!
Η οικογένειά σου

Η μητέρα του Δημήτρη επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία της.