Γεωγραφία:
Η Γαύδος αποτελεί το νοτιότερο άκρο της Ευρώπης, 32 ναυτικά μίλια μακρυά από την Παλιόχωρα, 22 από τη Χώρα Σφακίων και 170 από το Τομπρούκ της Λιβύης. Είναι μικρό νησί, μόλις 30 τεραγωνικά χιλιόμετρα, με τριγωνικό σχήμα, με μέγιστο μήκος 10 χιλιόμετρα και πλάτος 5. Οι παραλίες Καραβέ, Κόρφος, Λακκούδι, Τρυπητή, Μπο, Φετιφέ, Σαρακίνικο, Αγιάννης, Λαυρακάς, Πύργος και Ποταμός είναι μερικές από τις χάντρες των μαργαριταρένιων ακτών του νησιού.
Το Καστρί, το Ξενάκι, τα Βατσιανά, η Άμπελος, είναι οι λιγοστοί γραφικοί οικισμοί του. Σκόρπια, πέτρινα μετόχια σ'όλο το νήσι, αφημένα στη φθορά του χρόνου, υπενθυμίζουν στον επισκέπτη παλιές εποχές ακμής και κατοίκησης.
Ξεγνοιασιά στο Σαρακήνικο
Στο νησί κατοικούν λίγοι μόνιμοι κάτοικοι όλο το χρόνο και οι υποδομές για τους τουρίστες είναι βασικές και λιγοστές. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, στη Γαύδο ζούσαν μόνιμα 98 κάτοικοι. Η αλήθεια είναι ότι λιγότεροι από 50 ζουν μόνιμα, αλλά κατά την απογραφή 98 άτομα ήταν στο νησί. Το καλοκαίρι, ο συνολικός πληθυσμός μπορεί να φτάσει τους 3500, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι κατασκηνωτές. Το λιμάνι της Γαύδου είναι η Καραβέ. Η πρωτεύουσα του νησιού είναι το Καστρί, ενώ το νοτιότερο κατοικημένο χωριό του είναι τα Βατσιανά των 23 κατοίκων. Η Γαύδος είναι ψαρότοπος, με λιγοστούς αλλά καλόκαρδους κατοίκους που με καρτερία περιμένουν τις καλύτερες μέρες του καλοκαιριού, να δουν το νησί τους να κατακλύζεται από επισκέπτες.
Φύση
Η Γαύδος, μαζί με την γειτονική Γαυδοπούλα, αποτελεί σταθμό μεταναστευτικών πουλιών κατά το μακρινό ταξίδι τους από την Αφρική προς την Ευρώπη και αντίστροφα, καθώς και ένα καταφύγιο για τα απειλούμενα είδη φώκιας και χελώνας careta-careta.
Η Γαύδος αποτελεί στολίδι μοναδικό στην Νότια Ευρώπη, μακρυά από τον πολύβουο «πολιτισμένο» κόσμο, με άγρια ομορφιά, με πεντακάθαρα γαλάζια νερά, με ονειρεμένες ανατολές, με μαγευτικές δύσεις, με σαγηνευτικές ακρογιαλιές και παραλίες, και κέδρα που φτάνουν μέχρι τη
θάλασσα.
Ένα νησί με μεγάλες ομορφιές που μπορεί κανείς να τις ανακαλύψει και να τις απολαύσει εάν είναι διατεθημένος να αφήσει για λίγο τη ρεστάνη στην εκτεταμένη αμμουδιά του Σαρακίνικου και την παραλία του Αγιάννη και περπατήσει ή στο εσωτερικό του νησιού ή σε άλλους παρθένους τόπους και δυσπρόσιτες παραλίες.
Πεύκα, κέδρα, αβόρανοι, αγκίσαροι και σκίνα στολίζουν το νησί, ενώ ρείκια, θύμοι και θρίμπια σκορπούν μεθυστικά αρώματα στον αέρα. Δεν είναι τυχαίο ότι η Γαύδος εντάχθηκε στο πρόγραμμα Νatura 2000.
Καλοχαραγμένα μονοπάτια προσφέρονται για μαγευτικές περιηγήσεις στο νησί: από τον Κόρφο στην Τρυπητή, από το Καστρί στην Άμπελο, από το Χαμουρειό στον Κεδρέ και τον Λαυρακά, από τα Βατσιανά στον Κόρφο, από τον Αγ. Παντελεήμονα στο Καστρί κ.α. Περιηγήσεις όμως που απαιτούν κατάλληλα παπούτσια, αντιηλιακά και φυσικά προμήθειες και ιδιαίτερα νερό.
Η Γαύδος, μαζί με την γειτονική Γαυδοπούλα, αποτελεί σταθμό μεταναστευτικών πουλιών κατά το μακρινό ταξίδι τους από την Αφρική προς την Ευρώπη και αντίστροφα, καθώς και ένα καταφύγιο για τα απειλούμενα είδη φώκιας και χελώνας careta-careta.
Η Γαύδος αποτελεί στολίδι μοναδικό στην Νότια Ευρώπη, μακρυά από τον πολύβουο «πολιτισμένο» κόσμο, με άγρια ομορφιά, με πεντακάθαρα γαλάζια νερά, με ονειρεμένες ανατολές, με μαγευτικές δύσεις, με σαγηνευτικές ακρογιαλιές και παραλίες, και κέδρα που φτάνουν μέχρι τη
θάλασσα.
Ένα νησί με μεγάλες ομορφιές που μπορεί κανείς να τις ανακαλύψει και να τις απολαύσει εάν είναι διατεθημένος να αφήσει για λίγο τη ρεστάνη στην εκτεταμένη αμμουδιά του Σαρακίνικου και την παραλία του Αγιάννη και περπατήσει ή στο εσωτερικό του νησιού ή σε άλλους παρθένους τόπους και δυσπρόσιτες παραλίες.
Πεύκα, κέδρα, αβόρανοι, αγκίσαροι και σκίνα στολίζουν το νησί, ενώ ρείκια, θύμοι και θρίμπια σκορπούν μεθυστικά αρώματα στον αέρα. Δεν είναι τυχαίο ότι η Γαύδος εντάχθηκε στο πρόγραμμα Νatura 2000.
Καλοχαραγμένα μονοπάτια προσφέρονται για μαγευτικές περιηγήσεις στο νησί: από τον Κόρφο στην Τρυπητή, από το Καστρί στην Άμπελο, από το Χαμουρειό στον Κεδρέ και τον Λαυρακά, από τα Βατσιανά στον Κόρφο, από τον Αγ. Παντελεήμονα στο Καστρί κ.α. Περιηγήσεις όμως που απαιτούν κατάλληλα παπούτσια, αντιηλιακά και φυσικά προμήθειες και ιδιαίτερα νερό.
Παραλίες:
Οι παραλίες της Γαύδου είναι πραγματικά μαγευτικές. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι ο Discovery channel είχε ανακηρύξει τον Άη Γιάννη ως την δεύτερη καλύτερη παραλία στο κόσμο! Ωστόσο, και οι υπόλοιπες παραλίες του νησιού είναι φανταστικές και αξίζει να τις επισκεφτείτε. Οι παραλίες της Γαύδου είναι η Καραβέ, ο Κόρφος, η Τρυπητή, το Σαρακίνικο, ο Αγιάννης, ο Λαυρακάς, ο Πύργος και ο Ποταμός.
Οι παραλίες της Γαύδου είναι πραγματικά μαγευτικές. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι ο Discovery channel είχε ανακηρύξει τον Άη Γιάννη ως την δεύτερη καλύτερη παραλία στο κόσμο! Ωστόσο, και οι υπόλοιπες παραλίες του νησιού είναι φανταστικές και αξίζει να τις επισκεφτείτε. Οι παραλίες της Γαύδου είναι η Καραβέ, ο Κόρφος, η Τρυπητή, το Σαρακίνικο, ο Αγιάννης, ο Λαυρακάς, ο Πύργος και ο Ποταμός.
Ιστορία
Ογυγίη, Ωγυγία, Γωυγία, Γαυγία, Γαυδία, Γαύδος, Κλαύδη, Γκόζο, Γκόντι, Κλαούντια, Κλάουντος είναι μια σειρά από τα ονόματα με τα οποία συναντάμε τη Γαύδο σε διάφορες περιόδους της ιστορίας. Ονόματα που καταμαρτυρούν μια αδιάκοπη κατοίκηση του νησιού από τους νεολιθικούς χρόνους μέχρι σήμερα. Σημάδια της αδιάκοπης αυτής κατοίκησης μπορεί να δει κανείς στις ανασκαφές του Σαρακήνικου, στον Κόρφο, στον Αγιάννη και στο Λαυρακά.
Ο Απόστολος Παύλος πέρασε από τις ακτές τις Γαύδου, στο ταξίδι του για τη Ρώμη. Αφήνοντας την Κρήτη, μια καταιγίδα άλλαξε την πορεία του και έσπρωξε το καράβι του κοντά τη Γαύδο, γεγονός που καταμαρτυρείται στην Αγία Γραφή.
Αργότερα, τα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, το νησί είχε περίπου 8.000 κατοίκους (900-1000 μ.Χ.), 3 επισκόπους και ένα αρχιεπίσκοπο. Κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στο νησί, η οποία διήρκεσε από το 1665 μέχρι το 1895, η Γαύδος ήταν γνωστή ως Gondzo. Κατά την περίοδο αυτή ο πληθυσμός μειώθηκε σημαντικά σε μόνο 500 κατοίκους το 1882. Μια ζωντανή αναφορά στους Σαρακηνούς σώζεται – καθώς η παραλία Σαρακήνικο αντανακλάει την ιστορία του νησιού.
Οι καμάρες της Τρυπητής
Στη δεκαετία του 1930 το νησί χρησιμοποιήθηκε ως τόπος εξορίας των κομμουνιστών. Πάνω από 250 άνθρωποι εξορίστηκαν συμπεριλαμβανομένων και των ηγετικών στελεχών του ΚΚΕ, όπως ο Μάρκος Βαφειάδης. Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, συμμαχικές δυνάμεις μετέφεραν κάποιες δυνάμεις στη Γαύδο, μετά από τη γερμανική νίκη στη Μάχη της Κρήτης. Αργότερα, η γενική φάση της αστικοποίησης που ξεκίνησε σε άλλα μέρη της Ελλάδας στη δεκαετία του 1960, έλαβε χώρα τη δεκαετία του 1950 στη Γαύδο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου οι νησιώτες αντάλλαξαν τη γη τους στην Γαύδο με πρώην τουρκικές εκτάσεις στην Κρήτη, η οποίες είχε καταστεί πλέον ανταλλάξιμες. Μόλις εγκαταστάθηκαν στην Κρήτη δημιούργησαν μια κοινότητα που είναι γνωστή ως Γαυδιώτικα, η οποία υπάρχει και σήμερα και αποτελεί μέρος της πόλης της Παλαιόχωρας.
Μετά από πολλά χρόνια απομόνωσης, το 1996 το νησί ήρθε ξανά στο προσκήνιο από τα μέσα ενημέρωσης.
Μια άσκηση του ΝΑΤΟ στην Γαύδο αποτέλεσε την απαρχή μιας αντιπαράθεσης ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία.
Μετά από αυτό, ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, επισκέφθηκε τη Γαύδο και ανακοίνωσε πενταετές πρόγραμμα ανάπτυξης ύψους 1,5 εκατομμυρίου ευρώ. Το 2001, ο Κωστής Στεφανόπουλος, τότε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, εγκαινίασε ένα κέντρο τηλεϊατρικής για τη Γαύδος, ένα νησί που δεν είχε ποτέ γιατρό. Το εγχείρημα αυτό, όμως, αμαυρώθηκε καθώς η υποδομές του νησιού δεν μπορούσαν να παρέχουν την απαραίτητη ηλεκτρική ισχύ που απαιτείται από το κέντρο. Για τα εγκαίνια, χρησιμοποιήθηκαν γεννήτριες, οι οποίες στη συνέχεια αφαιρέθηκαν. Ωστόσο, σύμφωνα με το BBC News, το 2008 λύθηκε το πρόβλημα και οι νέοι απόφοιτοι ιατρικής μπορούσαν να υπηρετήσουν στη Γαύδο, αντί της υποχρεωτικής τους στρατιωτικής θητείας. Αλλά επισκέπτες της Γαύδου τον Ιούνιο του 2008 διαπίστωσαν ότι ο ηλεκτρικός σταθμός δεν λειτουργούσε και ότι οι ντόπιες επιχειρήσεις στηρίζονταν και πάλι σε γεννήτριες. Οι ντόπιοι δήλωσαν ότι ο σταθμός λειτούργησε αρχικά, αλλά δεν μπορούσε να εξυπηρετεί ολόκληρο το νησί με αξιοπιστία.
Το 2002, το νησί ήταν στις ειδήσεις και πάλι, λόγω της σύλληψης μελών της τρομοκρατικής οργάνωσης «17η Νοέμβρη». Ο ηγέτης της οργάνωσης αυτής ζούσε ανενόχλητος για αρκετά χρόνια στην Γαύδο ως μελισσοκόμος.
F
0 Σχόλια