Με μοντέρνα café-bars, εστιατόρια, καταστήματα αλλά και παλιά αρχοντικά, η Κοζάνη συνιστά πειρασμό, στον οποίο τελικά υποκύπτουμε.
Kαι σε κλειστές στροφές θα οδηγήσεις και τα στενά του Σαρανταπόρου θα περάσεις και 470 χλμ. θα διανύσεις για να προσεγγίσεις -σε περίπου 5 ώρες- την Κοζάνη.
Αν είσαι τυχερός και αντικρίσεις κατάλευκες τις βουνοκορφές των Πιερίων, του Βερμίου και του Μπούρινου, που «αγκαλιάζουν» την πρωτεύουσα της δυτικής Μακεδονίας, θα σκεφτείς -όπως πολλοί άλλοι- «τι Λωζάνη, τι Κοζάνη».
Όπως θα διαπιστώσεις όμως, οι διαφορές μεταξύ τους δεν είναι απλά μεγάλες, αλλά υπερμεγέθεις όσον αφορά σε θέματα τουρισμού και φυσικής ομορφιάς!
Η πρώτη κλισέ ερώτηση που θα σου κάνουν στην Κοζάνη, αν έχεις κοζανίτικη καταγωγή, είναι «Σούρδος ή Αούτος;»
Η απάντησή σου θα έχει ιστορικό ενδιαφέρον.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και ας γυρίσουμε στο 1392, τότε που οι κάτοικοι του χωριού Κόζδιανη της Ηπείρου, κυνηγημένοι από τους Τουρκαλβανούς, μεταφέρθηκαν στην περιοχή που ονόμασαν Τζαμουριά και η οποία εξελίχθηκε στη σημερινή Κοζάνη.
Σήμερα, κάνοντας μια βόλτα στους πολυσύχναστους δρόμους της Κοζάνης, θα συναντήσεις κάθε καρυδιάς καρύδι. φοιτητές, εμπορικούς αντιπροσώπους και πολλούς Θεσσαλονικείς, αφού η συμπρωτεύουσα βρίσκεται 1½ ώρα μακριά.
Ο 18ος αι. υπήρξε η «χρυσή» εποχή, όχι του Περικλή, αλλά της Κοζάνης. Χάρη στη χαμηλή φορολογία που επέβαλαν οι Τούρκοι, οι κάτοικοι γνώρισαν ευημερία, έχτισαν πολλές εκκλησίες και αρχοντικά.
Από αυτά βρίσκονται σε καλή κατάσταση το Αρχοντικό Βούρκα και εκείνο του Λασσάνη στην οδό Αρχελάου.
Η Κοζάνη έχει κάτι από Αθήνα: πόλη με άναρχη δόμηση, μείζον κυκλοφοριακό πρόβλημα και ελάχιστες θέσεις πάρκιγκ. Στην περίπτωση της Κοζάνης, το καλό είναι ότι όσα πρέπει να δεις και να επισκεφθείς βρίσκονται στο κέντρο, δηλαδή στην πλατεία Νίκης και περιμετρικά αυτής.
Στο σημείο όπου τον Οκτώβριο του 1942 η βροντερή φωνή του μητροπολίτη Ιωακείμ ξεσήκωνε τα πλήθη, στήθηκε το «επαναστατικό» άγαλμά του. Απέναντι ακριβώς υψώνονται το Δημαρχείο της Κοζάνης και το Ρολόι του Αγίου Νικολάου, δίπλα στον ομώνυμο ναό, που δέχεται τα αλλεπάλληλα κλικ της φωτογραφικής μου μηχανής.
Το σήμα κατατεθέν της Κοζάνης «δείχνει» τον πεζόδρομο Ειρήνης, όπου συγκεντρώνονται εμπορικά καταστήματα, μικρομάγαζα, cafes και clubs.
Ακολουθώ το «ρεύμα» και στρίβω δεξιά, στον πεζόδρομο Μουράτη.
Εκεί βρίσκονται χωμένα τα... must εστιατόρια και bars, λατρεμένα στέκια της νεολαίας εδώ στην Κοζάνη.
Πλέον υπάρχουν ξενοδοχεία με παροχές που δεν φανταζόσουν και εστιατόρια με πιάτα που θα χρυσοπλήρωνες στα gourmet restaurants της Αθήνας.
Η Κοζάνη είναι σε καλό δρόμο!
.travelstyle
0 Σχόλια