Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ►

Τα γυμνά πλήθη του Spencer Tunick

"Η αλήθεια είναι πως εγώ προτιμώ να κυκλοφορώ ντυμένος, νιώθω πιο άνετα. Αντιλαμβάνομαι, όμως, ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο φυσιολογικό και αισθητικά άρτιο από το γυμνό σώμα, το οποίο έχει εμπνεύσει ανά τους αιώνες άπειρους καλλιτέχνες. Τα ρούχα συνιστούν ανθρώπινη πατέντα και, εφόσον αφορά τη δουλειά μου, αποφάσισα ευθύς εξαρχής πως δεν ήθελα ο κόσμος που συμμετέχει τις εγκαταστάσεις μου να φοράει ενδύματα, στολές ή αξεσουάρ. Αποζητώ την αλήθεια του καθενός, χωρίς πλουμίδια. Το ακάλυπτο κορμί, παρότι τρωτό και ευάλωτο,
εκπέμπει σαρωτική ενέργεια τόσο σε ιδιωτικούς χώρους όσο και στις αστικές ζούγκλες. Με συναρπάζει η αντίθεση που προκύπτει όταν τα τραχιά και άκαμπτα οικοδομικά υλικά των μεγαλουπόλεων έρχονται σε επαφή με το ευλύγιστο και οργανικό παζλ που συνθέτουν τα απελευθερωμένα σώματα. Παράλληλα, με ενοχλεί που αρκετοί ταυτίζουν το γυμνό με το πρόστυχο. Τα έργα μου δεν παραπέμπουν σε σεξουαλικά όργια ή κοινόχρηστη σάουνα. Η γύμνια δεν αποτελεί αναγκαστικά πορνογραφία. Συνεργάζομαι με έμψυχα όντα, δεν στοιβάζω ωμά κομμάτια κρέας"
"Με συγκινεί το γεγονός πως στο κάλεσμά μου ανταποκρίνονται με την ίδια προθυμία άτομα όλων των ηλικιών, όλων των κοινωνικών στρωμάτων και όλων των εθνικοτήτων. Δεν υπάρχουν συνήθεις ύποπτοι και παρείσακτοι. Η προσέλευση του κόσμου δεν παύει να με εκπλήσσει, καθότι οι άνθρωποι αυτοί συμμετέχουν εθελοντικά. Δεν περιμένουν να πληρωθούν ούτε ζητούν ανταλλάγματα. Απεναντίας, παθιάζονται στην προοπτική να γίνουν μέρος ενός ευρύτερου συνόλου και αποκομίζουν μονάχα την έξαψη της εμπειρίας."
"Αλίμονό μου αν έβαζα τη δόξα και την επαγγελματική επιτυχία πάνω από την οικογενειακή ευτυχία. Το ενδιαφέρον μου εξακολουθεί να μονοπωλεί η γυναίκα μου, ενώ πρωτεύοντα ρόλο παίζουν ασφαλώς τα παιδιά μας. Από εκεί και πέρα, είμαι ολιγαρκής. Εφόσον τα λεφτά που βγάζω καλύπτουν τις οικονομικές μου υποχρεώσεις και φτάνουν για να μη λείψει τίποτα στου δικούς μου, είμαι ικανοποιημένος . Η χλιδή δεν με αφορά"
"Πιστεύω ακράδαντα πως εμείς ορίζουμε το πεπρωμένο μας μέσω των πράξεων και των αποφάσεών μας. Νευριάζω με εκείνους που τεμπελιάζουν με υπερηφάνεια, στέκουν αμέτοχοι και παρατηρούν τη ζωή να περνάει από μπροστά τους, θεωρώντας πως ό τι συμβαίνει προκύπτει ως εκ θαύματος. Λυπάμαι τα άτομα που φοβούνται να δουλέψουν σκληρά, να ιδρώσουν και να λερώσουν τα χέρια τους, ενώ αηδιάζω με όσους απαιτούν μεγαλεία χωρίς να καταβάλλουν την παραμικρή προσπάθεια. Εξάλλου, δεν αρκεί ένα άλμα για να φτάσεις από το υπόγειο στο ρετιρέ. Κάποιοι παίρνουν το ασανσέρ και ορισμένοι ανεβαίνουν από τις σκάλες. Κανείς όμως δεν προσγειώνεται ουρανοκατέβατος στην οροφή" Απόσπασμα από συνέντευξή του στον Στέλλιο Βελλή του περιοδικού "Κ"
Ποιος είναι ο Σπένσερ Τιούνικ
* Γεννήθηκε το 1967 στο M iddletown, μια πόλη 25.000 κατοίκων στην επαρχία Orange της πολιτείας της Νέας Υόρκης.
* Σπούδασε στο Emerson College της Βοστώνης και στο Διεθνές Κέντρο Φωτογραφίας της Νέας Υόρκης.
" Ασχολείται με τις γυμνές φωτογραφίσεις και βιντεοσκοπήσεις από το 1992. Τα τελευταία δεκαέξι χρόνια έχει οργανώσει πάνω από 75 μαζικές "εγκαταστάσεις" στις ΗΠΑ και σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι πολυπληθέστερες ήταν στη Βαρκελώνη το 2003 (7.000 άτομα) και στην Πόλη του Μεξικού το 2007 (18.000 άτομα - η μαζικότερη γυμνή φωτογράφιση που έγινε ποτέ).
* Έχει "πρωταγωνιστήσει" σε τρία ντοκιμαντέρ του ΗΒΟ ("Naked States", "Naked World" και "Positively Naked"). Τα δύο πρώτα κυκλοφορούν σε DVD.
* Οι εθελοντές των έργων του λαμβάνουν ως αμοιβή από μια αριθμημένη εκτύπωση του έργου.
* Η επόμενη φωτογράφιση του θα γίνει στη Όπερα του Σίδνεϊ την 1 Μαρτίου. www.spencertunic.com

ΣΧΟΛΙΑ

0 Σχόλια