Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ►

Πρώην πρόεδρος του ΕΦΕΤ Νίκος ΚΑΤΣΑΡΟΣ

9.1.1940 - 19.1.2022
Ο Νίκος Κατσαρός υπήρξε επίσης πρώην πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Χημικών και Επιστημονικός Συνεργάτης του ΕΚΕΦΕ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ.
Πτυχείο Χημείας ΕΚΠΑ. MSc, PhD Univ. of Massachusetts,USA. Καθ.Georgia Southern Univ  ΗΠΑ. Διευθυντής Ερευνών ΕΚΕΦΕ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ, Γραμματέας Ερευνας και Τεχνολογίας, Υπ.Ανάπτυξης, Μέλος Εθνικού Συμβουλίου Ερευνας και Μεταπτυχιακών Σπουδών, Υπ.Παιδείας, Πρόεδρος ΕΦΕΤ. Πρόεδρος ΕΕΧ, Αντιπρόεδρος Ενωσης Καταναλωτων Ελλάδος
Ερ. Ποιά ήταν η πρώτη σας επαφή με την επιστήμη της Χημείας;
Aπ  Πήγαινα στο Πρακτικό (θετική κατεύθυνση) στο Α’ Πρότυπο Πλάκας. Ακούγοντας την Χημεία μου δημιουργήθηκε η απορία πως γράφονται τα βιβλία (πως γίνεται έρευνα, πειράματα κλπ). Απάντηση ικανοποιητική δεν βρήκα ούτε στο Πανεπιστήμιο, αφού μόνο περιστασιακά ακούγαμε για έρευνα και τίποτα άλλο. Την απάντηση και την ολοκλήρωση του οράματος μου την βρήκα όταν πήγα για Μεταπτυχιακές Σπουδές στις ΗΠΑ.

Ερ. Με ποιό τρόπο επηρέασε η Χημεία τη ζωή σας;
Aπ. Με την Χημεία απέκτησα μία σφαιρική άποψη του κόσμου γύρω μου (τρόφιμα, φάρμακα, υλικά κλπ) και αυτό το περίσσευμα της γνώσης αργότερα το μετέφερα με συνεντεύξεις, άρθρα κλπ στα ΜΜΕ και στο ευρύτερο κοινό.

Ερ. Ποια θεωρείτε ότι είναι τα κομβικά σημεία στην καριέρα σας μέχρι σήμερα;
Aπ. Κομβικό σημείο ήταν όταν πέτυχα δεύτερος στο Παν/μιο μεταξύ 750 υποψηφίων και αρίστευσα στο Α’ έτος περνώντας με άριστα όλα τα μαθήματα την Α’ περίοδο. Αυτό μου έδωσε ενθουσιασμό και κίνητρο να συνεχίσω για μεταπτυχιακές σπουδές όπου εκεί κατάλαβα, αγάπησα και αφοσιώθηκα στην χημική έρευνα το δεύτερο κομβικό σημείο. Αναπόσπαστο μέρος της έρευνας είναι και η πανεπιστημιακή διδασκαλία όταν διορίσθηκα καθηγητής στο Georgia Southern Univ. USA και αργότερα δίδαξα μεταπτυχιακά στο ΕΚΕΦΕ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ όπου διετέλεσα και Δ/της Μεταπτυχιακών Σπουδών στο Ινστιτούτο Φυσικοχημείας για περισσότερο από δεκαπέντε χρόνια, το τρίτο κομβικό σημείο. Το τέταρτο  κομβικό σημείο ήταν ως πρόεδρος της ΕΕΧ. Κατά την διάρκεια της μακράς θητείας μου επισκέφθηκα τις πιο πολλές χημικές βιομηχανίες (τρόφιμα, φάρμακα, υλικά, κλωστοϋφαντουργίες, οινοποιεία κλπ). Έμαθα  την χημεία τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, την υγιεινή και την ασφάλεια στους χώρους εργασίας και τα προβλήματα των χημικών στη χώρα μας. Και αυτήν την εμπειρία και αυτήν την γνώση διοχετεύω μέχρι σήμερα στο ευρύτερο κοινό.

Ερ. Στην τρέχουσα συγκυρία για την Ελλάδα, ποιες θεωρείτε ότι είναι οι προοπτικές που παρουσιάζονται στο χώρο της Χημείας;
Απ. Αυτά που αναφέρονται ως αποβιομηχάνιση της χώρας με την έννοια της ίδρυσης μεγάλων βιομηχανιών δεν ισχύουν σήμερα. Στην ΕΕ δεν έχει εγκατασταθεί καμία μεγάλη βιομηχανία τα τελευταία 25 χρόνια. Αυτές όπου χρειάσθηκε ιδρύθηκαν στην Ασία, Αφρική κ.α. για περιβαλλοντικούς και άλλους λόγους. Σήμερα ιδρύονται μικρές ευέλικτες εταιρείες τεσσάρων, πέντε ατόμων που εκμεταλλεύονται τα αποτελέσματα μιας έρευνας, ή μια καινοτομία. Η γνώση είναι σήμερα η κινητήριος δύναμη και όχι η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Οι βαλίτσες και τα καρούλια υπήρχαν πάντοτε. Ένας φίλος μου Ουγαροεβραιος στις ΗΠΑ είχε την έμπνευση να τα συνδυάσει. Δεν έγινε όμως εκατομμυριούχος, ούτε καν πλούσιος για άλλους λόγους. Στην διάρκεια της βιομηχανικής επανάστασης η άντληση και κατανάλωση φυσικών πόρων ήταν η κινητήρια δύναμη. Στην τεχνολογική επανάσταση η κινητήρια δύναμη είναι η γνώση και οι δημιουργικές ικανότητες του ανθρώπου. Χώρες όπως το Ισραήλ ξεπέρασαν οικονομική κρίση μεγαλύτερη από την δική μας όταν υιοθέτησαν ως πρώτη προτεραιότητα την καινοτομία. Ταξιδεύοντας στις Βρυξέλλες παρατηρώ το μήνυμα μεγάλης πολυεθνικής εταιρείας,Research there is no future without it.

Ερ. Γιατί θα προτρέπατε έναν νέο να ασχοληθεί με την επιστήμη της Χημείας;
Απ. Θα προέτρεπα τον κάθε νέο που έχει ενδιαφέρον στις θετικές επιστήμες και τον ενδιαφέρουν οι πειραματικές επιστήμες να προτιμήσει την Χημεία. Πέραν από καριέρα στην εκπαίδευση μπορούν να ασχοληθούν σε φαρμακευτικές εταιρείες, νοσοκομεία, μοριακή βιολογία, νανουλικά, νανοεπιστήμες, εμπόριο, διοίκηση κλπ. Κανένας άλλος κλάδος δεν προσφέρει τόσες δυνατότητες όσο η χημεία. Και μην ξεχνάμε δεν υπάρχουν όρια μεταξύ χημικών και χημικών μηχανικών. Στα επόμενα χρόνια θα είναι ένα.

Ερ. Τελικά μας ψεκάζουν? Υπάρχει τρόπος να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και αν ναι πώς?
Απ. Την απάντηση στο ερώτημα αυτό πρέπει να την δώσει η πολιτεία. Έχει την αρμοδιότητα και την ευθύνη να απαντήσει σε όλους αυτούς που ανησυχούν. Για περισσότερο από δέκα χρόνια λέω και επιμένω  ότι η πολιτεία πρέπει να απαντήσει. Αφού δεν ξέρουμε αν μας ψεκάζουν, ούτε με τι μας ψεκάζουν προφανώς δεν μπορούμε να προστατευτούμε και ότι προστατευτικά μέσα κυκλοφορούν στο διαδίκτυο καθώς και όσα αναφέρονται ως συστατικά των ψεκασμών είναι αυθαίρετα, αναπόδεικτα, μη τεκμηριωμένα, παραπλανητικά, ανυπόστατα και τα πιο πολλά ανήκουν στην σφαίρα της συνομωσίας και της επιστημονικής φαντασίας.

ΣΧΟΛΙΑ

0 Σχόλια