Μιχάλης Σουγιούλ 1906-1958 συνθέτης ελαφράς μουσικής

Γέννηση: 1 Αυγούστου 1906, Αϊδίνιο, Τουρκία
Απεβίωσε: 16 Οκτωβρίου 1958, Αθήνα
Ο Μιχάχλης Σουγιουλτζόγλου γεννήθηκε στο Αϊδίνι της Μικράς Ασίας.
Ήρθε στην Αθήνα το 1921 και το μουσικό ταλέντο του φάνηκε από τα παιδικά του χρόνια, όταν έπαιζε με τρομπέτα αυτοσχέδιες μελωδίες..
Η σταδιοδρομία του αρχίζει σ ένα κέντρο στην Τρίπολη το 1924. Έκτοτε, γίνεται περιζήτητος πιανίστας στα μεγάλα κέντρα της Αθήνας και γράφει μουσική που γίνεται αμέσως επιτυχία, όπως τα πρώτα του τραγούδια: "Σε ξέχασα στα αλήθεια", "Βρε ντουνιά", "Για μας κελαηδούν τα πουλιά". Μετά το 1934, γράφει τραγούδια που γνωρίζουν μοναδική επιτυχία με τη Βέμπο: "Αθήνα και πάλι Αθήνα", "Το τραμ το τελευταίο", "Άστα τα μαλάκια σου"..

Ο Σουγιούλ έγραψε 650 τραγούδια,ενώ συνέθεσε μουσική για 45 επιθεωρήσεις και 15 ταινίες, γραμμένα τα περισσότερα στο πόδι! "Οι μεγαλύτερες επιτυχίες μου γράφτηκαν στο πόδι" έλεγε και ξανάγελε χαριτολογώντας. Καθόταν στο πιάνο, έβαζε μπροστά του τους στίχους, τους διάβαζε και μετά άρχιζε να παίζει πρόχειρες και αφηρημένες κατέντζες αλλάζοντας κάθε τόσο τους τόνους, ενώ η έκφρασή του έδειχνε ότι αφαιρείται τελείως.
Σε δύο - τρία λεπτά οι κατέντζες έπαιρναν συγκεκριμένη μορφή και σε δύο - τρία λεπτά ακόμα ακουγόταν πιο ξεκάθαρο το καινούργιο τραγούδι.

"Πού να σαι τώρα"
Το τραγούδι "Πού να σαι τώρα", σε στίχους Χρήστου Γιαννακόπουλου, που τραγούδησε ο Νίκος Γούναρης, έχει τη δική του ιστορία. Ο Γιαννακόπουλος μπαίνει φουριόζος στο σπίτι του Σουγιούλ με τους στίχους του τραγουδιού. Είχε ξεμείνει από χρήματα, ήθελε να γραφτεί το τραγούδι αμέσως κι έπρεπε να προλάβει να το παραδώσει μέχρι τη 1.30 μ.μ. στον εκδοτικό οίκο με τον οποίο είχε συμβόλαιο, για να εισπράξει την προκαταβολή της πρώτης έκδοσης. "Γρήγορα, γράψε για να προλάβω" λέει στο Σουγιούλ.
Ο Σουγιούλ αρνήθηκε, λέγοντάς του πως είναι προτιμότερο να του δανείσει κάποιο, γιατί μόλις είχε ξυπνήσει και δεν προλάβαινε. Η επιμονή του Γιαννακόπουλου ανάγκασε τον Σουγιούλ να γράψει μέσα σε δέκα λεπτά το τραγούδι "Πού να σαι τώρα, αγαπημένη", που έγινε μεγάλη επιτυχία!

Ο Σουγιούλ συνέθεσε μουσική για κάθε γούστο. Έγραψε ρομάντζα, ταγκό, βαλς και χαρακτηρίστηκε ο "βασιλιάς του βαλς" στην Ελλάδα. Η κομπαρσίτα ωχριούσε μπροστά στις δικές του μελωδίες...
Για πολλά χρόνια, οι παλιοί Αθηναίοι απολάμβαναν το μεγάλο δίδυμο Σουγιούλ - Γούναρη στον "Βράχο" και την "Πεταλούδα" στην Πλάκα. Πάντα γελαστός, ευγενικός, ειλικρινής, κορυφαίος μαέστρος, μεγάλος πατριώτης:
"Τρεις αγάπες έχω - έλεγε - "σ αυτόν τον κόσμο: την πατρίδα μου, το ελληνικό κοινό και τα τραγούδια μου.."!

Το τραγικό τέλος.
Στο κέντρο "Πεταλούδα", τον Οκτώβριο του 1958, ο κόσμος περίμενε τον Σουγιούλ για τα εγκαίνια της νέας περιόδου με τον Σώτο Παναγόπουλο. Όμως, ο μεγάλος τροβαδούρος αργούσε. Ώσπου έσκασε σαν βόμβα η είδηση του χαμού του, πριν συμπληρώσει τα 52 του χρόνια. Ο Αλέκος Σακελάριος μου είχε πει ότι "έσκασε" από το πολύ φαγητό! Εκείνο το βράδυ οι καλεσμένοι του σε μια ταβέρνα δεν πήγαν στο ραντεβού, έφαγε μόνος του ένα αρνί και σκύβοντας να λύσει τα κορδόνια του έμεινε στον τόπο από καρδιακή προσβολή.