Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ►

Niki Lauda 1949-2019 θρύλος της Formula 1

Ο Αντρέας Νίκολαους «Νίκι» Λάουντα (γερμ.: Andreas Nikolaus "Niki" Lauda, 22 Φεβρουαρίου 1949 – 20 Μαΐου 2019) ήταν Αυστριακός πρώην οδηγός αγώνων και τρεις φορές πρωταθλητής Φόρμουλα 1 (1975, 1977 και 1984). Όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση ίδρυσε και διηύθυνε δυο αεροπορικές εταιρείες (Lauda Air και Niki), ενώ υπήρξε διευθυντής του αγωνιστικού τμήματος της Jaguar στη Φόρμουλα 1 για δυο χρόνια. Τον Σεπτέμβριο του 2012 ανέλαβε τη θέση του μη εκτελεστικού προέδρου του αγωνιστικού τμήματος της Mercedes AMG Petronas F1 και συνέβαλε πολύ στη μεταγραφή του πρώην παγκόσμιου πρωταθλητή Λούις Χάμιλτον στην ομάδα.
Τραυματισμός
Ο Λάουντα τραυματίστηκε πολύ σοβαρά σε ατύχημα στη διάρκεια του γερμανικού γκραν-πρι στο Νίρμπουργκρινγκ το 1976, όταν η Ferrari που οδηγούσε χτύπησε στα προστατευτικά κιγκλιδώματα και τυλίχτηκε στις φλόγες. Ο ίδιος κινδύνεψε να χάσει τη ζωή του εξαιτίας της εισπνοής τοξικών αερίων και των σοβαρών εγκαυμάτων που υπέστη. Αντίθετα όμως σε κάθε πρόβλεψη, κατάφερε να αναρρώσει και σε έξι μόλις εβδομάδες επέστρεψε στους αγώνες, λαμβάνοντας μέρος στο ιταλικό γκραν-πρι και κατακτώντας την τέταρτη θέση. Τα σημάδια του τραυματισμού του και των υποχρεωτικών πλαστικών επεμβάσεων στις οποίες υπεβλήθη μετά το ατύχημα είναι εμφανή στο κεφάλι του. Ο ίδιος έχει δηλώσει στο παρελθόν πως, ενώ θα μπορούσε να διορθώσει περισσότερο την αισθητική του προσώπου του, δεν το έκανε ποτέ έτσι ώστε να αποτελεί ζωντανό παράδειγμα των κινδύνων που διατρέχουν οι οδηγοί F1. Εξάλλου υπήρξε από τους πιο ενεργούς και δραστήριους οδηγούς με πολλές πρωτοβουλίες στον αγώνα για την αύξηση της ασφάλειας των οδηγών.
Τα πρώτα χρόνια στους αγώνες
Ο Νίκι Λάουντα γεννήθηκε στη Βιέννη της Αυστρίας. Η οικογένειά του ήταν εύπορη. Ο παππούς του από τη μεριά του πατέρα του ήταν ο Βιενέζος επιχειρηματίας Χανς Λάουντα. Ο Λάουντα τελικά έγινε οδηγός αγώνων παρά την αντίθετη γνώμη της οικογένειάς του. Αρχικά ξεκίνησε με ένα Mini και μεταπήδησε στη Formula Vee, όπως γινόταν τότε στην Κεντρική Ευρώπη, αλλά πολύ σύντομα οδήγησε ιδιωτικά αγωνιστικά αυτοκίνητα Porsche και Chevron. Όταν η καριέρα του άρχισε να παραμένει στάσιμη, πήρε τραπεζικό δάνειο 30.000 βρετανικών λιρών μαζί με μια ασφάλεια ζωής έτσι ώστε να αγοράσει μια θέση οδηγού στη νεοφώτιστη ομάδα της March στο πρωτάθλημα της Formula 2 το 1971. Εκείνα τα χρόνια αρκούσε η πληρωμή ενός ποσού από τον υποψήφιο οδηγό στην ομάδα για τη συμμετοχή του στο αγωνιστικό τμήμα.

Επειδή οι διαφωνίες με την οικογένειά του ήταν μεγάλες και συνεχείς σχετικά με το μέλλον του, διέκοψε τις σχέσεις του μαζί τους. Γρήγορα πέρασε στην ομάδα της F1, αλλά το 1972 οδήγησε για την ομάδα της March τόσο στην F1 όσο και στην F2. Αν και τα αυτοκίνητα της F2 ήταν καλά (και οι οδηγικές ικανότητες του Λάουντα εντυπωσίασαν το αφεντικό της March, Ρόμπιν Χερντ, το 1972 ήταν καταστροφικό για τη March στην F1. Ο Λάουντα απελπίστηκε και (καθώς ήταν πολύ χρεωμένος στην τράπεζα) για μια στιγμή σκέφτηκε να αυτοκτονήσει. Τελικά όμως πήρε ένα νέο τραπεζικό δάνειο έτσι ώστε να αγοράσει μια θέση στην ομάδα της BRM το 1973. Ήταν πολύ γρήγορος από την αρχή, αλλά η ομάδα της BRM βρισκόταν ήδη στη δύση της.

Το μεγάλο βήμα στη σταδιοδρομία του έγινε όταν ο συναγωνιστής του στην ομάδα της BRM Κλέι Ρεγκατσόνι έφυγε για τη Ferrari το 1974 και ο ιδιοκτήτης της ιταλικής φίρμας Έντσο Φεράρι ρώτησε τον Ιταλοελβετό οδηγό τη γνώμη του για τον Λάουντα. Εκείνος του μίλησε με τα καλύτερα λόγια, με αποτέλεσμα ο Λάουντα να υπογράψει πολύ σύντομα με την ιταλική ομάδα, η οποία του πρόσφερε αρκετά χρήματα ώστε να εξοφλήσει τις δανειακές του υποχρεώσεις.

ΣΧΟΛΙΑ

0 Σχόλια