Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ►

Eλπίδες για θεραπεία του διαβήτη με βαριατρική χειρουργική

Ελπίδες για την αποτελεσματική θεραπεία του σακχαρώδη διαβήτη γεννά η λεγόμενη βαριατρική χειρουργική, που στοχεύει στην καταπολέμηση της κακοήθους παχυσαρκίας.
Η θεραπεία, λένε οι ειδικοί, επέρχεται όχι επειδή ο ασθενής χάνει βάρος, αλλά επειδή οι παρεμβάσεις στο....

πεπτικό σύστημα μεταβάλλουν τα σήματα που στέλνονται από το έντερο στον εγκέφαλο και από εκεί στο ήπαρ, με αποτέλεσμα να εκλείπουν τα αίτια που προκαλούν τη νόσο.
Εάν επαληθευτεί η προσέγγιση, εξηγούν οι επιστήμονες, τότε θα υποβάλλονται σε τέτοιες επεμβάσεις και διαβητικοί που δεν έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα βάρους, ενώ είναι πιθανό η ίδια μέθοδος να αποδειχθεί σωτήρια και για τους πάσχοντες από διαβήτη τύπου 1 (τον λεγόμενο και νεανικό), που ακόμα και σήμερα παραμένει χωρίς αποτελεσματική θεραπεία.
Βέβαια, οι χειρουργοί που εξειδικεύονται στην καταπολέμηση της παχυσαρκίας, πολλές φορές βιάστηκαν να δηλώσουν ότι κατάφεραν να κερδίσουν τον διαβήτη με το νυστέρι.
Η πραγματικότητα είναι ότι έως σήμερα δεν έχει εκπονηθεί καμία ευρεία έρευνα η οποία θα μπορούσε να επαληθεύσει τους ισχυρισμούς τους.
Όπως επισημαίνει ο Λεονίντ Πορέτσκι, διευθυντής του Ινστιτούτου Φρίντμαν για την καταπολέμηση του διαβήτη, που λειτουργεί στο Ιατρικό Κέντρο Μπεθ Ισραέλ, τα άτομα που έχουν δείκτη μάζας σώματος μικρότερο από 35 και υποβάλλονται σε τέτοιες επεμβάσεις δεν έχουν ιδιαίτερα καλά αποτελέσματα όσον αφορά την καταπολέμηση του διαβήτη.
Αρνητική προς τη νέα μέθοδο είναι και η αντιμετώπιση της Αμερικανικής Εταιρείας Διαβήτη που τονίζει ότι η βαριατρική χειρουργική δεν αποτελεί θεραπευτικό μέσο κατά του διαβήτη και μόνο πειραματικά μπορεί να εφαρμοστεί.
Παρότι οι κίνδυνοι της συγκεκριμένης επέμβασης είναι περιορισμένοι, κάποιοι ενδέχεται να εμφανίσουν μακροπροθέσμως προβλήματα, όπως αναιμία και οστεοπόρωση, λόγω της παράκαμψης του λεπτού εντέρου.
Ωστόσο, οι κίνδυνοι δεν μοιάζουν να αποτρέπουν αρκετούς και η χειρουργική αντιμετώπιση του διαβήτη κερδίζει όλο και πιο πολύ έδαφος.
Στις αρχές του μήνα, εξάλλου, έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο του Τορόντο και δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού Nature Medicine, προσέφερε μια καλή εξήγηση για την «αντιδιαβητική δράση» αυτών των επεμβάσεων.
Οι Καναδοί ερευνητές, μελετώντας ποντίκια που έπασχαν από διαβήτη τύπου 1, διαπίστωσαν ότι η παράκαμψη του δωδεκαδακτύλου (όπως γίνεται κατά τις εγχειρήσεις γαστρονηστικής παράκαμψης) επιτρέπει στο κατώτερο τμήμα του λεπτού εντέρου να δεχθεί την εισροή των θρεπτικών ουσιών μετά την πέψη της τροφής.
Τότε τα κύτταρα της νηστίδας στέλνουν στον εγκέφαλο ένα «μήνυμα» με το οποίο ειδοποιούν ότι «έχουμε γλυκόζη».
Ο εγκέφαλος το ερμηνεύει ως υπερεπάρκεια γλυκόζης και «διατάσσει» το ήπαρ να περιορίσει την παραγωγή της.
Αυτό σημαίνει ότι έχει θεραπευτεί ο σακχαρώδης διαβήτης.
Όπως εξηγεί ο βασικός συντονιστής της επιστημονικής ομάδας, η ίδια διαδικασία μπορεί να εφαρμοστεί και για τον διαβήτη τύπου 2.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μάστιγα για τις σύγχρονες κοινωνίες.
Το 2010, το 8,3% των ενηλίκων σε όλον τον κόσμο έπασχε από διαβήτη.
Οι προβλέψεις για το 2030 είναι ζοφερές, αφού το ποσοστό των πασχόντων θα αγγίξει το 9,9% του παγκόσμιου ενήλικου πληθυσμού.
Reuters/K

ΣΧΟΛΙΑ

0 Σχόλια