Ιδιώτες, λάτρεις των αυτοκινήτων - συγκεκριμένα των στρατιωτικών οχημάτων - δημιούργησαν τον....
Σύλλογο Ιστορικών Στρατιωτικών Οχημάτων (ΣΙΣΟ) με έδρα τη Θεσσαλονίκη και κατάφεραν με δικά τους έξοδα να τα αγοράσουν, να τα ανακατασκευάσουν και να τα διατηρήσουν.
Η ιδέα για την ίδρυση του συλλόγου έπεσε στο τραπέζι πριν από περίπου έξι χρόνια από τρεις φίλους και πλέον, το πλήθος των οχημάτων φτάνει τα 130 κομμάτια, χρονολογίας από το 1941 έως το 1974.
Το 2006 έγινε η αρχή.
Ο ΣΙΣΟ, με έδρα την περιοχή της Τριανδρίας στη Θεσσαλονίκη, είναι ένα σωματείο μη κυβερνητικού χαρακτήρα που ιδρύθηκε το 2006, με πρότυπο παρόμοιους συλλόγους του εξωτερικού. Σκοπός της ύπαρξής του είναι η αναζήτηση, περισυλλογή, αναπαλαίωση και διατήρηση των ιστορικών στρατιωτικών οχημάτων και μέσων που έγραψαν ιστορία στον Ελληνικό Στρατό κατά την περίοδο 1940-1970.
Τα μέλη του ΣΙΣΟ συμμετέχουν, επίσης, σε δενδροφυτεύσεις, αιμοδοσίες, πυρασφάλειες κατά τους θερινούς μήνες, καθαρισμό χώρων κατά την Ημέρα Περιβάλλοντος, επισκέψεις σε παιδικά χωριά και σε παρελάσεις την 25η Μαρτίου και την 28η Οκτωβρίου.
"Αν δεν είχαμε αυτό το χόμπι, τα περισσότερα στρατιωτικά οχήματα θα είχαν χαθεί. Θα πήγαιναν είτε για λιώσιμο στο χαλυβουργείο, είτε θα τα έπαιρναν έμποροι του εξωτερικού και θα χανόταν ένα μέρος της ελληνικής Ιστορίας" δήλωσε στην "espresso" ο πρόεδρος του Συλλόγου Ιστορικών Στρατιωτικών Οχημάτων Γιώργος Ηλιάδης. Ο σύλλογος αριθμεί γύρω στα εκατό μέλη απ όλη την Ελλάδα, με τα περισσότερα να έχουν στην κατοχή τους τουλάχιστον ένα στρατιωτικό όχημα, το οποίο φροντίζουν να διατηρούν σε άριστη κατάσταση.
"Πριν από μετικά χρόνια, ο Ελληνικός Στρατός αποφάσισε να βγάλει σε δημοπρασίες κάποια αυτοκίνητα της σειράς Μ, τα οποία είναι βενζινοκίνητα. Τότε, όσοι ενδιαφέρονταν, μπορούσαν να τα αγοράσουν, είτε από δημοπρασίες είτε από εμπόρους. Πλέον, είναι δύσκολο να βρεθούν και χρειάζεται αρκετό ψάξιμο" προσθέτει ο κ. Ηλιάδης.
Στη συνέχεια, οι κάτοχοι των στρατιωτικών οχημάτων ξεκινούσαν μια μοναδική διαδικασία. Διέλυαν το όχημα, το περνούσαν αμμοβολή, καθάριζαν το μέταλλο, έβλεπαν σε ποια σημεία χρειαζόταν επεμβάσεις και άρχιζαν να το στήνουν από την αρχή. Το αποτέλεσμα όμως στο τέλος τους αντάμειβε. Το στρατιωτικό όχημα βρισκόταν σε καλύτερη κατάσταση απ΄ό τι όταν πρωτοκατασκευάστηκε.
"Όταν το αυτοκίνητο τελειώνει από ένα καλό συλλέκτη, είναι πιο καινούργιο απ ό τι έβγαινε, εκείνη την εποχή, από το σημείο παραγωγής. Όλα τα μέλη του οχήματος είναι ελεγμένα και ό τι δεν ικανοποιεί τον συλλέκτη, αλλάζεται στην πορεία. Όταν όμως το αυτοκίνητο βγει στον δρόμο είναι άριστο" τόνισε ο κ. Ηλιάδης.
Έλενα Σολωμού
0 Σχόλια