Εκδόσεις: Στρατή Φιλιππότη.
Ένας χώρος αποσυμπίεσης, όπου μόνο ανδρικές συζητήσεις, σαν τους παλιούς καφενέδες που σταμάτησαν το χρόνο.
Απαραίτητη η αθλητική εφημερίδα για ανάγνωση και μπαλαδοκουβέντα, περιοδικά για γρήγορο ξεφύλλισμα, φωτογραφίες......
Ελληνίδων ηθοποιών του ΄70 και του ΄80 σε κορνίζες της εποχής.
Ωραίες νοσταλγικές μυρωδιές, ευκαιρία για χαλάρωση μέχρι να πάρεις θέση στη καρέκλα.
Ο κυρ Νίκος Μαύρης στην αγορά της Παροικίας στην Πάρο, μερακλής κουρέας τρεις και βάλε δεκαετίες. Εκείνο το με "Με τις υγείες σας" στο τέλος κάνει τη διαφορά.
Πολυαναμενόμενο, έως τα μέσα Οκτωβρίου, το νέο βιβλίο της Ζωής Ε.Ρωπαϊτου "Τα μπαρμπέρικα, αφηγήσεις κουρέων", Εκδόσεις Στρατή Φιλιππότη. Η συγγραφέας, λαογραφική ερευνήτρια της Ακαδημίας Αθηνών, σημειώνει:
"Ο τίτλος του βιβλίου παρ ολίγον θα ήταν "Άρωμα κουρείου". Τον είχε προτείνει η Λία Γασπαρινάτου - Σταυροπούλου, κουρέας στο κέντρο της Αθήνας. Μου άρεσε ο τίτλος αυτός, γιατί, για πολλούς, η λέξη "κουρείο" συνδέεται με την οσφρητική ανάμνηση από κολόνια Μυρτώ, Φουζέρ ή Λεβάντα και άρωμα από ταλκ. Από την άλλη, είναι λίγο "ξενέρωτος". Δεν εκφράζει δηλαδή την ατμόσφαιρα και το κλίμα που υπήρχε στα μπαρμπέρικα, κουρεία του περασμένου αιώνα, τα οποία είναι ο πυρήνας όλων των μεταγενέστερων μετασχηματισμών και φάσεων από τις οποίες πέρασε ως χώρος το κουρείο - ανδρικό κομμωτήριο.
Έτσι προτίμησα τον τίτλο "Τα μπαρμπέρικα", ο οποίος οφείλεται στον Μάκη Ρόμπολα, τον κουρέα των Εξαρχείων".
Εδώ θα διαβάσετε πώς η κόμμωση φανέρωνε την εθνιστική ταυτότητα και την κοινωνική τάξη, πώς το κουρείο και ο κουρέας, ως κομμάτια της κοινωνίας, "βρίσκονται" μέσα σε λογοτεχνικά έργα ή σε θεατρικά ή κινηματογραφικά.
Και μην ξεχνάμε, το Σωματείο "Αδελφότης Καταστηματαρχών Κουρέων - Κομμωτών Νομού Αττικής" είναι το παλαιότερο σωματείο του ελληνικού κράτους, με αύξοντα αριθμό Καταστατικού Πρωτοδικείου 1 (ένα).
Γιώργος Κιούσης
0 Σχόλια