Δούκισσα 1941-2010 λαϊκή τραγουδίστρια

Πάλευε χρόνια με τον καρκίνο και τελικά δεν τα κατάφερε...
Πέθανε σε ηλικία 69 ετών, στις 03:15 τα ξημερώματα σε γνωστό νοσοκομείο της Αθήνας η γνωστή λαϊκή τραγουδίστρια Δούκισσα.

Τα τελευταία χρόνια “πάλευε” να νικήσει τον καρκίνο όμως τελικά δεν τα κατάφερε. Μάλιστα το τελευταίο διάστημα επέλεξε να απομονωθεί από τον κόσμο δίνοντας την δική της μάχη.
Είχε γεννηθεί στις 8 Φεβρουαρίου του 1941 στο Πασαλιμάνι του Πειραία. 

Ξεκίνησε σαν χορεύτρια σε ηλικία 12 ετών ενώ το 1956 μπήκε στην δισκογραφία. 

Έκανε δύο γάμους και απέκτησε δύο γιους. 

Πρωταγωνίστησε και σε 10 ταινίες την περίοδο 1966 – 1970. 

Βιογραφία:

Η Δούκισσα Φωταρά (Πειραιάς, 7 Φεβρουαρίου 1941 - Αθήνα, 30 Σεπτεμβρίου 2010) καλλιτεχνικά γνωστή ως Δούκισσα, ήταν ελληνίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός με καταγωγή από τη Σύμη της Δωδεκανήσου. 

Από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με το χορό και στην συνέχεια με το τραγούδι. Συνεργάστηκε με τους Μανώλη Χιώτη, Γιώργο Μητσάκη, Γιάννη Μαρκόπουλο, Θόδωρο Δερβενιώτη, Γιώργο Ζαμπέτα, Τάκη Μουσαφίρη κ.ά.

Ασχολήθηκε για μικρό διάστημα και με τον Κινηματογράφο.

Τραγούδι

Ανάμεσα στα γνωστότερα τραγούδια της είναι τα "Που πας χωρίς αγάπη" (Γιώργος Ζαμπέτας), "Άνθρωποι είμαστε" (Γιώργος Κοινούσης), "Ήρθα κι απόψε στα σκαλοπάτια σου" (Ζαμπέτας), "Απότομα" (Μανώλης Χιώτης), "Τα παλικάρια" (Γιάννης Μαρκόπουλος), "Δεν ήσουν κύριος" (Τάκης Μουσαφίρης), "Ατάκα κι επιτόπου" (Μουσαφίρης), "Θέλω τα όπα μου" (Γιάννης Σπανός), "Κλειστές οι πόρτες" (Ζακ Ιακωβίδης), "Οι αναμνήσεις" (Τόλης Βοσκόπουλος).

Προσωπική ζωή

Είχε δύο γάμους στο ενεργητικό της, από τους οποίους απέκτησε δύο γιους. Απεβίωσε το 2010 από καρκίνο. 

Φιλμογραφία

Κινηματογράφος

Έτος Τίτλος

1964 Η μοδιστρούλα

Όχι κύριε Τζόνσον

Κόσμος και κοσμάκης 

Κάθε καημός και δάκρυ

Άλλος για το εκατομμύριο 

1965 Οι εχθροί

Εξιλέωση

Ο μετανάστης

Η πικραγαπημένη

Με πότισες φαρμάκι

Κλαίω και σ' αναζητώ

Γιατί με εγκατέλειψες

Του χωρισμού ο πόνος

Το φυλαχτό της μάνας

Θύελλα σε παιδική καρδιά

Η ζωή μου ανήκει σε σένα

1966 Τα αδέρφια μου

Το σπίτι των ανέμων

Θυσιάστηκα για το παιδί μου

1967 Το πιο λαμπρό αστέρι  

Συντρίμμια τα όνειρά μας 

1968 Καταραμένη ώρα

Ελπίδες που ναυάγησαν

Θα κάνω πέτρα την καρδιά μου

1969 Παιδί μου, αγάπη μου

Δάκρυα και διπλοπενιές

1970 Ένας χίπις με φιλότιμο

Πού πας χωρίς αγάπη

Κατηγορώ τους δυνατούς

1980 Έξοδος κινδύνου

Ο Κώτσος στην Ε.Ο.Κ.

Βιντεοταινίες

Έτος Τίτλος

1987 Ένα αστέρι γεννιέται με καισαρική

( Αλέκου Σακελλάριου )

Θέατρο

Έτος Τίτλος

1966 Τον άρτον ημών τον επιούσιον

Εκπομπές

Έτος Τίτλος Κανάλι

1977 Να η ευκαιρία ΕΡΤ

1982 Μικρά πορτρέτα ΕΡΤ

1986 Το καλλιτεχνικό καφενείο ΕΡΤ

1994 Μπράβο MEGA

Τηλεπαιχνίδια 

1987 Εσείς τι λέτε; ΕΡΤ

2003 Τα τετράγωνα των αστέρων MEGA

Η τελευταία επιθυμία της Δούκισσας“Έφυγε” ευτυχισμένη όπως λένε οι δικοί της γιατί πρόλαβε να δει τον γιο της γαμπρό αλλά και το πρώτο της εγγονάκι έστω και αν δεν το χάρηκε όπως η ίδια θα ήθελε. Όμως δεν πρόλαβε η μεγάλη λαϊκή τραγουδίστρια να πάει αυτό το ταξίδι που τόσο επιθυμούσε εδώ και χρόνια η ψυχή της. “Να αναρρώσω και να πάνε όλοι μαζί μια κρουαζιέρα στην Καραϊβική” έλεγε στα παιδιά της. Δυστυχώς δεν τα κατάφερε όμως θα μείνει στις καρδιές όλων μας ως η “κυρία” του λαϊκού τραγουδιού γιατί όπως λένε όλη ήταν μια πραγματική Κυρία! Η είδηση του θανάτου της συγκλόνισε το πανελλήνιο ακόμη και αυτούς που δεν ακούνε τέτοια τραγούδια. Βρισκόταν σε καταστολή στο νοσοκομείο “Μετροπόλιταν” όπου είχε εισαχθεί εσπευσμένα λόγω προβλημάτων στο ισχίο της και επειδή η κατάσταση της υγείας της ήταν βεβαρημένη από τον καρκίνο δεν άντεξε.  Ο Κυριάκος και ο Δημήτρης, τους οποίους απέκτησε από τον δεύτερο της γάμο, κουβαλούσαν τον μεγάλο σταυρό. Δεν είχαν πει τίποτα στη μητέρα τους. Εκείνη όμως το ένιωθε. Αλλά ήταν τόσο υπερήφανη και αξιοπρεπής που ποτέ δεν παραπονέθηκε με ότι της συνέβη. “Φοβάμαι τον θάνατο” Η ίδια ήταν πολύ δυνατή όμως φοβόταν τον θάνατο. “Φοβάμαι τον θάνατο. Θέλω να φύγω στον ύπνο μου”, είχε πει η Δούκισσα σε μία εκ βαθέων εξομολόγηση της. Και ξεψύχησε,  ενώ κοιμόταν.