Η λαογραφία για το μήνα Νοέμβριο

" Ούτε τσοπάνης στα βουνά, ούτε ζευγάς στους κάμπους"
" Το Νοέμβρη και το Δεκέμβρη φύτευε καταβολάδες" 
Το όνομα Νοέμβριος προήλθε από το λατινικό novem που σημαίνει ένατος μήνας, καθώς έχουμε αναφέρει ήδη πως η πρωτοχρονιά των Ρωμαίων ήταν την 1η Μαρτίου.
Και σε αυτή την περίπτωση ο ελληνικός λαός θα συσχετίσει την ονομασία αυτή με τις συνήθειες και τις γεωργικές εργασίες του μήνα αυτού.

Έτσι θεώρησε πως προέρχεται από το νοώ=έχω στο νου, προνοώ, και, καθώς το βασικό μέλημα της περιόδου αυτής είναι η βελτίωση της σποράς, προέκυψε και το ακόλουθο: "Νοέμβρης, νόα κι έσπερνε"
Οι βροχές του Νοέμβρη είναι ωφέλιμες για τους αγρότες και είναι απαραίτητες για τα σπαρτά τους. Η ωφελιμότητα αυτή των βροχών αποτυπώνεται στο παρακάτω λαϊκό γνωμικό: "Αν λείψουν τα νερά μου, να ιδώ τα λάχανά σου!"
Ο Νοέμβριος ανήκει στους μήνες που οι γιορτές τους αποκτούν χαρακτηρισμούς από την ονομασία του μήνα. Συνεπώς, έχοντας την ονομασία Σποριάς ή Σποριάτης, για το μήνα αυτόν ο Άι Γιώργης (3 Νοεμβρίου) λέγεται και Σποριάρης και η Παναγία (τα Εισόδια 21 Νοεμβρίου) Μεσοσπορίτισσα.
Στην αρχαία Ελλάδα αποκαλείτο Μαιμακτηρίων.
Τέσσα