Πώς τιμωρούσαν τους γυμνιστές στο Φάληρο το 1895
World Naturist Day 5th June 2022
"Ποτέ πριν δεν είχα έλθει τόσο κοντά στη φύση και ποτέ πριν δεν είχε έλθει εκείνη τόσο κοντά σ εμένα...
Η φύση ήταν γυμνή, και εγώ επίσης.
Είναι η γύμνια απρεπής;
Όχι! Οι σκέψεις μας, οι φόβοι μας, η επιτήδευσή μας, τα ρούχα που φοράμε είναι απρεπή" σημείωνε ένας από τους σημαντικότερους αμερικανούς συγγραφείς και ποιητές, ο Ουόλτ Ουίτμαν, στο βιβλίο του "Μια ηλιόλουστη γύμνια".
Ο γυμνισμός ως άποψη και στάση ζωής, αντιμετώπισε (και συνεχίζει να αντιμετωπίζει) πολλά προβλήματα: προκαταλήψεις, αστυνομικές διώξεις, δημόσια γελοιοποίηση, πόλεμο από την πλευρά της Εκκλησίας. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι γυμνιστές έχουν μοναδικό σκοπό να "υπονομεύσουν τις ανθρώπινες αξίες" ή ότι είναι απλώς αμαρτωλοί.
Και υπάρχει πλήθος ανεκδότων, γελοιογραφιών κλπ που χλευάζουν τους πιστούς αυτού του κινήματος. Όπως, για παράδειγμα , το σκίτσο με τον γυμνιστή που μεταφέρει δύο κύπελλα καφέ στα χέρια του, έχοντας περασμένα μια ντουζίνα κουλούρια στο ορθωμένο πέος του.
Οι πολέμιοί του πιστεύουν ότι ο γυμνισμός δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα είδος "διεστραμμένης" επίδειξης που παραπέμπει ευθέως στο σεξ. Άλλοι, πάλι, έχοντας πολύ μικρή εκτίμηση στο δικό τους σώμα, αρκούνται στον αφορισμό: "Δεν χρειάζεται να βλέπω τα σκουπίδια των άλλων". Για τους υπερασπιστές του, αντίθετα, η απουσία των ρούχων εξασφαλίζει την απόλυτη ισότητα. Χωρίς αυτά, λένε, καταργούνται οι ταξικοί διαχωρισμοί. Οι γυμνιστές πιστεύουν ότι οι άνθρωποι πρέπει να έχουν την απόλυτη ελευθερία να ζουν όπως επιθυμούν, με ρούχα ή χωρίς ρούχα. Υποστηρίζουν δε ότι χωρίς αυτά ερχόμαστε πιο κοντά στη ίδια τη φύση μας, αφού όλοι γεννιόμαστε γυμνοί. Και υπενθυμίζουν με νόημα ότι οι ρίζες του γυμνισμού βρίσκονται στους πρωτόπλαστους του Παραδείσου.
Στην πραγματικότητα, οι πρώτοι ιστορικά ...εξακριβωμένοι γυμνιστές ήταν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι την περίοδο της βασιλείας του Φαραώ Ακενατόν (ή Αμένοφις κατά την ελληνική εκδοχή) το 1.385 - 1.353 π.Χ. Λίγο αργότερα η τάση αυτή πέρασε και στην αρχαία Ελλάδα, κυρίως στους αθλητές των Ολυμπιακών Αγώνων.
Η γυμναστική και τα γυμναστήρια, άλλωστε, προέρχονται από τη λέξη γυμνός.
Το 4ο αιώνα π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος συνάντησε στην εκστρατεία του στην Ινδία περιπλανώμενους "αγίους" που δεν φορούσαν ρούχα και γι αυτό τους ονόμασε γυμνοσοφιστές. Ο ιστορικός Ονησίκριτος που τον συνόδευε κατέγραψε τα πιστεύω αυτών των Ινδουιστών, ενώ ο ιδρυτής της Σχολής του Σκεπτικισμού, Πύρρων ο Ηλείος, εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από τη φιλοσοφία τους ώστε την ενέταξε στις διδασκαλίες του.
Οι αντιλήψεις αυτές καταστάλθηκαν οριστικά το 393 μ.Χ., όταν ο χριστιανός αυτοκράτορας Θεοδόσιος κατήργησε ως παγανιστικούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες - μαζί τους δε και το γυμνισμό. Στην νέα θρησκεία που επικράτησε η γυμνότητα του Αδάμ και της Εύας συμβολίζει την αθωότητα και τα ρούχα (διάβαζε: φύλλο συκής) αντιπροσωπεύουν την ντροπή. Αυτή η αντίληψη εκφράσθηκε από κάποιες ριζοσπαστικές ομάδες χριστιανών.
Οι Αδαμίτες (από το όνομα του πρωτόπλαστου) ήταν μέλη μιας αίρεσης γνωστικιστών που απέβλεπε στην επιστροφή του ανθρώπου στον Παράδεισο. Γι αυτό εμφανίζονταν γυμνοί στις συγκεντρώσεις τους ως ένδειξη της αθώας ψυχής τους.
Οι πουριτανοί του 16ου αιώνα, αντίθετα, πίστευαν ότι το γυμνό σώμα είναι τόσο ανήθικο, ώστε αρνιόντουσαν ακόμα και να πλυθούν για να μη θεωρηθεί ότι ...διαφήμιζαν το γυμνισμό. Τα πράγματα χειροτέρευσαν τη βικτοριανή περίοδο, όταν φρόντιζαν να καλύπτουν όχι μόνο τα πόδια τους, αλλά και κάθε άλλου είδους πόδια (όπως του πιάνου, του τραπεζιού ή των καθισμάτων), προς αποφυγήν σκανδαλισμού.
Ο γυμνισμός ξανάγινε αποδεκτός τον 19ο αιώνα, με τον Αμερικανό ιστορικό, φιλόσοφο, συγγραφέα και ποιητή Χένρι Ντέιβιντ Θορό να βοηθά σημαντικά σ αυτό, κάνοντας γυμνός περιπάτους που τους ονόμαζε "λουτρά αέρος".
Στην αυγή του 20ου αιώνα ο Γερμανός κοινωνιολόγος Χάινριχ Πουντόρ έδωσε ακόμα πιο σημαντική ώθηση με το βιβλίο του "Η λατρεία του γυμνού", που αποτέλεσε το θεωρητικό υπόβαθρο του σύγχρονου κινήματος του γυμνισμού. Το 1903 ακολούθησε ο συμπατριώτης του Πολ Ζίμερμαν, που ίδρυσε το πρώτο θέρετρο γυμνιστών στο Αμβούργο.
Η καινούργια μόδα θα έπαιρνε επικίνδυνη τροπή με την άνοδο του ναζισμού, όταν ο υπουργός Προπαγάνδας Γιόζεφ Γκέμπελς υιοθέτησε τον γυμνισμό ως τεκμήριο της "ρωμαλέας" αρίας φυλής, για να τον καταργήσει στη συνέχεια, φοβούμενος ότι μπορεί να γίνει ..άντρο κομμουνιστών και ομοφυλοφίλων. Στο μεταξύ, το κίνημα είχε φθάσει στη Μεγάλη Βρετανία, με την ίδρυση της Αγγλικής Γυμνοσοφιστικής Εταιρείας που είχε ως έδρα το στρατηγείο της Λίγκας για τη Γυναικεία Απελευθέρωση, στο λονδρέζικο Καφέ Μινέρβα.
Λίγο αργότερα πέρασε στην άλλη αντίστοιχη αμερικανική Λίγκα της Φυσικής Κουλτούρας. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα πρώτα μέλη αυτών των δυο συλλόγων (όλοι άρρενες) χρησιμοποιούσαν ψευδώνυμα, θέλοντας να διατηρήσουν την ανωνυμία τους.
Οι γυναίκες θα χρειαζόταν να περιμένουν αρκετά πριν ενταχθούν στο κίνημα χωρίς ...κινδύνους. Αυτό συνέβη κυρίως γύρω στα τέλη της δεκαετίας του '60, με την εμφάνιση των πρώτων τόπλες στις πλαζ. Τότε ήταν που δημιουργήθηκαν οι βάσεις του λάιφ - στάιλ του γυμνισμού.
Οι εκφραστές του λένε ότι γυμνώνοντας το σώμα αποβάλλεις το στρες και επιμένουν ότι η ομαδική ψυχοθεραπεία είναι πιο αποτελεσματική όταν οι συμμετέχοντες είναι γυμνοί. Λένε επίσης ότι έχει αποδειχθεί στατιστικά πως οι γυμνιστές διαπράττουν λιγότερες ερωτικές παρασπονδίες και συνάπτουν λιγότερες εξωσυζυγικές σχέσεις απ ό τι οι "ενδεδυμένοι".
Στα επιχειρήματά τους περιλαμβάνεται το γεγονός ότι τα ρούχα αποτελούν "φυτώρια" βακτηρίων και ότι η επιδερμίδα μας χρειάζεται να ανασαίνει ελεύθερα, χωρίς να παρεμποδίζεται από τα ρούχα. Λένε, τέλος, ότι η πλήρης έκθεση του σώματος στις ακτίνες του ήλιου διασφαλίζει μεγαλύτερη απορρόφηση της βιταμινης D - αν και οι κίνδυνοι καρκίνου του δέρματος από τη διαρκώς διευρυνόμενη τρύπα του όζοντος αποτελεί, πλέον, ισχυρό αντίλογο.
Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στους λόγους για τους οποίους οι γυναίκες μπορεί να βρουν ενδιαφέρουσα την ιδέα να εκθέσουν το σώμα τους γυμνό. "Κανείς δεν σας κοιτάζει, δεν σχολιάζει ή δεν σας κάνει να νιώθετε άβολα", υποστηρίζει ένα κλαμπ γυμνιστών και διαβεβαιώνει: "Οι γυμνιστές αντιλαμβάνονται πλήρως την έννοια του σεβασμού". Τονίζονται επίσης και τα ακόλουθα:
1. Μάθετε να είστε ο εαυτός σας! Εδώ δεν κρίνεστε από τα περιουσιακά σας στοιχεία, την επαγγελματική σας ενασχόληση ή το σωματότυπό σας. Οι γυμνιστές προσέχουν μόνο τα χαρακτήρα σας, την ευγένειά σας και πόσο καλή είστε για παρέα.
2.. Γνωρίστε τις απλές χαρές της ζωής, νιώστε τον αέρα να χαϊδεύει το δέρμα σας και αισθανθείτε το σώμα σας ελεύθερο, γιατί έτσι ακριβώς θα είναι.
3. Κολυμπήστε απρόσκοπτα γυμνή και, επί πλέον, αποκτήστε τέλειο μαύρισμα χωρίς λευκά σημάδια εξαιτίας του μαγιό"
Ο Γάλλος φιλόσοφος και ψυχολόγος Μαρκ Αλέν Ντεκάμπ έχει ταξινομήσει τα διάφορα είδη γυμνισμού:
ο ατομικός γυμνισμός, ο γυμνισμός από όλα τα μέλη μιας οικογένειας, ο γυμνισμός στην άγρια φύση και ο κοινωνικός γυμνισμός. Σε αυτά πρέπει να προστεθεί και ο γυμνισμός των ακτιβιστών.
Ασκείται από τα μέλη διαφόρων γκρουπ (Naturist Action Committee, Naturist Education Foundation) που προσπαθούν να αλλάξουν την αντιγυμνιστική νομοθεσία διαφόρων κρατών με διάφορες δραστηριότητες. Η "Ημέρα χωρίς μαγιό", για παράδειγμα, ξεκίνησε το 2007 στην Ισπανία και από το 2009 επεκτάθηκε σε πολλές άλλες χώρες.
Πιο..εξτρεμιστές, οι γυμνιστές της Βρετανικής Κολομβίας (στον Καναδά), οργανώνουν το ετήσιο "Σεξ πάρτι" με σκοπό τον αποστιγματισμό των γεννητικών οργάνων και ζητούν την οριοθέτηση περιοχών για γυμνιστές σε δημόσια πάρκα και παραλίες που η έκτασή τους ξεπερνά το ένα εκτάριο.
Όσο για την Διεθνή Ομοσπονδία Γυμνιστών, έχει κηρύξει την πρώτη Κυριακή του Ιουνίου ως "Παγκόσμια Ημέρα Γυμνισμού", διοργανώνοντας εκδηλώσεις που σκοπό έχουν την προβολή του κινήματος.
Σε αυτά προστέθηκε και ο ιστότοπος της γνωστής λίστας Forbes, που παραθέτει κάθε χρόνο το "Top Topless Beaches" με βάση τα ακόλουθα κριτήρια:
τη μεγάλης χρονικής διάρκειας ηλιοφάνεια που επικρατεί σε αυτές τις παραλίες, το ωραίο φυσικό τοπίο, τον κόσμο που συχνάζει εκεί, καθώς και τις παρεχόμενες, υψηλού επιπέδου βεβαίως, υπηρεσίες σε ξενοδοχεία, εστιατόρια και μπαρ.
w/e
0 Σχόλια