Αγωνιστική Ιστορία

Η Alfa Romeo κατάφερε αρκετές νίκες σε αρκετές κατηγορίες, όπως αυτή της Φόρμουλα 1 και σε αυτή των πρωτοτύπων.
Οδηγοί Alfa που όμως δεν είχαν σχέση με την εταιρεία επίσης έλαβαν μέρος ως ξεχωριστές συμμετοχές, με πολύ καλά αποτελέσματα.
Η επανάσταση στην Alfa ήρθε το 1923, όταν
προσελήφθη ο Βιττόριο Τζάνο από τη Fiat και σχεδίασε την απόλυτα επιτυχημένη σειρά κινητήρων στα τέλη της δεκαετίας του 1930 (όταν βέβαια η Alfa άρχισε να χάνει στους αγώνες, ο Τζάνο απομακρύνθηκε αμέσως).
Στην δεκαετία του '30, ο Tazio Nuvolari κέρδισε το πρωτάθλημα Mille Miglia σε μια Alfa Romeo 6C 1750.
H Alfa 8C 2300 κέρδισε το πρωτάθλημα των 24 ωρών του Λε Μαν, από το 1931 μέχρι το 1934, ενώ η εταιρεία αποσύρθηκε από τους αγώνες το 1933, μετά την εξαγορά από το ιταλικό κράτος.
Το αγωνιστικό μέρος των Άλφα Ρομέο ανέλαβε τότε η Scuderia Ferrari (άλλωστε ο ιδρυτής της Ferrari, Έντσο Φερράρι, ήταν αγωνιστικός οδηγός της Alfa και ύστερα προχώρησε στην παραγωγή των δικών του αυτοκινήτων).
Το 1935, η Alfa Romeo κέρδισε το Γερμανικό Γκραν Πρι με οδηγό τον Νουβολάρι.
Το 1938, ο Μπιοντέττι κέρδισε το πρωτάθλημα Mille Miglia με μια 8C 2900B Corto Spyder, η οποία επικράτησε ύστερα να λέγεται το μοντέλο "Mille Miglia" (Μίλε Μίλια, μτφ. Χίλια Μίλια).
To 1950, o Nino Farina κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα F1 με μια 158 με υπερσυμπιεστή και το 1951 ο Juan Manuel Fangio κέρδισε οδηγώντας μια Alfetta 159.
To μοντέλο Tipo 33 ήταν ο ηγέτης της κατηγορίας πρωτοτύπων από το 1967 ως το 1977.