Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ►

Η καλλιέργεια του καπνού στην Εθνική Πινακοθήκη

«Η καλλιέργεια του καπνού», ένα μνημειακό έργο, λόγω και της σύλληψης του, που συγκαταλέγεται μεταξύ των μόλις εννέα ζωγραφικών έργων του σημαντικού χαράκτη Τάσσου Αλεβίζου, δώρισε στις 10 Απριλίου το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στην Εθνική Πινακοθήκη.
Η ζωγραφική ζωφόρος των καλλιτεχνών Τάσσου Αλεβίζου και της συντρόφου του Λουκίας Μαγγιώρου, εντοπίστηκε....

 στο παλαιό κρατικό καπνεργοστάσιο της Θεσσαλονίκης, όπου για χρόνια έμεινε παραμελημένο, αλλά ευτυχώς «απαρατήρητο» και σε πολύ καλή κατάσταση.
 Το εντόπισαν τυχαία, ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Γιάννης Δριβελέγκας και ο γενικός γραμματέας του υπουργείου κ. Γιώργος Κανελλόπουλος και με πρωτοβουλία του υπουργού Κώστα Σκανδαλίδη, δόθηκε στην Εθνική Πινακοθήκη.

Φιλοτεχνημένο το 1960 για τις εγκαταστάσεις του εργοστασίου Εθνικού Οργανισμού Καπνού Δυτικής Θεσσαλονίκης, κατόπιν παραγγελίας της Εταιρείας Παπαστράτος, το μνημειακών διαστάσεων διακοσμητικό σύνολο, που φέρει την υπογραφή του γνωστού χαράκτη και ζωγράφου Τάσσου Αλεβίζου (1914-1985) και της συντρόφου του Λουκίας Μαγγιώρου (1914-2008), αποτελείται από πέντε επιμέρους συνθέσεις ύψους 2 μέτρων κι έχει συνολικό μήκος 12,40 μέτρων και είναι λάδι σε ύφασμα επικολλημένο σε ξύλο.
Τη σύνθεση συμπληρώνει προπαρασκευαστική μακέτα.

Αντιπροσωπευτικό δείγμα του υψηλής ποιότητας έργου του Τάσσου, η συγκεκριμένη μνημειακή ζωγραφική σύνθεση μεταπλάθει όλα εκείνα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που προσδιορίζουν την ταυτότητα του χαρακτικού του έργου.
'Ανδρες και γυναίκες, που καταπιάνονται με τις εργασίες καλλιέργειας και επεξεργασίας του καπνού -σε όλα της τα στάδια και σε πολλαπλά επεισόδια-, απεικονίζονται δεσπόζοντες και καταλαμβάνουν ολόκληρη σχεδόν τη ζωγραφική επιφάνεια.
 Συγχρόνως, το τοπίο αποδίδεται υπαινικτικά, τον τόνο στην απόδοση των μορφών δίνουν τα δυνατά μαύρα περιγράμματα, ενώ η χρωματική κλίμακα παραμένει περιορισμένη σε τόνους γήινους και φαιούς, που εμπλουτίζονται, κατά κύριο λόγο, με ώχρες, γαλάζια, ανοιχτά γκρίζα και λευκά.

Ο γόνιμος τρόπος με τον οποίο η εμπειρία των καλλιτεχνικών πειραματισμών του Τάσσου με τη χαρακτική μεταγράφεται σε μια ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα διακοσμητική εργασία, συμβαδίζει εξάλλου με την παραγωγή, την ίδια εποχή -από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 και καθ' όλη σχεδόν τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960-, αντίστοιχων απεικονίσεων και στα έγχρωμα τυπώματά του. Αναμφίβολα, το -προσδιορισμένο και πολιτικά- ενδιαφέρον του για τον κόσμο της αγροτικής εργασίας, η ιδιαίτερα ευαίσθητη κοινωνικά ματιά του ίδιου και της συντρόφου του, επηρεάζουν το ύφος της απόδοσης των σκληρά εργαζόμενων ανθρώπων, που ανάγονται κατά κάποιο τρόπο σε σύμβολα της απαιτητικής, κοπιαστικής, χειρωνακτικής προσπάθειας.
Σταθερά ασφαλώς παρούσα η βάση της ουσιαστικής γνωριμίας και των δύο με τα διδάγματα της βυζαντινής τέχνης, τα μοτίβα της αγγειογραφίας και της γλυπτικής της αρχαιότητας.

«Σήμερα είναι για μας μια ξεχωριστή ημέρα», θα πει ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Κώστας Σκανδαλίδης, «έχουμε μπροστά μας ένα εκπληκτικό έργο, αξιοσημείωτου μεγέθους, που απεικονίζει την καλλιέργεια της θρακιώτικης ποικιλίας Μπασμάς.
Η οικονομική ευρωστία της εποχής, αποτελεί την έμπνευση του έργου».
Η σημασία του καπνού, θα συμπληρώσει, για την οικονομία του τόπου ήταν σημαντική.

«Τη δεκαετία του 1950 παρότι ο καπνός κάλυπτε μόλις το 5% της συνολικής καλλιεργούμενης έκτασης στην Ελλάδα, απασχολούσε 200.000 οικογένειες, προσφέροντας πρόσθετη απασχόληση σε άλλα 40.000 άτομα.
Επίσης το 1954 από 151 εκατ. δολ που ήταν οι εξαγωγές της χώρας, το 50% αφορούσε στις εξαγωγές καπνού».

«Πιστεύω», θα συνεχίσει ο κ. Σκανδαλίδης, «ότι το έργο είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα του ελληνικού πολιτισμού και της τέχνης. Με βάση τούτη τη σημερινή παράδοση, θέλουμε να ξεκινήσει μια συνεργασία με την Εθνική Πινακοθήκη με βάση έργα που έχουν φιλοτεχνηθεί και βασίζονται στη γη και την καλλιέργειά της».

Από την πλευρά της, η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, ευχαρίστησε θερμά τον Κώστα Σκανδαλίδη για την πρωτοβουλία του, σημειώνοντας πως το έργο «σώθηκε επειδή ευτυχώς δεν το παρατήρησε κανείς».

Υποσχέθηκε πως θα αξιοποιηθεί, γνωστοποιώντας πως προετοιμάζεται έκθεση, στην οποία θα συμπεριληφθούν έργα παρόμοιου θέματος.
Η κ. Λαμπράκη-Πλάκα, χαρακτήρισε το έργο μνημειακό, όχι μόνο λόγω των διαστάσεών αλλά και εξαιτίας της σύλληψης του.
Εξάλλου, εκτός του έργου αυτού όπου στην μονογραφία του δεν γίνεται μνεία, ο γνωστός χαράκτης έχει φιλοτεχνήσει μόλις οκτώ έργα ζωγραφικής.

Ο Τάσσος Αλεβίζος, είπε η κ. Πλάκα, υπήρξε μεγάλη μορφή της χαρακτικής και «ήταν ευαισθητοποιημένος πολιτικά.
Ένας καλλιτέχνης που φυλακίστηκε στην κατοχή-ανήκε στο ΕΑΜ-και έδωσε μεγάλους πολιτικούς αγώνες».

ΣΧΟΛΙΑ

0 Σχόλια