Οι τεχνικές που διδάσκει, πέρα από την σωματική εφαρμογή στο γυμναστήριο, αποτελούν άριστο εργαλείο διαχείρισης και κατανόησης των σχέσεών μας με τους ανθρώπους και το περιβάλλον.
Με λίγα λόγια αποτελεί μια μαχητικη γνώση 24 ωρών στη διάρκεια όλης μας της ζωής με την οποία μπορούμε να κατανοήσουμε και να διαχειριστούμε αποτελεσματικά πλήθος προβλημάτων της καθημερινότητάς μας.
Αυτή η εφαρμογή του Aikido πέρα από τις σωματικές ασκήσεις ήταν βασική επιδίωξη και πρακτική του ίδιου του Ιδρυτή Morihei Ueshiba και των πρώτων επιφανών μαθητών του.
Η λέξη Aikido (合気道)στα Ιαπωνικά είναι σύνθετη και αποτελείται από τρεις συλλαβές/χαρακτήρες. Πρώτα ή συλλαβή ΑΙ (合), σημαίνει ένωση, ειρήνη και αρμονία.
Η δεύτερη συλλαβή ΚΙ (気), σημαίνει ψυχή, πνεύμα, δύναμη της ζωής, ενέργεια, διάθεση.
Η τρίτη συλλαβή ΝΤΟ (道), σημαίνει δρόμος, ατραπός και τρόπος (αυτή ή τρίτη συλλαβή συναντάται στο τέλος τού ονόματος και άλλων πολεμικών τεχνών όπως, ΤΖΟΥ-ΝΤΟ, ΚΑΡΑΤΕ-ΝΤΟ, ΤΑΕ ΚΒΟ ΝΤΟ κλπ).
Και οι τρεις χαρακτήρες μαζί σημαίνουν, σε ελεύθερη μετάφραση, "Να ζεις με βάση τη δύναμη της ειρήνης και της αρμονίας" .
Από το όνομα καταλαβαίνουμε, ότι το AIKIDO είναι μία τέχνη με βαθιά πνευματικά ιδεώδη, και στόχους, και όχι ένας ακόμα άλλος τρόπος αυτοάμυνας.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ AIKIDO
Οι ρίζες τού Aikido ξεκινούν από το 900 μ.χ. στην Ιαπωνία. Τότε την εποχή των πολέμων, όταν οι διάφορες οικογένειες μάχονταν για την ηγεμονία της Ιαπωνίας, ή ανάγκη της πρακτικής του πολέμου δημιούργησε τις μαχητικές τέχνες. Κατά την διάρκεια της μάχης, πολλές φορές τύχαινε ο πολεμιστής να χάσει το σπαθί του, ή αυτό να σπάσει. Αυτό ήταν ή αφορμή για να αναπτυχθούν οι μαχητικές τεχνικές άοπλης μάχης, ώστε ο πολεμιστής να μπορεί να επιβιώσει. Οι Samurai (αξιωματικοί του στρατού) εκείνης της εποχής, αφού μελέτησαν το ανθρώπινο σώμα και την κινησιολογία του, δημιούργησαν τις τεχνικές άοπλης μάχης, πού σιγά - σιγά διορθώθηκαν και εξελίχθηκαν με την εφαρμογή τους στο πεδίο της μάχης. Από τις τεχνικές αυτές προέρχεται και το AIKIDO. Ιστορικά, το Αikido είναι μια μορφή Βudo (μαχητικής τέχνης) που αναπτύχθηκε από τις παλαιές μορφές jujitsu και ιδιαίτερα από το Daitoryu Aikijujitsu jujitsu. Οι τεχνικές δόθηκαν λεπτομερώς από τον Sokaku Takeda στον Morihei Ueshiba (1883-1969).
Όταν ήταν νέος ο Μοριχέϊ Oυέσιμπα (Morihei Ueshiba) ιδρυτής τού AIKIDO, εκπαιδεύτηκε σκληρά για πολλά χρόνια στις Ιαπωνικές μαχητικές τέχνες. Τελειοποιήθηκε στο Τζούντο, στην Ξιφασκία και την χρήση της ράβδου. Ο "O’Sensei" (Μεγάλος Δάσκαλος όπως έγινε αργότερα γνωστός στην Ιαπωνία), επίσης μελέτησε το Ζεν.
Το 1901 εκπαιδεύετε στο Tenshin Shinyo-ryu Jujutsu από το Tokusaburo Tozawa στο Tokyo και ταυτόχρονα εκπαιδεύεται στη σχολή Shinkage-ryu στο σπαθί. Από το 1903 έως το 1906 υπηρετεί τη θητεία του στο 61ο σύνταγμα πεζικού στην Wakayama.
Το 1908 αποκτά δίπλωμα από το Yagyu-ryu Jujutsu και ειδικότερα από το Goto-ha Yagyu Shingan-ryu με εκπαιδευτές τον Masanosuke Tsuboi ή τον Masakatsu Nakai.
Το 1911 εκπαιδεύετε στο judo από τον Kiyoichi Takagi στην Tanabe.
Το έτος 1915 γνωρίζεται με τον Takeda απόγονο παλιάς οικογενείας samurai στο νησί Hokkaido, όπου δίδασκε την τέχνη του.
Από το 1915 -1919 εκπαιδεύετε εντατικά από τον Sokaku Takeda στο Daito-ryu Jujutsu στο Hokaido. Στο σημείο αυτό πρέπει να τονιστεί ότι οι γνώσεις του Morihei Ueshiba ενισχύθηκαν υπερβολικα από τις ιδιαίτερες τεχνικές που του έμαθε ο Sokaku Takeda λόγο της υποχρέωσης που του είχε διότι ο Morihei Ueshiba του χάρισε τα χωράφια του και το σπίτι του όταν έφυγε από το Hokaido.
Από το 1920 έως το 1931 διδάσκει σε διάφορα dojo.
Το 1931 ξεκινα το kobukan Dojo στην Ushigome. Με το πέρασμα των χρόνων και την αναζήτηση της γνώσης, ο Ueshiba άλλαξε το όνομα του στυλ του αρκετές φορές από Daitoryu Aikijujitsu σε Aikibujitsu, Ueshibaryu Aikibujitsu, και τελικά το 1923 σε Aikibudo).
Το όνομα Aikido πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1942 από τον Ουεσίμπα. Μέχρι σήμερα είναι πολλοί οι άνθρωποι που σκέφτονται ότι το Aikido αποτελεί ένα νέο budo (μαχητική τέχνη). Εντούτοις, εξετάζοντας την οργάνωση και τη βασική δομή, των atemi waza (τεχνικές με χτυπήματα) και των kansetsu waza (εξαρθρωτικές τεχνικές), παρατηρούμε ότι έχουν κληρονομηθεί από το παλαιό ύφος του jujitsu.
0 Σχόλια